Baby Bag

„კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია,“ - ნევროლოგი ალექსანდრე ცისკარიძე

„კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია,“ - ნევროლოგი ალექსანდრე ცისკარიძე

ნევროლოგმა ალექსანდრე ცისკარიძემ პოსტ-კოვიდურ ეტაპზე განვითარებული ყველაზე საშიში გართულებები დაასახელა, რომელიც სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველია:

„არის საშიში, სახიფათო გართულებები, რომელიც, შესაძლოა, იყოს​ პოსტ-კოვიდურ პერიოდში, ასევე მწვავე კოვიდის დროს. კორონავირუსული ინფექცია ზრდის თრომბების წარმოქმნის რისკს. შესაძლებელია, რომ ამ თრომბების წარმოქმნის რისკის ფონზე პაციენტს განუვითარდეს იშემიური ინსულტი, რაც ერთ-ერთი ყველაზე სახიფათო გართულებაა კოვიდ-19-ის. კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით უფრო მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია. კოვიდგადატანილ პაციენტებს უფრო მეტი რისკი აქვთ იშემიური ინსულტის განვითარების, ვიდრე სხვა რესპირატორულ ვირუს გადატანილ ადამიანებს.“

ალექსანდრე ცისკარიძის თქმით, გართულებების გამოვლენის მაღალი რისკი აქვთ იმ ადამიანებსაც, ვინც კოვიდი მარტივად გადაიტანა:

​იმ პაციენტებში, ვინც ძალიან მშვიდობიანად გადაიტანა ინფექცია საკუთარ სახლში, ისე, რომ ჰოსპიტალში გადაყვანა არ დასჭირდა, მათ მაინც მაღალი რისკი აქვთ ასეთი გართულებების გამოვლენის. ეს უკვე შესწავლილი ფაქტია. კოვიდ-19 იწვევს ძალიან აგრესიულ იმუნურ პასუხს, რომელიც თავადვეა ძალიან ბევრი პრობლემის მიზეზი. ერთ-ერთი შედეგი ამისა, შესაძლოა, იყოს: ენცეფალოპათია, ენცეფალიტი, მიელიტი.“

ალექსანდრე ცისკარიძემ ის დაავადებები დაასახელა, რომელთა ქონის შემთხვევაში აცრა აუცილებელია:

„ჩვენ ხშირად გაგვიგონია, რომ პაციენტი დამძიმდა თანმხლები დაავადებების არსებობის გამო. ქრონიკული დაავადებების მქონე პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ჰოსპიტალში მოხვედრის და სამწუხაროდ, სიკვდილობისაც. აცრა აუცილებელია შემდეგი პაციენტებისთვის: ინსულტგადატანილი ადამიანებისთვის, მათთვის, ვისაც ცერებრული ვენური თრომბოზი აქვს გადატანილი, დემენციის, პარკინსონის დაავადებების ან მსგავსი დაავადებების მქონე ადამიანებისთვის.“

„კოვიდის დროს კიდურების დაბუჟების შეგრძნება ხშირი ჩივილია. ​უხშირეს შემთხვევაში ეს გახლავთ ფუნქციური ჩივილი, რომელიც სტრესით არის გამოწვეული. ამას მარტივად ხსნის დამამშვიდებელი საშუალების მიღება. ექიმს უნდა მივმართოთ მაშინ, თუ ეს ჩივილი გაგრძელდა, ამ სიმპტომებმა არ გაიარა და პირიქით, პროგრესირება განიცადა,“- აღნიშნულ საკითხებზე ალექსანდრე ცისკარიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“- ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„პოსტ-კოვიდურ პერიოდში ყველაზე ხშირი სიმპტომი და ჩივილი არის ქოშინი, რომელიც არ არის ყოველ...
​​პულმონოლოგი დავით ჭყონია კოვიდ-19-ით გამოწვეულ ჯანმრთელობის პრობლემებზე საუბრობს. მისი თქმით, პოსტ-კოვიდურ ეტაპზე გამოჯანმრთელებულ ადამიანებს გარკვეული სიმპტომები რამდენიმე თვის განმავლობაში აწ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ,“ - მაია ხერხეულიძე

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ,“ - მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ერთიდან სამ წლამდე ასაკის ბავშვებში ტირილის და ჭირვეულობის ხშირი გამოვლენის მიზეზებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ერთი წლის ასაკში ბავშვის ემოციური განვითარება წინ უსრებს მისი მეტყველების განვითარებას, რის გამოც ის ზოგჯერ აგრესიული ხდება:

​ერთი წლიდან სამ წლამდე ტირილის შემთხვევები საკმაოდ ხშირია. ერთი წლის ასაკში ხშირად ამბობენ ხოლმე: „ყველაფერზე ტირის.“ ეს გასაგებია, იმიტომ, რომ მეტყველება ჯერ ისე არ არის ჩამოყალიბებული. ამ ასაკში ემოციის განვითარება წინ უსწრებს მეტყველების განვითარებას. ბავშვს ემოციები აქვს, მაგრამ ამას მეტყველებით ვერ გამოხატავს. ამას ვეძახით კიდეც ერთი წლის კრიზისს. შესაძლებელია, ამ პერიოდში ბავშვი რაღაცებს აგრესიით გამოხატავდეს.“

მაია ხერხეულიძემ აღნიშნა, რომ ორი წლის შემდეგ ბავშვებს პიროვნული „მე“ უჩნდებათ, რის გამოც ისინი ჯიუტები ხდებიან:

„შემდეგი პერიოდი არის ორწლინახევრიდან სამ წლამდე, ​როდესაც შემოდის პიროვნული „მე.“ თუ აქამდე ბავშვი თავის თავზე ლაპარაკობდა მესამე პირში, რაღაცებს ასე არ ითხოვდა, უცებ შემოვიდა პიროვნული „მე.“ ბავშვმა აღიქვა თავისი თავი, როგორც პიროვნება. ის ითხოვს, რომ ყველაფერი თვითონ გააკეთოს. ამ დროს იწყება პირველადი სიჯიუტის პერიოდი. ბავშვს უნდა, რომ ყველაფერი გაკეთდეს ისე, როგორც მას უნდა. ხშირ შემთხვევაში თავისი სურვილები რომ შეისრულოს, არამხოლოდ ტირილით, ისტერიული შეტევითაც გამოხატავს ამას. შეიძლება ის ძირს დაეცეს, ფეხები აბაკუნოს.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, მშობელმა ოჯახში წესები უნდა დააწესოს, რომელიც ბავშვის გარდა ოჯახის ყველა სხვა წევრმაც უნდა შეასრულოს:

„მშობელმა, პირველ რიგში, უნდა დააწესოს წესები ოჯახში, თუ რა წესებს უნდა ექვემდებარებოდეს ოჯახის ყველა წევრი. ეს წესები აუცილებლად ყველამ უნდა შეასრულოს. ხშირად ასე ხდება ხოლმე, რომ მშობლები ბავშვს არ აძლევენ რაღაცის უფლებას, ბებია და ბაბუა კი პირიქით. ბავშვი იბნევა. ვერ ხვდება, რატომ არის, რომ რაღაც ვიღაცასთან შეიძლება, ვიღაცასთან არ შეიძლება. წესს უნდა დაექვემდებაროს აბსოლუტურად ყველა. ​ისტერიულ შეტევას სჭირდება იგნორირება. რაღაცნაირად სიმშვიდე უნდა შევინარჩუნოთ. როდესაც ბავშვი გაჩერდება, აუცილებლად უნდა მოეხვიოთ, უნდა უთხრათ, რომ ძალიან გიყვართ. მშობელმა ბავშვს უნდა უთხრას, რომ ყველაფერს შეუსრულებს, მაგრამ ასეთ საქციელს არ დაუშვებს.“

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე საერთოდ არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ. ჩვენ მხოლოდ ცუდ საქციელზე ვაკეთებთ რეაგირებას. ზოგჯერ ბავშვი ცუდად იქცევა იმიტომ, რომ მშობლის ყურადღება მან სხვანაირად ვერ მიიპყრო. მხოლოდ მაშინ აქცევს მშობელი ყურადღებას, როდესაც ის ასე იქცევა. ​წავახალისოთ ბავშვის ყველა კარგი საქციელი, ჩავეხუტოთ, ტაში დავუკრათ. ის ცდილობს, რომ მშობლის ყურადღება მაქსიმალურად მიიპყროს, ამიტომ ის ეცდება, რომ კარგად მოიქცეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ხერხეულიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად