Baby Bag

„აკნესთან არაფერ შუაში არ არის კვება. ცხიმის სიჭარბე არ არის განპირობებული ცხიმიანი საკვებით,“ - დერმატოლოგი სოსო კობახიძე

„აკნესთან არაფერ შუაში არ არის კვება. ცხიმის სიჭარბე არ არის განპირობებული ცხიმიანი საკვებით,“ - დერმატოლოგი სოსო კობახიძე

დერმატოლოგმა სოსო კობახიძემ აკნეს პრობლემის მიზეზებზე ისაუბრა და ის მითები დაასახელა, რომელიც ამ პრობლემის შესახებ ვრცელდება:

„აკნე არის ანთებითი პროცესი, რომელიც მიმდინარეობს ცხიმოვან ჯირკვლებში. ჰორმონ დამოკიდებული ცხიმოვანი ჯირკვლები მდებარეობს მკერდამდე, ზურგზე და სახეზე. ეს არ არის არც ფეხზე, არც მუცელზე და ა.შ. აკნეს ვუწოდებთ ჩვენ ვულგარულ აკნეს. ვულგარული ცუდს არაფერს არ ნიშნავს. ეს მორჩენადი დაავადებაა, რასაკვირველია.“

სოსო კობახიძის თქმით, 15 წლის ზემოთ მოსახლეობის 80-85%-ს აკნე აწუხებს:

​15 წლის ზემოთ მოსახლეობის 80-85%-ს აკნე აწუხებს. ეს დამოკიდებულია ტესტოსტერონის დონეზე. ჩვენ, როგორც სამხრეთის ქვეყანა ტესტოსტერონის ნაკლებობას არ ვუჩივით. ტესტოსტერონი რომ მეტია, ის ააქტიურებს ჯირკვალს, წარმოიქმნება საცობი და ეს არის დაცობილი ჯირკვლის ანთება. აქ არაფერ შუაში არ არის ბევრი ის ფაქტორი, რომელიც გავრცელებული მითებია. არაფერ შუაში არ არის კვება. ცხიმის სიჭარბე არ არის განპირობებული ცხიმიანი საკვებით.“

„წონამ რომ აკნე გამოიწვიოს, ასეთი რამ არ არსებობს. რაც არ უნდა ჭარბი წონა ჰქონდეს ადამიანს, იმას არანაირი აკნე არ ექნება. აკნე შეიძლება გააღრმავოს არასწორმა რჩევებმა და არასწორმა მკურნალობამ. პირველი არასწორი რჩევა არის ხოლმე, რომ ამოვიღოთ. ამაში ერთვება დედა, მეზობელი. ჯირკვალს ვერ ამოიღებთ. კოსმეტოლოგებიც ერევიან სპეციალური კოვზებით. ამან იმ წუთში შეიძლება დადებითი ეფექტი მოგცეს, მაგრამ ჯირკვალს რომ გააღიზიანებ, გამომუშავება გაიზრდება და ორჯერ უარეს შედეგს იღებ,“ - აღნიშნულ საკითხზე სოსო კობახიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„რუსთავი 2“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

მაკიაჟის გამოყენება აკნეს შემთხვევაში - როგორ შევარჩიოთ ტონალურები, BB და CC კრემები?
მაკიაჟის გამოყენება აკნეს შემთხვევაში - როგორ შევარჩიოთ ტონალურები, BB და CC კრემები? - ამ თემაზე დერმატო-ვენეროლოგმა ზაზა თელიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად