Baby Bag

რა ასაკიდან არის დაშვებული ბავშვისთვის გლანდების ოპერაციის გაკეთება? - პედიატრი დავით ჩახუნაშვილი

რა ასაკიდან არის დაშვებული ბავშვისთვის გლანდების ოპერაციის გაკეთება? - პედიატრი დავით ჩახუნაშვილი

პედიატრმა დავით ჩახუნაშვილმა ბავშვებში ტონზილების მოშორების საჭიროების განმსაზღვრელ ფაქტორებზე ისაუბრა:

​რა შემთხვევაში შეიძლება სპეციალისტს გაუჩნდეს აზრი, რომ ტონზილები მოსაშორებელია? ამ დროს საჭირო არის კომპლექსური მიდგონა. პირველ რიგში უნდა ჩაერთოს ზოგადი პედიატრი, ოტორინოლარინგოლოგი. გარკვეულ შემთხვევებში საჭიროა კარდიოლოგიც. ჩვენ ვიცით, რომ გარკვეული ზიანი სტრეპტოკოკმა შეიძლება გულსაც მიაყენოს.“

დავით ჩახუნაშვილის თქმით, მშობელი უნდა დააკვირდეს, რამდენჯერ აწუხებს ბავშვს წელიწადში ტონზილო-ფარინგიტი და როგორია დაავადების მიმდინარეობა:

„მშობელი უნდა დააკვირდეს, წელიწადში რამდენჯერ აქვს ბავშვს ტონზილო-ფარინგიტის შემთხვევა, როგორი მიმდინარეობა აქვს მას. ყოველი ტონზილო-ფარინგიტის დროს ხომ არ უწევს მედიკამენტების გამოყენება და დაავადება ხომ არ მიმდინარეობს ტოქსიურად, მაღალი სიცხით. ​როგორც წესი, წელიწადში 4-5-6 შემთხვევა უკვე საყურადღებოა. ასეთ ადამიანს პედიატრი გადაამისამართებს ოტორინოლარინგოლოგთან და დაახლოებით 3-4 წლის ასაკში, თუ რაიმე უკუჩვენება არ არის, შესაძლებელია ტონზილექტომიის ჩატარება.“

„თუ ტონზილო-ფარინგიტის ტოქსიკური მიმდინარეობაა, ეს ზოგად მდგომარეობაზეც იმოქმედებს. შეიძლება იყოს სახსრების ტკივილი, კუნთების ტკივილი, ძილის დარღვევები და ა.შ. ტონზილიტის მიმდინარეობისას 8-9 დღე ანტიბიოტიკის მიღებას თუ არ დავიწყებთ, დიდი ალბათობაა, რომ დაზიანდეს გული. არის შემთხვევები, როდესაც ტონზილიტიდან რამოდენიმე კვირის გასვლის შემდეგ, ზიანდება თირკმელი. ვერ ვიტყვით, რომ ტონზილიტი მარტივი სამართავია,“- აღნიშნულ საკითხზე დავით ჩახუნაშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„პირდაპირ ეცე და გლანდები ამოჭრა, ეს არ არის გამოსავალი, იმიტომ, რომ გლანდებს თავისი ფუნქც...
​ოტორინოლარინგოლოგმა მიშა ხუჯაძემ მწვავე და ქრონიკული ტონზილიტის მკურნალობის მეთოდების შესახებ ისაუბრა. მან ის შემთხვევები აღწერა, რომლის დროსაც ოპერაციის საჭიროება დგება:„საქართველოში კი არის გავრცელ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად