Baby Bag

„ზრდის ჰორმონის დეფიციტით მიმდინარე ტანდაბლობა ძალიან იშვიათია,“ - ენდოკრინოლოგი მარინა გორდელაძე

„ზრდის ჰორმონის დეფიციტით მიმდინარე ტანდაბლობა ძალიან იშვიათია,“ - ენდოკრინოლოგი მარინა გორდელაძე

ენდოკრინოლოგმა მარინა გორდელაძემ ზრდის პროცესის თავისებურებებზე ისაუბრა და ჯანმრთელობის ის მდგომარეობები დაასახელა, რომელიც ზრდის პროცესის შემაფერხებელია:

„თავისთავად ​ზრდის პროცესი არის ხრტილზე განვითარებული მოვლენები. ხრტილი ძვალდება და იზრდება ძვალი, ისევ ძვალდება ხრტილი და იზრდება ძვალი. აქონდრო და დისქონდროპლაზიები გახლავთ ხრტილოვანი პათოლოგია. აქ ჰორმონული ჩარევა, გარდა ორთოპედიული ჩარევებისა, მიღებული არ გახლავთ.“

მარინა გორდელაძემ მშობლებს ურჩია ბავშვის ტანდაბლობის შემთხვევაში განსაზღვრონ ძვლოვანი ასაკის შესაბამისობა ბიოლოგიურ ასაკთან:

„გვყავს ბავშვი ტანდაბალი? ვიღებთ ძვლოვან ასაკს. ​თუ ძვლოვანი ასაკი ბავშვის ბიოლოგიური ასაკის საუკეთესო ამსახველია, ვხვდებით, რომ აქ არ არის ჰორმონალური დარღვევა. როგორც წესი და კანონი ეს ქონდროდისპლაზიებია ან გენეტიკური სიდაბლე. ხომ არიან ბავშვები დაბალი ოჯახებიდან?! ეს არის დაბალი მშობლების დაბალი შვილი. როდესაც ბავშვი არის შვიდი წლის და ძვლოვანი ასაკი აქვს ბევრად უფრო მაღალი, აქ უნდა გამორიცხოთ ნაადრევი სქესობრივი მომწიფება ან ხომ არ იყო გამოყენებული რაიმე ანაბოლური პრეპარატები.“

„როდესაც ძვლოვანი ასაკი ბიოლოგიურ ასაკს უსწრებს, პროგნოზის თვალსაზრისით არ არის კარგი. როდესაც ბავშვი ტანდაბალია და ძვლოვანი ასაკიც ჩამორჩება, აქ პროგნოზიც უკეთესია. ყველაზე დიდი ჩამორჩენა, დაახლოებით 3-4 წლით, არის ენდოკრინული და ქრომოსომული დაავადებების დროს. ​უპირველესი გახლავთ ზრდის ჰორმონის დეფიციტი. დავამშვიდებ მშობლებს, რომ ზრდის ჰორმონის დეფიციტით მიმდინარე ტანდაბლობა ძალიან იშვიათია. ტანდაბლობის მიზეზი შეიძლება იყოს ჰიპოთირეოზი. ასევე თუ რევმატოიდული ართრიტის გამო ბავშვს მისცეს გლუკოკორტიტოიდები, ის ამ შემთხვევაშიც იქნება დაბალი. სიდაბლის მიზეზია ბუნებრივი მდგომარეობა, როდესაც არის კუშინგის სინდრომი, დაუნის სინდრომი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა გორდელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა" - თამარ გაგოშიძე

,,ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა" - თამარ გაგოშიძე

,,​თანამედროვე ბავშვს სჭირდება, რომ საკუთარი თავი დაინახოს ძალიან დიდი რაოდენობის, ზღვა ინფორმაციაში. როდესაც ტვინი გადაწყვის პროცესშია, უბრალოდ, იკეტება და მერე მშობელი გვეუბნება, რომ ბავშვს არაფერი აინტერესებს, არაფერი უნდა. მას სურს, გამოჰყოს პრიორიტეტები, გააკეთოს ანალიზი და ამისთვის სჭირდება დახმარება. მშობელი არ ეხმარება", - ამის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა, თამარ გაგოშიძემ გადაცემაში ,,შუადღე" ისაუბრა. 

,,ჩვენ არ ვუყურებთ არც ერთმანეთს და არც ჩვენს შვილებს. მშობლისთვის მტკივნეულია, როცა აღმოაჩენს, რომ შვილს, რომელიც უნდოდა, მუსიკოსი გამოსულიყო, ნიჭი არ აღმოაჩნდა. ის მაინც ცდილობს, რაღაცნაირად, მაინც ავარჯიშოს ამ მიმართულებით. რისი ნიჭი აქვს, რა აინტერესებს, აი, ამას უნდა დააკვირდე და ამ მხრივ უნდა შეუწყო ხელი. ბედნიერება სწორედ ეს არის, რომ ადამიანს შეუძლია რეალიზაცია, შეუძლია საკუთარი თავის უნარების დანახვა და, ასევე,  მინუსების დანახვა. 

ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა, მათ ბამბებში ვერ გავზრდით. ჩვენ ვცხოვრობთ ამ რეალობაში და ბავშვობიდანვე უნდა ჩამოყალიბდეს მდგრადობა. პატარების ნერვული სისტემა  უნდა მიეჩვიოს, რომ როგორც კი იმედგაცრუება ექნება, ეს როგორ გადალახოს მისაღები გზით, ისე  - რომ გამოხატოს ემოცია, სხვისი ემოციაც გაიგოს, მაგრამ თან გაითვალისწინოს სხვა ადამიანი. ამას სჭირდება ყოველდღიური ვარჯიში", - აღნიშნავს გაგოშიძე და საუბრობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი მაშინ, როდესაც საკუთარი შვილის ყოველდღიურობაში სპეციალისტის ჩარევაა საჭირო. ის ამბობს, რომ ამისთვის ბავშვი წინასწარ უნდა შევამზადოთ. 

,,სწორი მიდგომა, მაგალითად, ასეთია - ბავშვს ეუბნები, რომ არ მოგწონს, როდესაც მეცადინეობასთან დაკავშირებით მუდმივად გაქვთ კონფლიქტი. ან თუ ემოციურ პრობლემებთან გვაქვს საქმე, ეუბნები, რომ ვერ იგებ, როგორ უნდა დაეხმარო და არ გაქვს სურვილი, ყოველთვის კამათობდეთ - ,,მინდა, რომ მხარი დაგიჭირო, მაგრამ არ ვიცი, როგორ". ღიად ეუბნები, რომ საჭიროა სპეციალისტთან საუბარი. სინამდვილეში, ეს მშობელსაც სჭირდება. არ უნდა შეგრცხვეს, რომ ბავშვთან აღიარო არცოდნა, ხანდახან ბოდიშიც უნდა მოუხადო და ამით ასწავლო, რომ შეიძლება, ადამიანს რაიმე შეეშალოს და შემდგომ ბოდიში მოიხადოს. ვუხსნით, რომ ეს თავად გვჭირდება, სპეციალისტმა აგვიხსნას, როგორ დავეხმაროთ ჩვენს შვილს - კარგი იქნება, თუ წავალთ ორივე, ორივეს დაგველაპარაკება, რაღაცებს გაგვაკეთებინებს... ანუ, წინასწარ ვამზადებთ ბავშვს. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი იმიტომ, რომ გაურკვევლობას ვერც უფროსები ვიტანთ", - ამბობს თამარ გაგოშიძე.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად