Baby Bag

მდიდარ და ღარიბ ოჯახებში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ

მდიდარ და ღარიბ ოჯახებში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ

საზოგადოებაში გავრცელებული თვალსაზრისის თანახმად, მდიდარი ადამიანები შვილებს საყვარელი სათამაშოებითა და მხიარული თავგადასავლებით ძალიან ანებივრებენ, ღარიბ მშობლებს კი ამის შესაძლებლობა არ აქვთ. ბევრი ზღაპარი და კინოფილმი გვიჩვენებს, როგორ ფუფუნებაში ცხოვრობენ მდიდარი ბავშვები, მაშინ როდესაც ღარიბი ოჯახები მთელი ცხოვრების მანძილზე იტანჯებიან. სწორედ ამიტომ, ადამიანები ფიქრობენ, რომ მდიდარი ოჯახის შვილები უფრო ბედნიერები არიან, ვიდრე ღარიბი მშობლების ბავშვები, რაც სიმართლეს არ შეესაბამება.

მდიდარ და ღარიბ ოჯახში მცხოვრებ ბავშვებს ბედნიერების თანაბარი შესაძლებლობა აქვთ. არაერთხელ გვსმენია, როგორ მსხვერპლზე მიდიან ღარიბი მშობლები, რათა შვილებს კომფორტი შეუქმნან. მამები დამატებით სამუშაოზე თანხმდებიან, რათა ბავშვებს ძვირადღირებული სათამაშო უყიდონ.

მდიდარ ოჯახში მცხოვრები ბავშვები ყოველთვის ვერ იღებენ იმას, რაც სურთ. ბევრი შეძლებული მამა შვილს აიძულებს საკუთარ თავზე თავად იზრუნოს, იმუშაოს და ფული ასე გამოიმუშაოს. მდიდარი მშობლები ცდილობენ შვილებს ძვირადღირებული სათამაშოები არ აჩუქონ, რათა მათ შრომის ფასი ისწავლონ. ბავშვის ბედნიერებას არა მშობლების მატერიალური მდგომარეობა, არამედ შვილისადმი მათი დამოკიდებულება განსაზღვრავს.

მდიდარი მშობლების ყოლა და ბევრი ფულის ქონა ბედნიერების წინაპირობა ნამდვილად არ არის. როგორც წესი, ღარიბ მშობლებს შვილებთან მეტი სიახლოვე აქვთ. ბავშვები მათგან ყველაზე მთავარ საჩუქარს - სიყვარულს იღებენ, რაც მდიდარი ოჯახის შვილებს ხშირად აკლიათ. მდიდარი მშობლები, როგორც წესი, ძალიან დაკავებულები არიან. ისინი ცდილობენ, რაც შეიძლება მეტი გამოიმუშაონ და საკუთარი შემოსავალი გაზარდონ. ხშირად მდიდარი მშობლები შვილისადმი ხელგაშლილობას ავლენენ და მას ყველაფერს აძლევენ, რასაც მოისურვებს. ამ შემთხვევაში მდიდარი ბავშვები ნაწილობრივ ბედნიერები არიან. მათ ყველაფერი აქვთ, მაგრამ ურთიერთობები ძალიან აკლიათ. ფინანსური კეთილდღეობის მიუხედავად, მათ არ იციან მეგობრობის ფასი, რაც უდიდესი დანაკლისია.

მდიდარი მშობლები, რომლებიც შვილებს ძალიან ანებივრებენ და მათთვის ძვირფას სათამაშოებს ყიდულობენ, ბავშვს ბედნიერებაზე ყალბ წარმოდგენას უქმნიან. ზრდასრულ ასაკში მათი შვილი აუცილებლად გააცნობიერებს, რომ ბედნიერებას ფულით ვერ იყიდი, ამასთან მას არ ეცოდინება, რა უნდა გააკეთოს ბედნიერების მოსაპოვებლად.

მდიდარი ოჯახის შვილები ღარიბ ბავშვებთან შედარებით ბედნიერები ნამდვილად არ არიან. ბედნიერება ღარიბებსა და მდიდრებს თანაბრად შეუძლიათ, რადგან ის ფულის ქონა-არქონაზე საერთოდ არ არის დამოკიდებული.

მომზადებულია ​streetdirectory.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ადამიანი 20 წუთზე მეტხანს მოიხმარს ტელეფონს, ეს ნებისმიერ შემთხვევაში დაუშვებელია,“ - ოფთალმოლოგი ეკატერინე ხომერიკი

„თუ ადამიანი 20 წუთზე მეტხანს მოიხმარს ტელეფონს, ეს ნებისმიერ შემთხვევაში დაუშვებელია,“ - ოფთალმოლოგი ეკატერინე ხომერიკი

ოფთალმოლოგი ეკატერინე ხომერიკი ტელეფონის ან კომპიუტერის ეკრანთან ხანგრძლივად ყოფნის ნეგატიურ მხარეებზე საუბრობს. მისი თქმით, ხშირი სქროლვა მხედველობის ხარისხს აქვეითებს:

„ლურჯ ნათებას აქვს მაღალი სიხშირე და მოკლე ტალღა. როდესაც დიდხანს ვუყურებთ ტელეფონს, ეს იწვევს ბადურა გარსზე სინათლის გამოსახულებად გარდაქმნის პროცესის დათრგუნვას. ხდება ის, რომ ქვეითდება მხედველობის ხარისხი. არ არის დადასტურებული, რომ სქროლვა სიბრმავეს იწვევს. ​ძილის წინ სქროლვა რამოდენიმე ფაქტორისგან შედგება. ჩვენ როდესაც გვიჭირავს მობილური ტელეფონი, ის გვაქვს თვალიდან დაახლოებით 20-30 სანტიმეტრზე. ზოგიერთ ადამიანს ახლოსაც მიაქვს. სიბნელეში თუ უყურებს ადამიანი ეკრანს, უნდა, რომ უკეთესი ფოკუსირება გააკეთოს. თვალი ამ დროს ფოკუსირებას აკეთებს იმაზე მეტხანს, ვიდრე კუნთს შეუძლია ბუნებრივად. წარმოვიდგინოთ, ხელი რომ გვქონდეს აწეული მაღლა დიდი ხნის განმავლობაში.“

ეკატერინე ხომერიკის თქმით, პანდემიის გამო მშობლების ოფთალმოლოგებთან მიმართვიანობა გაიზარდა, რადგან ბავშვებს ეკრანთან ყოფნა უფრო ხშირად უწევთ:

„მშობლები რეკავენ და ამბობენ, რომ ტელეფონების დიდი ხნის მოხმარების შემდეგ ბავშვებს აქვთ პრობლემები. როდესაც ონლაინ ტარდება გაკვეთილი, შესვენების დროს ბავშვი ფიზიკური აქტივობით კი არ არის დაკავებული, სხვა გვერდზე გადადის და სქროლავს. ​მისი თვალი არის მუდმივად დაჭიმულ-დაძაბულ მდგომარეობაში. ამ ფოკუსირების მერე ადამიანის მხედველობა თითქოს გაიდღაბნა, ბუნდოვანი გახდა. საკმარისია მოვასვენოთ თვალი, რომ ეს აღდგება.“

„გაჯეტები ძალიან აქტუალურია. მშობელი ამბობს, რომ ბავშვი სხვანაირად ვერ ერთობა. ​კატეგორიულად მიუღებელია და არ მიმაჩნია სწორად ორ წლამდე ბავშვის ციფრულ ტექნოლოგიებთან შეხება. ზოგჯერ შეიძლება 5-10 წუთი, მაგრამ არ არის რეკომენდებული. მობილურ ტელეფონს მშობლისთვის უფრო სხვა დანიშნულება აქვს. მას უნდა, რომ აკონტროლოს სად არის ბავშვი, როგორ არის. თუ ადამიანი 20 წუთზე მეტხანს მოიხმარს ტელეფონს, ეს ნებისმიერ შემთხვევაში დაუშვებელია, ბავშვისთვისაც და ზრდასრულისთვისაც. ყოველ 20 წუთში 20 წამით გავიხედოთ შორს, მოვაშოროთ თვალი ეკრანს,“ - აღნიშნულ საკითხე ეკატერინე ხომერიკი ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ საუბრობს.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად