Baby Bag

„თუ ვინმეს მიმართ გაქვს აღტაცება, გიყვარს, გიხარია, პატივს სცემ, არ დააგვიანო, თქვი! თუ ახლა არა, მაშ როდის? არასდროს გადადო ის, რაც შენი გასაკეთებელია,“ - ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„თუ ვინმეს მიმართ გაქვს აღტაცება, გიყვარს, გიხარია, პატივს სცემ, არ დააგვიანო, თქვი! თუ ახლა არა, მაშ როდის? არასდროს გადადო ის, რაც შენი გასაკეთებელია,“ -  ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა გულწრფელობის შესახებ საუბრობს და გვირჩევს, რომ ჩვენი დადებითი ემოციების ან დამოკიდებულებების შესახებ ხმამაღლა ვისაუბროთ, ნეგატიური აზრები კი დაუფიქრებლად არ გავაჟღეროთ:

„მეორე ადამიანზე ხშირად იციან თქმა: „თვითონ ხომ უნდა მიხვდეს?!“ რატომ? თქვი! თუ ვინმეს მიმართ გაქვს აღტაცება, გიყვარს, გიხარია, პატივს სცემ, არ დააგვიანო, თქვი! მე ვიცი ხშირად თქმა, როგორ არ ვეტყვი ადამიანს, რომ მიყვარს, მომწონს, ტაქსის მძღოლისთვის მითქვამს, ნებისმიერი ადამიანისთვის. რატომ დავაგვიანო? იქნებ მე ხვალ აღარც ვიყო და რატომ დავაგვიანო? თუ ცუდი სათქმელი გაქვს, დაყოვნდი, არ თქვა, შეიძლება რაიმე შეიცვალოს. ასეთი ფრაზა მაქვს, რომელსაც ხშირად ვამბობ, ღმერთს ვთხოვ: „ღმერთო, ნუ გამომიყვან ჩემი თავიდან. დამეხმარე, რომ არ მომიწიოს ჩემი თავიდან გამოსვლა, არ შევცდე და არ გამოვიდე ჩემი თავიდან. თუ ნებისმიერი ადამიანი საკუთარ თავში იქნება, ის იქნება უტყუარი, შეუმცდარი. რას ნიშნავს შეუმცდარობა? შეუმცდარი ხომ მხოლოდ ღმერთია. ყოველდღიურობაში რაღაც შეუმცდარობის არეალები გვაქვს, პლიუს-მინუსები, რაღაც ამდენით მეტია, რაღაც ამდენით ნაკლები.“

„ჩვენი შეუმცდარობა ისიც არის, როდესაც მინდა, რომ არ შემეშალოს, როდესაც მინდა, რომ არ შევცდე, ესეც შეუმცდარობაა. სურვილი გაცილებით მნიშვნელოვანია. ცნობილი ეგზისტენციალისტი, მწერალი, ფილოსოფოსი სარტრი ამბობდა: „ადამიანი ის კი არ არის, რაც არის, არამედ ის, რაც უნდა, რომ იყოს.“ გიყვარდეს შენი თავი, უპირველეს ყოვლისა. ებრაული შეგონების მიხედვით, თუ შენი თავი არ გიყვარს, სხვას ვერ შეიყვარებ. თუ სხვა არ შეიყვარე, შენ ვინ შეგიყვარებს?! თუ ახლა არა, მაშ როდის? არასდროს გადადო ის, რაც შენი გასაკეთებელია,“ - აღნიშნავს ნანა ჩაჩუა.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ცხოვრებაში რომ განვახლდეთ, უნდა გვეჩქარებოდეს. რა არის ცხოვრება? განუწყვეტელი განახლება....
​აკადემიკოსი შალვა ამონაშვილი სულის მარადიული განახლების აუცილებლობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ ადამიანს ცხოვრებაში ყოველთვის უნდა ეჩქარებოდეს და ახალგაზრდობაზე ოცნებობდეს:„წარმოიდგინეთ, რომ მანქანას...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არის თუ არა ადამიანის ფსიქიკური პრობლემები დედის ბრალი?“ - ფსიქოლოგი სალომე ფანჯიკიძე

„არის თუ არა ადამიანის ფსიქიკური პრობლემები დედის ბრალი?“ - ფსიქოლოგი სალომე ფანჯიკიძე

ფსიქოლოგმა სალომე ფანჯიკიძემ ბავშვის ჩამოყალიბებასა და მის ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე მშობლის გავლენის შესახებ ისაუბრა:

„დღევანდელ დღეს არამხოლოდ დედის როლია მთავარი, რა თქმა უნდა, მამის როლიც ძალიან გამოკვეთილია. ჩვენ ყველა მოვდივართ ჩვენი ბავშვობიდან. არის ბევრი რამ, რაც გვახსენდება, რასაც მოუხდენია ჩვენზე გავლენა. ჩვენ პიროვნებები ვდგებით ჩვენი გამოცდილებით. მშობლებთან ურთიერთობას აქვს ძალიან გადამწყვეტი მნიშვნელობა. ეს გარემოა, რომელშიც ვცხოვრობთ. ჩვენ ვყალიბდებით ან ასეთ, ან ისეთ ადამიანებად. ბოლოს შეიძლება აღმოვჩნდეთ კრიზისში და მოდის ფიქრები: „ეს იმის ბრალია, რომ დედას ასე მითხრა, ეს იმის ბრალია, რომ მამა ისე იქცეოდა.“ აქედან გამომდინარე ბოლოს ვკარგავთ ჩვენს თავს, აღარ ვიცით რა ვართ, რისგან შევიქმენით, მხოლოდ სხვები წყვეტენ, თუ ჩვენც ვართ რაღაც. ადამიანები როდესაც ხვდებიან ჩემთან, არის ზუსტად ეს მომენტები, რომ ყველაფერი თითქოს სხვისი ბრალია. ისინი ვერ პოულობენ თავიანთ თავს. თავიანთ პასუხისმგებლობას ქცევებში, გადაწყვეტილებებში. თერაპია ზუსტად აქეთკენ მიდის, რომ ის, რაც ბავშვობაში გამოგვიცდია, იმ მდგომარეობასა და ჩვენს ამ მდგომარეობას შორის გავაბათ სწორი ხაზები. შეიძლება თქვენ გეუბნებოდნენ სახლში, რომ უნდა იყოთ კარგი მოსწავლე,“ პასუხისმგებლობას გკიდებდნენ, ამ რუტინამ, ყოველდღიურობამ ჩამოგიყალიბათ ყოველდღიური მიმართებები სამყაროსთან.“

„პირველი რჩევა, რასაც მივცემდი მშობლებს არის ის, რომ ფსიქოლოგის არსებობა გამოვიყენოთ ადეკვატურად. ფსიქოლოგი არ არის ის ადამიანი, რომელსაც უკიდურეს შემთხვევებში უნდა მიმართოთ მხოლოდ. შეიძლება, ვერ ვუგებთ ჩვენს შვილს, მივმართოთ რჩევისთვის ფსიქოლოგს, გავარკვიოთ, არის თუ არა რაღაც ქცევები ნორმაში. როდესაც ვლაპარაკობთ შვილებზე და გვგონია, რომ მათ პრობლემები აქვთ, უნდა გადავხედოთ ჩვენს თავებს. ჩვენ ხომ არ გვაქვს რაღაც პრობლემები?! ხომ არ ვართ შეშინებულები, ყველაფერი ხომ არ გვაშინებს, ხომ არ ვაიძულებთ შვილებს სამყარო აღიქვან საშიშად? ხომ არ ვართ იმპერატიულები, ვთხოვთ ბავშვებს შეასრულონ ყველაფერი, რაც ჩვენს სურვილებს აკმაყოფილებს და მათი სურვილის საწინააღმდეგოა. ხომ არ ვართ ზედმეტად დეპრესიულები და ამას გადავდებთ ჩვენს შვილს?! ჩვენ როდესაც მოვიპატიჟეთ შვილები ამ სამყაროში, მათ არ იცოდნენ არაფერი. ჩვენ ვაძლევთ ამ გამოცდილებას შვილებს,“- აღნიშნულ საკითხზე სალომე ფანჯიკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად