Baby Bag

5 რამ, რისი გაკეთებაც მშობლებმა უნდა შეწყვიტონ

5 რამ, რისი გაკეთებაც მშობლებმა უნდა შეწყვიტონ

მშობლობა რთული პროფესიაა. მშობლებს სურთ, რომ შვილები კარგ ადამიანებად აღზარდონ და მათთან ერთად მომავლისთვის სასიამოვნო მოგონებები შეაგროვონ. თითქმის ყველა მშობელს სურს, რომ ზრდასრულ შვილთან მეგობრული ურთიერთობა შეინარჩუნოს. ამ მიზნების მისაღწევად აუცილებლად უნდა შეწყვიტოთ ამ ხუთი რამის გაკეთება:

  • არ დაუყვიროთ ბავშვს საჯარო სივრცეში ყოფნისას

ყველა მშობელს გამოუცდია ბრაზის მოულოდნელი შემოტევა, რომელთანაც გამკლავება მათ ვერ მოახერხეს. ბავშვის საჯაროდ გაკიცხვა ერთ-ერთი ყველაზე დიდი შეცდომაა. საჯარო სივრცეში ყვირილი ბავშვს ორმაგ დარტყმას აყენებს: გარდა იმისა, რომ მას თავს ესხმით, ის საზოგადოების წინაშე სირცხვილსაც განიცდის. არასდროს დაუყვიროთ ბავშვს საჯარო სივრცეში ყოფნისას.

  • შეწყვიტეთ „კარგი დედიკოსა“ და „კარგი მამიკოს“ როლის თამაში

ბავშვებს თქვენი სახით არა მეგობარი, არამედ მშობელი სჭირდებათ. ნუ ეცდებით, რომ მათ მგსავსად გეცვათ ან ზედმეტად ჩაერთოთ ბავშვებისა და მათი მეგობრების ურთიერთობებში. თქვენს შვილებს წინამძღოლობა გაუწიეთ და რჩევები მიეცით, მაგრამ თავისუფალი სივრცე აუცილებლად დაუტოვეთ.

  • ნუ მისცემთ ბავშვებს უფლებას გააკეთონ ისეთი რამ, რაც მათ ასაკს არ შეეფერება

თანამედროვე სამყაროში სოციალური მედია ბავშვებს ნაადრევად გაზრდას „აიძულებს.“ ისინი ნაადრევად იზრდებიან და ზრდასრულების ჩვევებს იძენენ, რაც არასწორია. ნუ მისცემთ ბავშვებს იმის გაკეთების უფლებას ან ისეთი ნივთების ფლობის ნებას, რომლებიც მათი ასაკისთვის შეუფერებელია. თუ სხვებს თანამედროვე სმარტფონები აქვთ ან მშობლები ნებას რთავენ, რომ ადრეული ასაკიდანვე პაემნებზე იარონ, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ თქვენს შვილსაც მსგავსი უფლებები მიანიჭოთ.

  • შეწყვიტეთ ბავშვების დაცვა მათი ნებისმიერი შეცდომის შედეგებისგან

დარწმუნებული უნდა იყოთ, რომ თქვენი შვილი შეცდომებზე ვერასდროს ისწავლის, თუ მას მის მიერ დაშვებული შეცდომების ნეგატიური შედეგებისგან ყოველთვის დაიცავთ. ბავშვებს, რომლებიც დარწმუნებულები არიან, რომ საკუთარ ქმედებებზე პასუხს არ აგებენ, ცხოვრებაში ბევრი წარუმატებლობა ელით.

  • ნუ აიძულებთ შვილებს, რომ თქვენი ცხოვრებით იცხოვრონ.

ბავშვებს უჭირთ საკუთარ მიზნებში გარკვევა, ისინი ცდილობენ გაიგონ, რისი ნიჭი აქვთ, რისი გაკეთება სურთ ცხოვრებაში. ამ რთულ არჩევანს ნუ დაამძიმებთ იმით, რომ მათ საკუთარი სურვილები და ოცნებები თავს მოახვიოთ. თუ თქვენ კარგი ბალერინა იყავით, არ ნიშნავს, რომ თქვენი შვილიც ასეთივე იქნება. თუ თქვენ ფეხბურთელობაზე ოცნებობდით, არ ნიშნავს, რომ თქვენმა შვილმაც ფეხბურთში წარმატება დაისახოს მიზნად. დაეხმარეთ შვილებს მიზნების დასახვასა და მათ მიღწევაში.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,როცა ბავშვმა იცის, რას რის მერე გააკეთებს და მას უკვე აქვს მოლოდინი, წინასწარგანწყობა, უფრო მეტად განახორციელებს რუტინის აქტივობებს და ჩაერთვება''

,,როცა ბავშვმა იცის, რას რის მერე გააკეთებს და მას უკვე აქვს მოლოდინი, წინასწარგანწყობა, უფრო მეტად განახორციელებს რუტინის აქტივობებს და ჩაერთვება''
ბავშვებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია დღის რუტინის ჩამოყალიბება ყოველდღიური უნარების განმტკიცებისთვის. რა სარგებელი მოაქვს ამას პატარებისთვის, როგორ მივაჩვიოთ და რა ხდება მათ ფსიქიკაში, თუ უკვე ჩამოყალიბებული დღის რუტინა დაირღვა? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, სოფო მელაძე.

- სოფო, რომ განვმარტოთ, რა მნიშვნელობა აქვს დღის რუტინას ბავშვისთვის?

- დღის რუტინა ბავშვებს აძლევს უსაფრთხოების განცდას. როცა ბავშვმა იცის, რას რის მერე გააკეთებს და მას უკვე აქვს მოლოდინი, წინასწარგანწყობა, უფრო მეტად განახორციელებს რუტინის აქტივობებს და ჩაერთვება. რუტინა გულისხმობს გარკვეული პროცედურების თუ აქტივობების ყოველდღიურ განმეორებას, შესაბამისად, მისთვის უკვე უცხო და „საშიში“ აღარ არის შეთავაზებული საქმიანობა და მეტად ჩართულია.

გარდა ამისა, დღის რუტინაში შედის ისეთი მნიშვნელოვანი ყოველდღიური უნარები, როგორებიცაა: კვება, თავის მოვლა, ჰიგიენა, გახდა, ჩაცმა, თამაშის, მეცადინეობის დრო და ა.შ. რუტინა გვაძლევს საშუალებას, ეს უნარები განვუმტკიცოთ ბავშვს და მივცეთ ყოველდღიური სახე, ამიტომ მნიშვნელოვანია რუტინად ვაქციოთ ის აქტივობები თუ საქმიანობა, რაც ამ ეტაპზე ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია.

რუტინა ასევე ბავშვს აძლევს საშუალებას, გახდეს მეტად დამოუკიდებელი. როცა რაიმე რუტინულ საქმიანობას ის დამოუკიდებლად, უკვე სხვისი დახმარების ან თუნდაც შეხსენების გარეშე აკეთებს, ეს ზრდის მისი კომპეტენციის შეგრძნებას. ბავშვი მეტად აქტიური, დამოუკიდებელი და თავდაჯერებულია.

რუტინა გვეხმარება ემოციურ თვითრეგულაციაში, თვითორგანიზებულობის განვითარებაშიც. როცა ბავშვი ცდილობს რუტინის შეცვლას, მაგრამ ჩვენ ვეუბნებით ჯერ ეს უნდა გავაკეთოთ, რაც რუტინულად არის გათვალისწინებული და შემდგომ დაუკმაყოფილებ მის თხოვნას, ის ახდენს იმპულსების შეკავებას და მის კონტროლს ეუფლება.

- ხშირად პატარებს უჭირთ მიჩვევა, ამა თუ იმ რუტინის, რას ურჩევდით მშობლებს, როგორ მიაჩვიონ?

- რუტინა იწყება ჩვილობის ასაკიდან, რაც გამოიხატება ჩვილის ძილის და კვების რეჟიმში, მაგრამ აქ მშობელს წინააღმდეგობა არ ხვდება. აი, როცა უკვე ბავშვი იწყებს სიარულს და ხდება მეტად აქტიური, საჭიროა გარკვეული რუტინა. სანამ ბავშვს განუვითარდება მეტყველება და მოლაპარაკებების უნარი, ჩვენ ვიყენებთ ვიზუალურ რუტინას, ანუ ბარათებით და ნახატებით კომუნიკაციას. მშობელს ბავშვთან ერთად შეუძლია დახატოს ბავშვის რუტინა. 

მაგალითად, ფურცელი გაყოს რამდენიმე ნაწილად, სადაც იქნება - დილა, შუადღე, საღამო და ღამე. თითოეულ სურათს დაახატოს საქმიანობები რუტინიდან, მარტივად და ბავშვისთვის გასაგები ფორმით. შემდგომ ნახატი გამოვაკრათ ბავშვისთვის თვალსაჩინო ადგილას. დაგვჭირდება ხშირი ინსტრუქცია, ნახატებზე თითის დადება და ვერბალური კომუნიკაციაც. მიუხედავად იმისა, რომ მათ ამ ეტაპზე რთული მოლაპარაკებები არ ესმით, ჩვენ შეგვიძლია ვუთხრათ, რომ ჯერ ბაღში წასვლის დროა და თითი დავადოთ ბაღის შენობას ნახატზე, რომ მოხვალ შემდეგ წავიდეთ შენს მეგობართან. ვიზუალური თვალსაჩინოება ეხმარებათ ყოველდღიურობის უკეთ აღქმაში.

ასევე მშობლებს ვურჩევ, ნუ დაარღვევენ ბავშვის რუტინას, თუნდაც დაღლილობის ან გარკვეული გარემო ფაქტორების გამო. ეს რუტინას დაასუსტებს ბავშვის თვალში. ასევე მნიშვნელოვანია ოჯახის სხვა წევრებიც იზიარებდნენ იგივე ყოველდღიურობას, რასაც მშობელი სთავაზობს ბავშვს. მაგალითად, თუ ბავშვმა იცის, რომ დილას ბაღში უნდა წავიდეს, მაგრამ ოჯახის რომელიმე წევრი ეუბნება, მოდი დავტოვოთ დღეს, ეს ბავშვის აზროვნებაში ბაღში წასვლის რუტინის მნიშვნელობას შეასუსტებს და სხვა დროს თვითონაც გააპროტესტებს.

- ერთი მაგალითი რომ გვითხრათ, როგორი უნდა იყოს დღის რუტინა?

დღის რუტინა იწყება გაღვიძებით და ადაპტური უნარე-ჩვევებით, ანუ ჩაცმით, თავის მოვლით და კვებით. შემდგომ უკვე ინდივიდუალურად ბავშვი მიდის ბაღში ან რაიმე თერაპიაზე. ბაღშიც აქვს თავისი რუტინა, წრეზე ჯდომა, ჯგუფური თამაში თუ ეზოს აქტივობები. საღამოს მშობელს დაწესებული აქვს სეირნობის, კვების და თამაშის დრო. თამაშის დროს ვცდილობთ მივცეთ მას მეტი თავისუფლება, არჩევანის უფლება, თუ რისი გაკეთება სურს, რომელი თამაში უნდა. ბავშვმა იცის, რომ თამაშის შემდეგ ვიძინებთ. უკვე ბაღიდან მოყვანის შემდეგ, ანუ შუადღიდან ვიწყებთ მისთვის იმის თქმას, რომ ახლა ვითამაშოთ, მერე კი დავიძინებთ. ეს ძილის რუტინის შექმნაშიც დაგვეხმარება. განწყობის შექმნას უდიდესი მნიშვნელობა აქვს რუტინის წარმატებულად განხორციელებისთვის.

აქვე მინდა ხაზი გავუსვა ერთ ფაქტორს, რუტინა არ ნიშნავს იმას, რომ ბავშვის ნებისმიერი ინიციატივა დათრგუნულია და მას მხოლოდ წესების მორჩილება ევალება. არა, ჩვენ მას ვთავაზობთ გონივრულ საზღვრებს, რომელშიც ის თავისუფალი იქნება. მაგალითად, კვება შესაძლოა, სულ შუადღის 2 საათზე იყოს, მაგრამ კვების დროს რომელ საკვებს შევარჩევთ, აქ ბავშვიც ჩავრთოთ, მივცეთ საშუალება, საკუთარი სურვილები გაგვიზიაროს.

- მაშინ, როცა უკვე მიეჩვია პატარა თავის ყოველდღიურობას, რა ხდება მის ფსიქიკაში რუტინის დარღვევის შემთხვევაში?

- რუტინის არევა ბავშვის ფსიქიკაში ქაოტურობას და დაბნეულობას იწვევს.

ჩვენ უნდა ვეცადოთ, რომ რუტინის მიუხედავად შევძლოთ, ვიყოთ მრავალფეროვანნი და თავისუფალ დროს განსხვავებული და მისთვის ახალი, საინტერესო აქტივობები შევთავაზოთ. თამაშის დრო ძალიან კარგი შესაძლებლობაა, შევთავაზოთ სხვადასხვა სახის თამაში, განსხვავებული სათამაშოები, ვცვალოთ კვების მენიუ, ჰქონდეს შეხება სხვადასხვა ტექსტურის ტანსაცმელთან, სხვადასხვა გზით დავბრუნდეთ სახლში, არ ვისეირნოთ ერთი და იმავე პარკში და ა.შ.

ასევე შეგვიძლია დასვენების დღეები გამოვიყენოთ მსგავსი სპონტანურობის და განსხვავებული საქმიანობის დღეებად, თუნდაც კვირაში 1 დღე, მაგალითად, კვირა დღე. ეს მას განუვითარებს მზაობას სიახლეების და მრავალფეროვნების მიმართ.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

წაიკითხეთ სრულად