Baby Bag

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ

​​გამოცდილი მშობლებიარასდროს ყიდულობენ ისეთ საბავშვო პროდუქტებს, რომლებიც ბავშვებისთვის უსაფრთხო არ არის. ჩვენს სტატიაში სწორედ იმ პროდუქტებს გაგაცნობთ, რომელთა შეძენისგან თავი მაქსიმალურად უნდა შეიკავოთ.

1. გამოსაკრავი ბალიშები

მშობლები გამოსაკრავ ბალიშებს ხშირად ყიდულობენ, რათა პატარები საწოლზე თავის მირტყმის შემთხვევაში ტკივილისგან დაიცვან. ექსპერტები გვაფრთხილებენ, რომ ეს ლამაზი აქსესუარები საკმაოდ სახიფათოა. მათი გამოყენება ჩვილთა უეცარი სიკვდილის რისკს ზრდის. მსუნთქავი მასალისგან დამზადებულმა ბალიშმაც კი, შესაძლოა, სუნთქვა შეუკრას ბავშვს. ჩვილის საწოლს მოაშორეთ ყველა ისეთი აქსესუარი, რომელიც მისი ჯანმრთელობისთვის საფრთხეს წარმოადგენს.

2. ვიწრო კენგურუ

მართალია, კენგურუ საკმაოდ მოსახერხებელი და საჭირო პროდუქტია, რომელიც ბავშვის ტარებაში გეხმარებათ, მაგრამ კენგურუების დიდი ნაწილი ბავშვისთვის სახიფათოა. თუ კენგურუ მეტისმეტად ვიწროა და ბავშვი არასწორ პოზიციაშია, ბარძაყის ამოვარდნილობის რისკი მატულობს. აღნიშნული საფრთხე განსაკუთრებით მაღალია ექვს თვემდე ასაკის ბავშვებში. დარწმუნდით, რომ თქვენ მიერ შეძენილი კენგურუ საკმარისად განიერია და ბავშვს ფეხები ძირს ბოლომდე არ აქვს დაშვებული.

3. ჭოჭინა

ბავშვი სახლში თავისით გადაადგილებას რომ იწყებს, მშობლების დიდი ნაწილი ჭოჭინის შეძენას ჩქარობს. ზოგიერთ ქვეყანაში, მაგ. კანადაში, ჭოჭინების გამოყენება აკრძალულია. ჭოჭინა ბავშვს აიძულებს ფეხზე დადგეს და იაროს, მაშინ, როდესაც მისი ფეხის კუნთები ჯერ კიდევ არ არის ამისთვის მზად. ჭოჭინა ტრავმების მიღების ალბათობასაც მნიშვნელოვნად ზრდის. ექიმები აღნიშნავენ, რომ ბავშვებს, რომლებიც ჭოჭინაში დიდ დროს ატარებენ, ფიზიკური განვითარების შეფერხების პრობლემა აქვთ. ბავშვები იატაკზე ხოხვისას ვითარდებიან. ამ პროცესის ჭოჭინით ჩანაცვლება მათ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება.

4. ბავშვის აბაზანის სკამი

ორ წლამდე ასაკის ყოველი სამი ბავშვიდან ერთს აბაზანის სკამის გამოყენებისას დახრჩობის საფრთხე ემუქრება. მშობლები შეცდომით ფიქრობენ, რომ აბაზანის სკამი ბავშვის უსაფრთხო ბანაობის გარანტია. ბავშვი შესაძლოა სკამით მოცურდეს და წყალში აღმოჩნდეს, რის გამოც ამ პროდუქტის გამოყენებას არ გირჩევთ.

5. ბავშვის საწოლი მოხსნადი ზღუდეებით

ბავშვის საწოლი, რომელსაც მოხსნადი ზღუდე აქვს, ნამდვილად არ გამოგადგებათ. შესაძლოა, ზღუდე კარგად არ იყოს მიმაგრებული საწოლზე, მოცურდეს და ბავშვი გადმოვარდეს. გირჩევთ, ბავშვისთვის სტანდარტული საწოლი შეიძინოთ, რომელსაც ზღუდე მყარად აქვს მიმაგრებული.

6. საბავშვო ბალიში

ბალიში არამხოლოდ ბავშვის სუნთქვის შეკავების საფრთხეს ქმნის, არამედ ის ორ წლამდე ასაკის პატარებისთვის საჭირო საერთოდ არ არის. ბალიშის გამოყენება მას შემდეგ უნდა დაიწყოთ, რაც ბავშვის მხრები თავთან შედარებით უფრო განიერი გახდება.

7. სლინგი, რომლებიც ცალ მხარზე უნდა გადაიკრათ

ბაზარზე სლინგების საკმაოდ მრავალფეროვანი არჩევანია. ცალ მხარზე გადასაკრავი სლინგი ბავშვისთვის ძალიან სახიფათოა. მსგავს სლინგებში პატარები სახით დედის მკერდს ეკვრიან, რის გამოც სუნთქვა უძნელდებათ. ნებისმიერი სლინგის გამოყენება არასასურველია ოთხ თვემდე ასაკის ბავშვებთან.

8. კისრის გასაბერი კამერა

ცურვა ბავშვისთვის არაჩვეულებრივი ვარჯიშია. მას ცურვის დროს სპეციალური აღჭურვილობა არ სჭირდება. კისრის კამერები შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვებისთვის შეიქმნა. მსგავსი კამერა ბავშვს წყალში თავისუფლად მოძრაობის შესაძლებლობას არ აძლევს. პატარა წყალში პასიურად ტივტივებს.

ესენია საბავშვო პროდუქტები, რომლებსაც მცოდნე დედები არასდროს ყიდულობენ, თუმცა მათ იციან, რომ აუცილებლად უნდა გამოიწერონ ჩვილის საჭიროებებზე მორგებული ჩანთა - ​Baby Bag. 

R. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით,“- ბავშვთა ნევროლოგი თამარ ედიბერიძე

ბავშვთა ნევროლოგმა თამარ ედიბერიძემ მშობლებს ბავშვის მეცადინეობისას დაშვებული შეცდომების შესახებ საინტერესო ინფორმაცია მიაწოდა:

„ნებისმიერი ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის, ნებისმიერ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია მოტივაცია და ემოცია. მნიშვნელოვანი კომპონენტია ყურადღების კონცენტრირება. მოტივაცია შეიძლება იყოს ბევრნაირი. სასკოლო ასაკის ბავშვის შემთხვევაში დადებითი ემოცია პრიორიტეტია და გადამწყვეტია. დადებითად მოტივირებული ბავშვი უკეთესად კონცენტრირდება ამ აქტივობაზე. შესაბამისად მას ნაკლები დრო სჭირდება კონკრეტული ინფორმაციის დამახსოვრებისთვის. უარყოფითი ემოციის წილი ნაკლები უნდა იყოს. ძალდატანების კომპონენტი ამ ემოციას აფუჭებს. თუ მხოლოდ იძულებაზეა დამოკიდებული, ბავშვი ვერ აცნობიერებს რატომ, რისთვის, თუ მეცადინეობის პროცესი ცუდ ემოციასთან ასოცირდება, ბუნებრივად იბლოკება რაღაც. გეგონება ტვინი თვითონ ებრძვის, რომ ეს ინფორმაცია არ დაიმახსოვროს.

მნიშვნელოვანია, როგორ არის მოწყობილი სამუშაო გარემო. თუ ჩვენ ცოტა არასწორად ვეხმარებით ბავშვს, ეს პრობლემაა. თუ ჩვენთვისაც ეს ისეთი მომენტია, რომ „ვაიმე, ახლა ამას სამეცადინო აქვს,“ ან მე სამზარეულოში ვარ და გეუბნები: „წადი ახლა შენ იმეცადინე იქ და არ გამოხვიდე, სანამ არ ისწავლი და მერე მოვალ და უნდა ჩამაბარო, არ ვნახო, რომ რამე შეგეშალოს,“ ეს იმდენად სტრესული მომენტია, რომ ბავშვზე პირიქით მოქმედებს. მას ემატება სტრესი, ემატება სტრესის ჰორმონები.

ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, როგორია ბავშვის აკადემიური უნარები, ინტელექტუალური შესაძლებლობები რამდენად სრულყოფილია. რამდენად შეუძლია მას მიწოდებული ინფორმაციის გადამუშავება. შეიძლება მიწოდებული ინფორმაციის ტემპი იყოს შესაცვლელი, მოცულობა, ფორმა იყოს შესაცვლელი. მთავარი შეცდომა არის, რომ ბავშვის მეცადინეობას პირდაპირ იწყებენ ყველაზე რთული ნაწილით, რომ დროზე მოვითაოთ. წესით, ეს არ არის სწორი. როგორც კვებაში, გვჭირდება სტარტერი, მთავარი კერძი და მერე დესერტი, მეცადინეობის პროცესსაც სჭირდება უფრო მარტივი, ნაცნობი, უკვე გაშიფრული, დამუშავებული ინფორმაცია. თითქოს გონება გახურდა, უნარები გავარჯიშდა. მერე გადავიდეთ რთულ ნაწილზე და ბოლოსთვის ვიტოვებთ მარტივ, სახალისო ნაწილს,“- მოცემულ საკითხზე თამარ ედიბერიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად