Baby Bag

„მინდა, დავამშვიდო მშობლები: არ არის არანაირი საგანგაშო მდგომარეობა, ეს არის ჩვეულებრივი ინფექციები, რომლებიც ბავშვმა უნდა გადაიტანოს,“- მალვინა ჯავახაძე

„მინდა, დავამშვიდო მშობლები: არ არის არანაირი საგანგაშო მდგომარეობა, ეს არის ჩვეულებრივი ინფექციები, რომლებიც ბავშვმა უნდა გადაიტანოს,“- მალვინა ჯავახაძე

მედიცინის მეცნიერებათა დოქტრომა, პროფესორმა მალვინა ჯავახაძემ ბავშვებში გახშირებული ვირუსული ინფექციების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს სიმშვიდისკენ მოუწოდა:

„პანდემიის მერე თუ რაიმე გაგვაკვირვებდა კიდევ, არ გვეგონა, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ბავშვებში ავადობამ შედარებით მოიმატა. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ახალი საშიში გამოწვევებია და ახალმა ვირუსებმა დაიწყო ცირკულირება. განსხვავებაა პერიოდულობასა და ეპიდსიტუაციაში. პანდემიამდე წლის განმავლობაში რამოდენიმე ინფექცია ხვდებოდათ ბავშვებს, როგორც წესი.  ნიღბის ტარების, დისტანცირებისა და ავადობის შემცირების გამო, ახლა მოკლე დროში ბავშვებს მოუწიათ ინფექციების თანმიმდევრობით გადატანა. ეს არის მშობლების გაღიზიანების მიზეზი.

მინდა, დავამშვიდო მშობლები. ეს არ არის არანაირი საგანგაშო მდგომარეობა. ეს არ ნიშნავს, რომ მათი შვილები მოავადეები არიან. ეს არ ნიშნავს, რომ მათ შვილებს დაბალი იმუნიტეტი აქვთ. ეს არის ჩვეულებრივი ინფექციები, რომლებიც ბავშვმა უნდა გადაიტანოს. მე ამას შევარქვი „სახადი ინფექცია.“ ეს ინფექციები გადატანის შემდეგ იმუნიტეტს ტოვებს. ეს არის ბუნებრივი აცრა. რა თქმა უნდა, გადაიტანს ამას ბავშვი. საგანგაშო არაფერია, მაგრამ უნდა მოხდეს ექიმის მიერ აკადემიური მართვა. თვითმკურნალობა პრაქტიკულად მიუღებელია, იმდენად იცვალა მიკრობულმა სამყარომ სახე და თავისებურება,“- მოცემულ საკითხზე მალვინა ჯავახაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად