Baby Bag

დისციპლინის 9 მეთოდი, რომელიც ბავშვის თვითშეფასებას არ დააზიანებს

დისციპლინის 9 მეთოდი, რომელიც ბავშვის თვითშეფასებას არ დააზიანებს

ყველა მშობლის სურვილია, რომ თავდაჯერებული შვილები აღზარდოს. აღნიშნული მიზნის მისაღწევად მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვების დისციპლინისთვის დაშინების მეთოდი არ გამოვიყენოთ, რათა მათ თავი დაუცველად არ ვაგრძნობინოთ.

1. თუ ბავშვი შეცდომას უშვებს, მას აუცილებლად დაელაპარაკეთ

თუ ბავშვმა შეცდომა დაუშვა, მასთან საუბარი დაიწყეთ წინადადებით: „ვიცი, რომ შენ ამის გაკეთება არ გინდოდა...“ თქვენი შვილი მიხვდება, რომ მიუხედავად მის მიერ დაშვებული შეცდომისა, თქვენ მისი კარგი განზრახვის გჯერათ. ამის შემდეგ ბავშვს მისი ნეგატიური ქცევის შედეგებზე ესაუბრეთ და განუმარტეთ, რა გავლენას ახდენს მისი უარყოფითი ქცევა სხვა ადამიანებზე. ბავშვი უნდა დაარწმუნოთ, რომ ის კარგი ადამიანია, მაგრამ მეტი სიფრთხილე და დაკვირვებულობა მართებს.

2. ნუ გაახსენებთ ბავშვს წასულში დაშვებულ შეცდომებს

წარსულ შეცდომებზე მითითებას კარგი შედეგი არავისთვის მოაქვს. ბავშვი ჩადენილ ქცევას ვეღარ გარდაქმნის და წარსულის შეცვლის უნარი არ აქვს. მსგავსი შენიშვნები მას საკუთარი თავისადმი უარყოფითად განაწყობს. ნაცვლად ამისა, ბავშვთან ერთად მომავლის გეგმები დასახეთ და იმსჯელეთ, რა უნდა გააკეთოს ბავშვმა შეცდომების გამოსასწორებლად.

3. დაეხმარეთ ბავშვს პრობლემის გადაჭრის გზების ძიებაში

აზროვნების უნარის განვითარებისთვის ბავშვს პრობლემის გადაჭრის სხვადასხვა ალტერნატივა უნდა გააცნოთ. ამ გზით ბავშვი რთული ვითარებიდან გამოსავლის ძიებას ისწავლის. თუ ის პრობლემის მოგვარებას შეძლებს, შეაქეთ მისი მიღწევები. ეს ბავშვს თავდაჯერებას შეჰმატებს.

4. იარლიყები არასდროს გამოიყენოთ

„ზარმაცი გოგო ხარ,“ „ჯიუტი ბიჭი ხარ,“ - მსგავსი ფრაზები ბავშვს საკუთარი თავისადმი დამოკიდებულებას უცვლის. ყურადღება ყოველთვის ბავშვის ქცევაზე გაამახვილეთ. ბავშვს აუხსენით, რომ ის კარგი ადამიანია, რომელმაც კონკრეტულ შემთხვევაში ცუდი არჩევანი გააკეთა.

5. ყოველთვის მოუსმინეთ ბავშვს

ბავშვისადმი ყურადღება აუცილებლად უნდა გამოიჩინოთ, რათა მან იგრძნოს, რომ ის თქვენთის მნიშვნელოვანია. მოუსმინეთ თქვენს შვილს, როდესაც ის ცდილობს აგიხსნათ, რა მოხდა. ამგვარად მისი ნეგატიური ქცევის რეალურ მიზეზს უკეთ გაიგებთ და ბავშვის განცდებში უკეთ გარკვევით.

6. დისციპლინა სწავლებას უნდა დაეფუძნოს და არა - დასჯას

უპირატესობა სწავლებას მიანიჭეთ და არა - დასჯას. ბავშვებს ყოველთვის მიუთითეთ მათი ნეგატიური ქმედებების შედეგებზე და ასწავლეთ, როგორ შეუძლიათ ქცევის გაუმჯობესება. თუ ბავშვებს შორის კონფლიქტი და უთანხმოებაა, შეცდომაზე მითითება კონფლიქტში ჩართულ ყველა ბავშვს უნდა შეეხოს. არასდროს გამოყოთ რომელიმე შვილი სხვებისგან, რადგან ეს მას თავს მსხვერპლად აგრძნობინებს.

7. არ დაუყვიროთ ბავშვს და არ გამოიყენოთ უხეში სიტყვები

კვლევებით დასტურდება, რომ ყვირილი ბავშვს თავს დაუცველად აგრძნობინებს და აგრესიული ქცევისკენ მიდრეკილს ხდის. უხეში სიტყვებით მიმართვა ბავშვის თვითშეფასებაზე უარყოფითად აისახება და მასში შფოთვას იწვევს.

8. არ დაუწყოთ ბავშვს ჭკუის სწავლება საჯარო სივრცეში

დისციპლინა ოჯახურ გარემოში უნდა ხდებოდეს. ბავშვის საჯაროდ გაკიცხვამ ბავშვი, შესაძლოა, უხერხულ მდგომარეობაში ჩააგდოს და მას სოციუმთან ურთიერთობაში მომავალში პრობლემები შეექმნას. შესაძლოა, მან საკუთარ პრობლემებში მშობელი დაადანაშაულოს.

9. აღიარეთ ბავშვის წინსვლა და წარმატება

ბავშვს აგრძნობინეთ, რომ მას თქვენი გაბედნიერება შეუძლია. ისინი საკუთარი ძალისხმევისა და შედეგების დაფასებას ისწავლიან. თქვენ მიერ ბავშვის წარმატების აღიარება ბავშვს აგრძნობინებს, რომ თქვენ მისი გჯერათ, რაც თქვენი შვილისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.

წყარო:​ Brightside.me

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემს ქმარს შვილებზე წინ ვაყენებ, ის ყველაზე მეტად მიყვარს,“ - ბლოგერი დედის გულწრფელი აღიარება

„ჩემს ქმარს შვილებზე წინ ვაყენებ, ის ყველაზე მეტად მიყვარს,“ -  ბლოგერი დედის გულწრფელი აღიარება

ქალების დიდი ნაწილი ბავშვის გაჩენის შემდეგ შვილის გარდა ყველას და ყველაფერს ივიწყებს. მათ მთავარ მისიას ბავშვის აღზრდა და მათზე გამუდმებული ზრუნვა წარმოადგენს. შვილი ქალის სამყაროს ცენტრი ხდება და ქმარი ხშირად მეორე პლანზე ინაცვლებს. ბავშვებისადმი მსგავსი მიჯაჭვულობა არაჯანსაღია და ზოგჯერ მსგავსი დამოკიდებულება მეუღლეებს შორის ურთიერთობას აფუჭებს. ცნობილი ბლოგერი და ორი შვილის დედა ემბერ დოტი გულწრფელად საუბრობს, თუ რატომ არის ქმარი მისთვის პირველ ადგილზე. ემბერის თქმით, არ შეიძლება, რომ ქალმა მეორე პლანზე დააყენოს ის ადამიანი, რომლის სიყვარულის წყალობითაც მისი შვილები ქვეყანას მოევლინენ.

ემბერ ლის პოსტი ინტერნეტ მომხმარებლებში დიდი პოპულარობით სარგებლობს. ქალის გულწრფელ აღიარებას უცვლელად გთავაზობთ:

„დაქორწინებიდან ზუსტად ერთ თვეში გავიგე, რომ ორსულად ვიყავი. ქორწილში მოსული სტუმრებისთვის მადლობის თქმაც კი ვერ მოვახერხე, როდესაც აღმოვაჩინე, რომ დედა გავხდებოდი.

ცხრა თვეში, როდესაც ჯერ კიდევ ცოლისა და ქმრის როლების მორგებას ვცდილობდით, უკვე მშობლები გავხდით. ვერ ვიტყვი, რომ ჩვენს ბიჭს არ ველოდით. ორივეს ძალიან გვინდოდა, შვილები გვყოლოდა. აღმოვაჩინე, რომ ერთი წლის განმავლობაში ცოლისა და დედის სტატუსის მორგება არც ისე მარტივი საქმე ყოფილა.

ჩვენი ვაჟის ცხოვრების პირველი წელი ორივესთვის საკმაოდ რთული იყო. სწორედ მაშინ აღმოვაჩინე, რომ ჩემი ქმარი ჩემს ცხოვრებაში ყოველთვის პირველ ადგილზე იქნება. გთხოვთ, არასწორად ნუ გამიგებთ. მე ძალიან მიყვარს ჩემი შვილები, მათთვის ყველაფერს გავაკეთებ, მაგრამ ჩემი ქმარი ყველაზე მეტად მიყვარს.

ჩემი გრძნობები მეგობრებს რომ გავანდე, ისინი აღშფოთდნენ, თავს შეურაცხყოფილად გრძნობდნენ. დაუწერელი ოქროს წესის მიხედვით, დედას ყველაზე მეტად შვილები უნდა უყვარდეს და მათთვის საკუთარი ბედნიერება მსხვერპლად უნდა გაიღოს. ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ ქმართან ურთიერთობისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობის მინიჭება და მეუღლის შვილებზე წინ დაყენება აღმაშფოთებელია.

ეჭვი არ მეპარება, რომ დედასა და შვილს შორის განსაკუთრებული, დაურღვეველი კავშირი არსებობს. თუმცა ქმართან ურთიერთობა ოჯახში არსებული ზოგადი განწყობისა და ერთმანეთისადმი დამოკიდებულების განმსაზღვრელად მიმაჩნია. მეუღლეს განსაკუთრებით დიდ ყურადღებას ვუთმობ, რაც ჩვენ შორის ბზარის გაჩენის რისკს ამცირებს. ჩემი შვილები სრულფასოვან და ბედნიერ ოჯახში იზრდებიან.

ჩვენი ურთიერთობის შემყურე ბავშვები თავადაც სწავლობენ ჯანსაღ ურთიერთობას. მე და ჩემი მეუღლე ნათელი მაგალითი ვართ იმისა, თუ როგორ უნდა ცხოვრობდეს ბედნიერი ცოლ-ქმარი. ვფიქრობ, რომ შეყვარებული მეუღლეების ოჯახში ბავშვები ძალიან ბევრ რამეს სწავლობენ. ისინი ხედავენ, როგორ აფასებენ მშობლები ერთმანეთს.

ჩვენს შვილებს არასდროს სძინავთ ჩვენთან ერთად, მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში. თუ შვებულების ერთად გატარების შესაძლებლობა გვეძლევა, მე და ჩემი მეუღლე ყოველთვის მარტოები მივდივართ. თავს დამნაშავედ არ ვგრძნობ, რომ ბავშვებს ჩვენს მშობლებთან ვტოვებთ, თავად კი დროს ერთად ვატარებთ. ამ დროს შესაძლებლობა გვეძლევა თავისუფლად ვისაუბროთ ჩვენთვის საინტერესო თემებზე. როდესაც ჩემი შვილები დაოჯახდებიან და დამოუკიდებელ ცხოვრებას დაიწყებენ, მინდა ჩემი დარჩენილი ცხოვრება საყვარელ, ახლობელ ადამიანთან გავატარო და არა უცხო მამაკაცთან, როგორადაც თავისუფლად შეიძლება იქცეს კაცი წლების მანძილზე, თუ ქალი გამუდმებით შვილებზეა ორიენტირებული და მეუღლისთვის ვერასდროს იცლის.“

მომზადებულია​ ihappymama.ru - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

წაიკითხეთ სრულად