Baby Bag

რა არის ნაწლავური აშლილობა და როგორ უნდა ამოიცნოს ის მშობელმა? - პედიატრი თემურ მიქელაძე

​პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში ნაწლავური აშლილობის შესახებ ისაუბრა და მისი გამომწვევი მიზეზები დაასახელა:

„ღია სივრცე დაცვაა რესპირატორული ვირუსული ინფექციებისგან, მაგრამ ეს გარემო შეიძლება იყოს ნაწლავთა ინფექციის წყარო. თუ პირადი ჰიგიენის წესები არ დავიცავით ღია სივრცეში, ეს განსაკუთრებით ეხება ზღვის სანაპიროს, ნაწლავთა ინფექციების განვითარების მაღალი რისკი შეიქმნება. მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის მონაცემებით, ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება, დიარეა, ითვლება 3 და მეტი დღის განმავლობაში. ნორმის ლიმიტების განსაზღვრა საკმაოდ რთულია. ერთჯერადი დიარეითაც, შესაძლოა, ელექტროლიტების ისეთი დისბალანსი მივიღოთ, რასაც არ მივიღებთ 10-ჯერ მოქმედებით.

ბავშვებში, განსაკუთრებით ადრეული ასაკის ბავშვებში ჩვენ გვაქვს ფუნქციური დიარეა. ისინი უფრო მეტად იღებენ უჯრედისის შემცველ საკვებს ხილისა თუ ფაფის სახით. ეს ფუნქციური დიარეა არ არის პათოლოგია და არ საჭიროებს მედიკამენტოზურ ჩარევას. ასაკის მატებასთან ერთად ის თავისით გავა. ჩვენ გვეშინია და ყურადღებას ვაქცევთ ნაწლავთა ინფექციას, ნაწლავთა ინფექციებით განპირობებულ დიარეას, რომელიც შეიძლება ელექტროლიტების დისბალანსის მიზეზი იყოს, შეიძლება განვითარდეს მწვავე მოშლილობები, რომლებიც ჰოსპიტალიზაციას საჭიროებს.

 შეგვიძლია გამოვყოთ ნაწლავთა ვირუსული ინფექციები, რომელიც 70-80%-ში გვხვდება. ამ სეზონზე სწორედ ამის გამო მოგვმართავენ. ჩვენს ქვეყანაში 10 წელზე მეტია ტარდება უკვე როტავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინა. ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში როტავირუსით განპირობებული ნაწლავთა ინფექციები საკმაოდ შემცირებულია.

ადრეული ასაკის ბავშვებში სხვა რესპირატორულ-ვირუსულ ინფექციებსაც შეიძლება ახლდეს ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება, მაგალითად კოვიდს. ეს განსაკუთრებით დელტა შტამს ახასიათებდა, ასევე ალფასაც და ომიკრონსაც. წლამდე ასაკში ძირითადი კლინიკური სიმპტომი შეიძლება ყოფილიყო ნაწლავთა გახშირებული მოქმედება. არ უნდა დაგვავიწყდეს ნაწლავთა ბაქტერიული ინფექციებიც. ნაწლავთა ბაქტერიულ ინფექციებს ველოდებით ხოლმე უფრო ივლისის შუა რიცხვებიდან სექტემბრის შუა რიცხვებამდე. არ უნდა აგვერიოს კვებითი ტოქსიკოინფექციები. სტაფილოკოკის ტოქსინმა შეიძლება გამოიწვიოს როგორც დიარეა, ასევე ღებინება.

ცალკე არის ნაწლავთა პარაზიტული ინფექციები. ეს უფრო იშვიათია. შეიძლება იყოს ნაწლავთა სოკოვანი ინფექციები, რომელიც თითზე ჩამოსათვლელ შემთხვევაში შეიძლება იყოს იმუნოკომპრომეტირებულ პირებში,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად