Baby Bag

როგორ მოვუაროთ პირველ კბილებს

როგორ მოვუაროთ პირველ კბილებს

როგორ მოვუაროთ პირველ კბილებს - აღნიშნულ კითხვას ​პედიატრი თამარ ობგაიძე პასუხობს.

გთავაზობთ პედიატრის პასუხს სიტყვა-სიტყვით:

თუ თქვენ ფიქრობთ, რომ კბილების გამოხეხვა პატარას მაშინ უნდა დააწყებინოთ, როცა ის თავად შესძლებს ამას და კბილის პასტას არ ჩაყლაპავს, ცდებით.

კბილების მოვლა მაშინ იწყება, როცა პირველი კბილი ამოჰყოფს თავის დაკბილულ კიდეს და გაგახარებთ.პირველი კბილები სველი რბილი ნაჭრით გაწმინდეთ დილა-საღამოს.

ნუ გამოიყენებთ ამ მიზნით მარლის ნაჭერს, რადგან ღრძილზე შემთხვევით უხეში შეხებისას შეიძლება ღრძილების ნაზი ლორწოვანი გარსი დააზიანოთ.

მოსახერეხებელია სილიკონის რბილი ჯაგრისების გამოყენებაც, რომელიც საჩვენებელ თითზე უნდა წამოიცვათ და ფრთხილად გახეხოთ კბილები.

18-24 თვიდან შეგიძილიათ გამოიყენოთ სპეციალური საბავშვო პასტაც, რომლის გადაყლაპვა ბავშვისათვის საშიშროებას არ წარმოადგენს.

ბავშვის ჯაგრისი ცალკე უნდა შეინახოთ. თუ მას ოჯახის წევრების ჯაგრისებთან ერთად მოათავსებთ, დარწმუნებული უნდა იყოთ, რომ პატარას ჯაგრისს სხვა ჯაგრისები არ ეხება.

ჯაგრისი 3 თვეში ერთხელ შეცვალეთ.

გახსოვდეთ, კარიესი მხოლოდ ჰიგიენის დარღვევის გამო არ ვითარდება, კბილის მთლიანობს დარღვევაზე გავლენა ახდენს ასევე კვების ტიპი, კბილის სტრუქტურაზე მოქმედი ზოგიერთი ნივთიერების დეფიციტი, დაავადებები.

2 წლისათვის პატარას უკვე 20 კბილი უნდა ჰქონდეს. სწორედ ამ დროს შეგიძლიათ, ჩაეწეროთ პირველი პროფილაქტიკური შემოწმებისათვის ბავშვთა სტომატოლოგთან!“

შეიძლება დაინტერესდეთ

მშობლები შვილებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ, არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს

მშობლები შვილებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ, არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს

ადამიანებმა, რომლებიც სახლიდან გასვლამდე 3-ჯერ მაინც ამოწმებენ ჩაკეტეს თუ არა კარი, ეს სტატია ყურადღებით უნდა წაიკითხონ. ერთ-ერთი უახლესი კვლევით დადგინდა, რომ შფოთვითი აშლილობები და ნევროზები გენეტიკური დაავადება არ არის. მსგავსი ტიპის ფსიქიკური პრობლემები მშობლიდან შვილს მემკვიდრეობით არ გადაეცემა. ყველაფერი იმ გარემოზეა დამოკიდებული, რომელშიც ბავშვი იზრდება.

შვედეთში ჩატარებული კვლევა ტყუპების ოჯახებს აკვირდებოდა. ტყუპებს შფოთვის მაჩვენებელს სპეციალური შკალის გამოყენებით უმოწმებდნენ. გარდა ამისა, მშობლებს დაევალათ, რომ ტყუპების ქცევებს ექვსი თვის მანძილზე დაკვირვებოდნენ და სპეციალური ჩანაწერებიც გაეკეთებინათ.

სტატისტიკური ანალიზის სპეციალური მეთოდის გამოყენებით მეცნიერები იმ არაგენეტიკურ ფაქტორებს გამოყოფდნენ, რომლებიც ოჯახის წევრებს ერთმანეთს ამსგავსებდა. მკვლევარები იმ ასპექტებსაც იკვლევდნენ, რომელთა წყალობით ოჯახის წევრები ერთმანეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდნენ. კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ შფოთვითი აშლილობის გენეტიკურად გადაცემა არ ხდება. გარდა ამისა, აღმოჩნდა, რომ მშობლები ბავშვებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ. ისინი შვილებს აძლევენ მაგალითს, რომელსაც ბავშვები მიჰყვებიან.

ადამიანების უმრავლესობისთვის ცხადია, რომ ნევროზული და მშფოთვარე მშობლები ნევროზულ შვილებს ზრდიან. ფსიქოლოგებისა და ფსიქიატრებისთვის კი აღნიშნული კვლევა ნამდვილი მიღწევაა. კვლევის წყალობით ფსიქიატრებმა პირველად აღმოაჩინეს, რომ ნევროზი და შფოთვითი აშლილობა მემკვიდრეობითი დაავადებები არ არის. ყველაფერი აღზრდაზეა დამოკიდებული. მშობლების მიერ გამოყენებული არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს.

მომზადებულია ​esquire.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად