Baby Bag

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

წყლის გარეშე ცხოვრება რთულად წარმოსადგენია, განსაკუთრებით ზაფხულის ცხელ დღეებში, თუმცა არის თუ არა წყალი საჭირო ჩვილი ბავშვებისთვის? როგორც აღმოჩნდა, ბავშვებისთვის წყლის მიცემა მშობლებმა მხოლოდ ექვსი თვის ასაკიდან უნდა დაიწყონ, წინააღმდეგ შემთხვევაში, ისინი შვილების ჯანმრთელობას საფრთხეს შეუქმნიან.

  • დედის რძე ბავშვს სითხის მარაგს სრულად შეუვსებს

დედის რძე ცხიმებს, ცილებს, შაქარს, მინერალებს და სხვა სასიცოცხლოდ აუცილებელ სასარგებლო ნივთიერებებს შეიცავს. დედის რძის 80 %-ს წყალი შეადგენს. დედის რძე ბავშვის წყურვილს სრულად აკმაყოფილებს, მაშინაც კი, როდესაც ძალიან ცხელა. ყოველთვის, როდესაც ბავშვი დედის რძეს მიირთმევს, ის წყალსაც იღებს.

ბავშვს წყალი ექვსი თვის ასაკიდან გაასინჯეთ

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციით, ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყლის მიღება არ ესაჭიროება. 6-12 თვის ასაკის ბავშვისთვის წყლის მიცემა სავსებით უსაფრთხოა. არ გაგიკვირდეთ, თუ პატარა წყლისადმი დიდ ინტერესს არ იჩენს, ის ხომ ჯერ კიდევ ფორმულით ან დედის რძით იკვებება.

რატომ არ უნდა მივცეთ ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალი?

ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს წყალს თუ დაალევინებთ, მას მადა მნიშვნელოვნად დაუქვეითდება, რის გამოც დედის რძეს საჭირო რაოდენობით აღარ მიიღებს. წყლის დალევა ექვს თვემდე ასაკის ბავშვს მოწამვლის საფრთხის წინაშეც აყენებს, რაც ხშირად მძიმე გართულებებს იწვევს და ზოგჯერ ფატალური შედეგითაც სრულდება. თუ წყალი კარგად გასუფთავებული არ არის, ის ორგანიზმში ინფექციების შეჭრას გამოიწვევს. დედების ნაწილი წყლის დიდი დოზით მიცემის მიზნით ფორმულას ჭარბი წყლით აზავებს, რაც ასევე არასწორია. მსგავსი პრინციპით მომზადებული ფორმულა ბავშვს საჭირო ვიტამინებითა და მინერალებით ვერ მოამარაგებს.

ჩვილი ბავშვის კვებასთან დაკავშირებით დამატებითი კითხვები თუ გაწუხებთ და გაურკვევლობაში ხართ, დახმარებისთვის აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს.

მომზადებულია ​adme.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

„დედის რძე არამარტო საუკეთესო საკვებია, არამედ ის ანტისხეულების მზა ნაკრებია, რაც თქვენს პ...
​რა უნდა ვიცოდეთ კორონავირუსული ინფექციის შესახებ ბავშვებში, - ამ თემაზე ​პედიატრი თამარ ობგაიძე წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:„COVID-19 სრულიად ახალი ვირუსია და მის შესახებ ბე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად