Baby Bag

,,მე რომ მკითხოთ, სკოლა კომპიუტერულ ტექნოლოგიებს არ იყენებს ისე, როგორც საჭიროა''

,,მე რომ მკითხოთ, სკოლა კომპიუტერულ ტექნოლოგიებს არ იყენებს ისე, როგორც საჭიროა''

„მე რომ მკითხოთ, სკოლა კომპიუტერულ ტექნოლოგიებს არ იყენებს ისე, როგორც საჭიროა, ანუ მულტიმედია სწავლება ჩვენს სკოლებში არ მიმდინარეობს," - აღნიშნულის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ გადაცემაში ,,დიდი შესვენება'' ისაუბრა. 

,,დღევანდელ დღეს, როცა ბავშვი მუდმივად თამაშობს კომპიუტერში, ფერად და საინტერესო სამყაროში იმყოფება და შემდეგ მოდის „სერ“, უფერო გაკვეთილსა და ფურცლებზე, რაც უინტერესოა მისთვის. ჩვენი დღევანდელი ცოდნა სხვა კონსტრუქციისაა, ბევრი სხვადასხვა ინფორმაცია ერთ პატარა „ულუფაში“ უნდა გაერთიანდეს. მულტიმედია საშუალებები საშუალებას გაძლევს შენ რომ ეკრანზევე გადაწყვიტო რაღაც პრობლემები, სასწაული შესაძლებლობებია. ეს არის კონკურენცია იმის, რისიც მშობლებს ეშინიათ. ასეთი ტიპის აქტივობა, რომელსაც სასწავლო პროცესში გამოვიყენებთ, ჩაანაცვლებს გართობის აქტივობას, როგორიცაა თამაში, უმიზნოდ სიარული და სოციალურ ქსელში ყოფნა,'' - აღნიშნა მან.

წყარო: ,,დიდი შესვენება''

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს,“ - ნინო ელბაქიძე დედის ჩვილთან ურთიერთობის სწორ მიდგომებზე

„როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს,“ - ნინო ელბაქიძე დედის ჩვილთან ურთიერთობის სწორ მიდგომებზე

ფსიქოლოგმა ნინო ელბაქიძემ დედასა და შვილს შორის ბავშვის ცხოვრების პირველ წლებში არსებული ურთიერთობების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„დედა-შვილის ურთიერთობაში პირველ სამ წელს ფუნდამენტური მნიშვნელობა აქვს. ფსიქოანალიტიკოსები ამაში დაგვეთანხმებიან. ფსიქოანალიზი ამბობს, რომ დედა და ჩვილი სამ წლამდე ერთნი არიან. ​ბავშვი ასე აღიქვამს, რომ დედ​ა და ის ერთნი არიან.“

ნინო ელბაქიძის თქმით, სამი წლიდან ბავშვი ნელ-ნელა აცნობიერებს, რომ ის და დედა დამოუკიდებელი პიროვნებები არიან:

„სამი წლიდან ხდება გამოყოფა, რომ მე ცალკე ვარსებობ და დედა ცალკეა. როდესაც მე მინდა, რომ ბავშვს ვასწავლო საკუთარ ემოციებთან შეხვედრა, საკუთარ ემოციურ ნაწილთან კომუნიკაცია, მნიშვნელოვანია, რომ დასაწყისიდანვე ავირეკლო ემოციები. დედას თავად სჭირდება ემპათიის უნარი, რომ სწორად ამოიცნოს, რას გრძნობს ჩვილი ბავშვი და უპასუხოს იმავე ემოციით.“

​როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს. ამ პერიოდში სწორედ არავერბალური გაცვლა ხდება ინფორმაციის დედასა და შვილს შორის. მე თავიდანვე ვსწავლობ კომუნიკაციას ჩემს თავთან. თუ ვიცი მე სად ვარ, მარტივად შემიძლია გავარჩიო მე სად ვარ და სხვა სად არის. ჩვილობის ასაკში სწორედ დედა მეხმარება ჩემს ემოციებთან კომუნიკაციაში. როდესაც სხვა ადამიანში ვხედავ ჩემნაირ ემოციას, შეიძლება ამან კათარზისი გამოიწვიოს,“ - აღნიშნა ნინო ელბაქიძემ.

წყარო: „აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად