Baby Bag

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის?

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის?

რატომ არის აუცილებელი თეატრში სიარული ბავშვებისთვის? – ამ თემაზე გვესაუბრება სოციალური პედაგოგი და მოზარდთა განვითარების სპეციალისტი დიანა მაკალათია.

თეატრი მხოლოდ გართობის საშუალება არ არის, ის სულის საზრდოა, რომელიც მოზარდების სრულყოფილი და ჰარმონიული განვითარებისთვის აუცილებელია. ადამიანის პიროვნებად ჩამოყალიბება მცირე ასაკიდან იწყება. არსებობს რამდენიმე მიზეზი თუ რატომ უნდა ატაროთ მოზარდები თეატრში:

თეატრში სიარული, სპექტაკლებზე დასწრება პირველ რიგში უვითარებს ბავშვებს გარკვეულ მანერებს, აჩვევს საზოგადოების სხვადასხვა წესს, მაგალითად იმას, რომ სპექტაკლის მსვლელობის განმავლობაში არ შეიძლება ტელეფონის გამოყენება, საუბარი, სიარული, არაეთიკურად მოქცევა. ამ დროს ხდება დაკვირვება და ქცევათა დასწავლა გარემოებების მიხედვით. ამასთანავე მათ უმუშავდებათ ნებისყოფის, შინაარსზე ფოკუსირებისა და კონცენტრაციის უნარიც, თუმცა აუცილებელია სპექტაკლი ასაკობრივად ზუსტად იყოს მორგებული ბავშვზე.

თეატრი გვეხმარება დივერგენციული აზროვნების განვითარებაში. ეს გულისხმობს პრობლემის სხვადასხვაგვარი უჩვეულო გადაწყვეტის უნარს. დივერგენციული აზროვნება კონცენტრირდება ალტერანტიული პასუხების დიდი რაოდენობის წარმოქმნაზე, მათ შორის ორიგინალური, მოულოდნელი ან უჩვეულო იდეების ჩათვლით. ამრიგად, დივერგენიცული აზროვნება ასოცირდება შემოქმედებითობასთან. ამ ტიპის აზროვნებას კრეატიულსაც უწოდებენ, რადგან გამოირჩევა იდეების სიმდიდრითა და აზრის ორიგინალურობით.

ასე რომ, თეატრი წარმოსახვის განვითარებას ხელს უწყობს, ბავშვმა შესაძლოა სპექტაკლის შემდეგ გამოთქვას ინიციატივა საყვარელი გმირებისთვის კოსტუმების შექმნის, ან დახატოს ილუსტრაცია, გაუჩნდეს რომელიმე საკრავზე დაკვრის ან ცეკვის ინტერესი, ასევე შეიძლება მსახიობობაც მოუნდეს და მინი სპექტაკლები ჩაატაროს სახლში. მნიშვნელობა ენიჭება აქ ზუსტად იმას, რომ ბავშვს ინტერესები უჩნდება, რაც მომავალში პოზიტიურად იმოქმედებს მის ცხოვრებაზე.

გთავაზობთ აქტივობას, რომელიც ჩემმა მოსწავლეებმა ცენტრში განახორციელეს, თუ მშობელი ბრძანდებით ან მასწავლებელი, შეგიძლიათ თქვენც დაამზადებინოთ მუყაოს ყუთისგან თეატრის მინი მაკეტი და სხვადასხვა მიზნით გამოიყენოთ, დადგათ საბავშვო სპექტაკლები ქართულ თუ უცხოურ ენაზე, გაიუმჯობესოთ როგორც ენობრივი უნარები, ასევე შემოქმედებითი.

თეატრში ვიზიტი მშობლებისთვის ასევე შესანიშნავი საშუალებაა ახლო კონტაქტი დაამყარონ შვილებთან, გააღრმავონ კომუნიკაცია, თუ გადატვირთული სამსახურის გამო ვერ ახერხებთ სათანადო დრო დაუთმოთ შვილებს, თეატრი მოგცემთ ერთად სასიამოვნოდ დროის გატარების საშუალებას, რომელიც გაჯერებულოი იქნება დიალოგებით, დისკუსიით, სპექტაკლის მიმოხილვით და ა.შ

თეატრი ასევე სოციალური უნარების გაუმჯობესებისთვისაც საუკეთესო გზას წარმოადგენს. ბავშვები სხვადასხვა გათამაშებული სიუჟეტის მეშვეობით სწავლობენ ადამიანთა ემოციების შესახებ, ხდებიან მეტად ემპათიურები, მათ შესაძლოა გაიგონ ისეთი ემოციების/სიტუაციების შესახებაც, რომელიც რეალურ ცხოვრებაში არ განუცდიათ, მაგ: ძალადობა, სიკვდილი, ბულინგი და ა.შ დაინახონ სამყაროს ორი ურთიერთსაპირისპირო ძალა: სიკეთე და ბოროტება.

თეატრი ამბავს გვიყვება, ამბის თხრობა კი ეხმარება ბავშვებს ენობრივი უნარების გაუმჯობესებაშიც. თეატრალურმა პერფორმანსებმა შესაძლოა კომუნიკაციური უნარებზე დადებითად იმოქმედოს. სპექტაკლი ნამდვილად მოგვწყვეტს დროებით მაინც ტექნოლოგიურ სამყაროსგან, რომელიც ხშირად აფერხებს მოზარდის განვითარებას, მცირე ასაკიდან უყალიბდებათ ბავშვებს ტელეფონებისადმი ადიქცია, ამიტომ მსგავსი გასვლითი დღეები მათთვის განტვირთვასთან ერთად არის საშუალება რეალური სამყარო დაინახონ ისეთი როგორიც ნამდვიალდ არის.


შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენს ცხოვრებაში ძალიან გამჯდარია ბავშვის მიმართ ძალისმიერი მიდგომის ტრადიცია,“ - შალვა ამონაშვილი

„ჩვენს ცხოვრებაში ძალიან გამჯდარია ბავშვის მიმართ ძალისმიერი მიდგომის ტრადიცია,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჩვენს საზოგადოებაში ბავშვის მიმართ ძალადობრივი მიდგომის ტრადიციის სიმყარეზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ჩვენ ყოველთვის ბავშვის დამორჩილებას ვცდილობთ:

„ჩვენს ცხოვრებაში ძალიან გამჯდარია ტრადიცია. გვაქვს ძალისმიერი მიდგომა ბავშვის მიმართ. ჩვენ გვინდა, რომ ბავშვი სულ გვემორჩილებოდეს. დედები სულ ამას კითხულობენ: ​„ბავშვი თუ არ გვემორჩილება, თუ გვეწინააღმდეგება, რა ვქნათ?“ დაუფიქრდით, ბავშვი რომ გეწინააღმდეგება, ყოველთვის მტყუანი კი არ არის. ცოტა გადახედეთ თქვენს ურთიერთობას ბავშვებთან. ეს სხვანაირი ბავშვია, სხვა სულით, სხვა მისწრაფებით მოვიდა.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, თანამედროვე ბავშვებს თავისუფლება უყვართ და ისინი განსაკუთრებით ნიჭიერებიც არიან:

„ამ ბავშვებში ძალიან ბევრი ნიჭია და თავისუფლების ძლიერი სული. ამიტომ ჰიპერაქტიურებიც დავარქვით მათ. მე არ გეტყვით, რომ ბავშვმა აკეთოს ის, რაც უნდა. ბავშვი უნდა დავიყოლიოთ. ​ბავშვს უნდა გავაკეთებინოთ ის, რაც ჩვენ სწორად მიგვაჩნია, მაგრამ ჭიდილით კი არა, ცემით და წკეპლით კი არა, დავიყოლიოთ. დაყოლიების ფსიქოლოგიას თავისი გასაღებები აქვს. თქვენ გაუგებთ, ისიც გაგიგებთ. თქვენ ეცით პატივი, ისიც გცემთ პატივს. ასეთია აღზრდის კანონები.“

„რვა წლის ასაკში ბავშვს შეუძლია თქვას: „არ მინდა სკოლა, წიგნი არ მინდა, არც მუსიკაზე მინდა ვიარო. არც უცხო ენები მინდა ვისწავლო.“ ბევრ რამეზე შეიძლება უარის თქმა, მაგრამ რვა წლის ბავშვმა წინ უნდა გაიხედოს, იფიქროს, რისი გაკეთება უნდა 18 წლის, 28 წლის ასაკში. თავისუფლების განცდა არის დიდი პასუხისმგებლობის განცდა. ვინც თავისუფლებას ეძებს, იქვე უნდა ეძიოს პასუხისმგებლობა. თუ ეს არ აღვზარდეთ, თავისუფლება იქნება მხოლოდ დამანგრეველი ძალა. მწყინს, როდესაც ერთი დედა მეორეს ეტყვის: „შენი შვილი უკვე დაღუპულია და არაფერი გამოვა.“ როგორ შეიძლება ასეთი რამე ვაკადროთ ერმანეთს?! ​ის ბავშვია გადარჩენილი, რომლის დედაც ბავშვს დაჰყვირის და ხან სილას გაულაწუნებს?!“ - აღნიშნულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად