Baby Bag

ისტორია სკოლის დირექტორზე, რომელიც მოსწავლისთვის ჭკუის სწავლების შესანიშნავი მაგალითია

ისტორია სკოლის დირექტორზე, რომელიც მოსწავლისთვის ჭკუის სწავლების შესანიშნავი მაგალითია
,,სკოლის დირექტორი!

(მოქმედება ხდება 90-იანი წლების ქუთაისში)

მე-9 კლასში ვიყავით. კვირა დღეს ბიჭებმა კლასელთან დავლიეთ. იქედან წამოსული, გავიარეთ პირველ სკოლასთან და დირექტორის კაბინეტის ფანჯრები ჩავამსხვრიეთ უდიდესი ქვებით. ერთი ქვა კაბინეტში შევარდა და დირექტორის მაგიდაზე დადებული მინაც ჩაამსხვრია. სკოლის დირექტორი ალეკო ბელთაძე იყო. შური ვიძიეთ უმკაცრეს დირექტორზე, რომელსაც სასწაული დისციპლინა ჰქონდა, ვერაფერს გამოაპარებდი. ავდექით და „გავამწარეთ“!

იმ ღამეს მშვიდად მეძინა. რაღაცნაირად პროტესტი სისრულეში მოვიყვანეთ და მეორე დღეს სასიამოვნო მოლოდინში ვიყავით, როცა სკოლის დირექტორი გაცოფებული იქნებოდა. თან დანაშაულის ყველა კვალი წაშლილი გვქონდა. კამერები მაშინ არ არსებობდა და ჩაბნელებული ქალაქიც ჩვენს სასარგებლოდ მუშაობდა.

მეორე დღეს ალეკო ბელთაძე დილის 9 საათზე ჩვენს კლასში შემოვიდა და ზუსტად ის სამი ბიჭი გამოგვიძახა, რომლებმაც წინა ღამით მინები ჩავამსხვრიეთ. ვერ წარმოიდგენთ რა ბაგა-ბუგი გაჰქონდა გულს, როცა პირველი სკოლის უზარმაზარ დერეფნებში მივაბიჯებდით და სამასწავლებლოს გავლით დირექტორის კაბინეტში აღმოვჩნდით. მინები უკვე ჩასმული იყო.

დირექტორი - აბა როგორ ხართ?

- კარგად ბატონო ალეკო (ყველანი ვითომ გაოცებული ვართ)

- ბიჭებო, ცოტა დიდები რომ იყოთ, სიამოვნებით დავლევდი თქვენთან ერთად

- რაშია საქმე ბატონო ალეკო? (კიდევ ვიოცებ და მხრებს ვიჩეჩ)

- არაფერი... ძმაკაცობა მინდა თქვენთან. იცით როგორი თამადა ვარ?

- ვიცით, ბატონო ალეკო, ისიც ვიცით გალაკტიონის 300 ლექსი იცით ზეპირად

- ჰოდა ყოველ დღე, დილაობით შემოხვალთ ჩემთან და ლექსებს წაგიკითხავთ...

და ასე დავდიოდით მის კაბინეტში ერთი კვირა...ყოველ დღე. და თან გალაკტიონს გვიკითხავდა ყოველ დღე ზეპირად. ბოლოს გვეტყოდა - „ბიჭებო რაიმე ხო არ გაქვთ ჩემთან სათქმელიო?“, ჩვენ ცივ უარზე ვიყავით. არა არაფერი-თქო....

ბოლოს, როგორც იქნა, გამოვუტყდით და ბოდიში მოვუხადეთ....

მერე მასთან დავძმაკაცდით და დირექტორზე ვინმეს ცუდი რომ ეთქვა, სასწაულს მოვწევდით.
დღესაც ასე ვარ. ჩემს დირექტორზე ცუდს ვერავის ვათქმევინებ!

პ.ს. ისე სამივე ბიჭი ვინც ინციდენტში ვმონაწილეობდით, ყველანი წარმატებული გამოვედით. არ დავიღუპეთ 90-იანელებში, გადავრჩით კარგი დირექტორის წყალობით.''

ავტორი: დათო ლიკლიკაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მოვიქცეთ, როდესაც მოზარდი არ სწავლობს? - ფსიქოლოგ ნატა მეფარიშვილის რეკომენდაციები

როგორ მოვიქცეთ, როდესაც მოზარდი არ სწავლობს? - ფსიქოლოგ ნატა მეფარიშვილის რეკომენდაციები

ფსიქოლოგმა ნატა მეფარიშვილმა მშობლებისთვის ერთ-ერთ ყველაზე აქტუალურ კითხვას უპასუხა და მოზარდის სწავლის პრობლემებთან გამკლავების გზებზე ისაუბრა:

„როგორ მოვიქცეთ, როდესაც მოზარდი არ სწავლობს? ეს არის შეკითხვა, რომელსაც ძალიან ხშირად სვამენ მოზარდის მშობლები. რა ვქნათ? სწავლა ხომ მნიშვნელოვანია? მშობელი ძალიან ყურადღებით უნდა იყოს იმასთან მიმართებაში, თუ რა უნარები აქვს მის შვილს, რა გამოსდის კარგად, რა სიამოვნებს. მან უნდა დასვას საკუთარ თავთან შეკითხვა: მისთვის მნიშვნელოვანია, რომ მისი შვილი იყოს ბედნიერი, წარმატებული და რეალიზებული კონკრეტული მიმართულებით, თუ ის, რომ შესრულდეს გეგმა, რომელიც მან დასახა შვილთან მიმართებაში? ბავშვი არის პიროვნება. ის ვერაფრით ვერ იქნება მშობლის ასლი და მისი მოლოდინების შესატყვისი.

„მე გადავწყვიტე, რომ ასე უნდა იყოს, მუსიკაზე უნდა იაროს, ამდენი უნდა ისწავლოს,“ - აქედან ვერ გამოდიან მშობლები. ზედმეტი ძალისხმევა, თითის ქნევა, ყვირილი, აქცენტების კეთება, ძალადობრივი გამოხტომები არ არის იშვიათი. „რატომ არ სწავლობ? რა ხდება?“- ეს დავა მინიმუმამდე, როგორც კი მშობელი დაალაგებს იმ უნარებს და შესაძლებლობებს, რაც შვილს აქვს, რაც გამოსდის და მოსწონს.

თუ ყველაფერი გავაკეთე და ასპარეზი მომზადებულია იმისთვის, რომ ბავშვმა ისწავლოს, შეკითხვები უნდა დავსვა: რამ გამოიწვია ის, რომ ბავშვი არ სწავლობს? უნდა მახსოვდეს, რომ ეს არის გარდატეხის ასაკი და იქ შეიძლება ბევრი ფაქტორი ცვლიდეს მოცემულობას. ბევრი ფაქტორია საჭირო იმისთვის, რომ მე მივიღო განათლებული, სწავლაზე ორიენტირებული მოზარდი. სულაც არ არის აუცილებელი, რომ ყველა პირობას, რომელსაც მე დავსახავ, ასრულებდეს ჩემი შვილი და მაშინ ვიღებდე მას იდეალურად და წარმატებულად,”- აღნიშნა ნატა მეფარიშვილმა.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად