Baby Bag

​რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე?

​რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე?

რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე? - ამ თემაზე ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს:„ცნებების გააზრებაზე ორიენტირებული სასწავლო (მითუმეტეს - აღმზრდელობითი) პროცესის გაფეტიშება და ამგვარ განწყობაზე დაფუძნებული მეთოდიკის „ერთადერთობისა“ და უმაღლესი დიდაქტიკური ნიშნით დამკვიდრება დიდი შეცდომაა - არც ერთი საგანმანათლებლო იდეის გააბსოლუტება არ ვარგა. მხოლოდ უნივერსალური მიდგომა და ხედვა ამართლებს.


ცნებათა გააზრების მნიშვნელობას უძველესი დროიდან აცნობიერებდნენ. მაგალითად - სოკრატე. რაღაცის აღქმისა და შეცნობისას ის ერთ-ერთი მთავარი სამიზნეა, თუმცა „საბოლოო მნიშვნელობას“ ვერ დაიბრალებს.
განათლებისა და სწავლების სისტემაში ცნება დიდი თავადია, მაგრამ მეფე და, მითუმეტეს, ღმერთი არ არის.


ასეთი მეფეა ფრაზა, წინადადება, აზრი.


ცნების გარეშე ფრაზა ვერ აიგება მაგრამ ერთი კანონზომიერება სრულიად ნათელია:


ფრაზა ფიქრს ქმნის, ცნება ანაწევრებს.


სწავლისას შეცნობის მომენტს სწორედ ფრაზა ქმნის, რომელიც, ცხადია, ცნებებისგან შედგება, მაგრამ არ არის მათ მნიშვნელობათა უბრალო არითმეტიკული ჯამი. ცნებები ფრაზაში ერთმანეთთან კონტაქტით გარდაისახებიან და ახალ სიცოცხლეს ბადებენ - რომელიც ცალ-ცალკე არც ერთ მათგანში არ არის.


„ყორღანებიდან გნოლი აფრინდა“ არ არის ამ სამი ცნების უბრალო მიმატება - არც „გაზაფხულის საღამოა მშვიდი, ხიდან ხეზე გადაფრინდა ჩიტი“.


აი, რას არ ითვალისწინებს „ახალი სკოლა“ და ეს მისი სერიოზული ნაკლია.


ცხადია, ამ ნაკლზე დაფუძნებული ნებისმიერი საგანმანათლებლო ხედვა, იდეა, მეთოდიკა თუ მოთხოვნა ასევე ხარვეზიანი და პრობლემურია.


არამართებული ფუნდამენტი მყარ და უსაფრთხო შენობას ვერ დაიჭერს.


საგანმანათლებლო სისტემის, სწავლებისა და აღზრდის „ცენტრალური ბგერა“ აზრი, ფრაზა, წინადადება უნდა იყოს და არა ცნება, რომელსაც მხოლოდ დამხმარე მნიშვნელობა შეიძლება ჰქონდეს.


და კიდევ:


რაღაცის აღქმა და შეცნობა არა მხოლოდ ინტელექტუალური, არამედ ემოციური აქტიც არის.

ემოციას ფრაზა ბადებს და არა ცნება.


განათლების ქართულ სისტემას მხოლოდ წარმატებას ვუსურვებ, მაგრად კარგად უნდა გვახსოვდეს, რამ შეიძლება ის შექმნას და მოგვაპოვებინოს.


ცალმხრივ ხედვათა ნაძალადევი დანერგვით წარმატება ვერ მიიღწევა“, - წერს გია მურღულია.

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყარო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

​„არ მესმის, რას ნიშნავს მენტორი მასწავლებლის გამოცდის ჩაბარება“ - გია მურღულია

​„არ მესმის, რას ნიშნავს მენტორი მასწავლებლის გამოცდის ჩაბარება“ - გია მურღულია

არ მესმის, რას ნიშნავს მენტორი მასწავლებლის გამოცდის ჩაბარება. მენტორობა არ არის პედაგოგობის უბრალოდ ერთ-ერთი კატეგორია - ეს არის წლობით მოპოვებული ნდობა საგანმანათლებლო საზოგადოებისა, ზოგადად - საზოგადოებრივი აღიარება.

მენტორობა:
1. „მაღალი“ ცოდნაა;
2. ინტერპრეტაციის კულტურაა;
3. მეთოდოლოგიური „მეტრობაა“;
4. ახსნისა და გადაცემის დახვეწილობაა;
5. არა მხოლოდ პრაქტიკული, არამედ თეორიული ხასიათის მუშაობა და გამოცდილებაა;
6. რაც მთავარია - ეს რეალურად მიღწეული მაღალი აკადემიური და აღმზრდელობითი პროფილის შედეგებია;
7. პროფესიული ქცევის მაღალი კულტურაც არის.
როგორ უნდა განსაზღვროს ეს გამოცდამ? - აღიარებასა და ნდობას ის ვერ შეაფასებს.
ეს (რაკიღა შესაბამის ფინანსურ ვალდებულებებსაც გულისხმობს) უნდა გააკეთოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროსთან არსებულმა სპეციალურმა კომისიამ, რომელიც კარგად გააზრებულ კრიტერიუმთა გათვალისწინებით მიიღებს შესაბამის გადაწყვეტილებას, რომელიც ყოველთვის პრინციპული უნდა იყოს და არანაირი მიზეზით კომპრომისს არ უშვებდეს.
მენტორობის დონე გულისხმობს იმას, რომ მასწავლებელმა აღარაფერი უნდა დაამტკიცოს - ის უნდა აღიარონ წარსულსა და აწმყოში მიღწეული შედეგებით.
მენტორი არ შეიძლება იყოს ბევრი - არ შეიძლება ნებისმიერ სფეროში პროფესიული მწვერვალების „თავისუფალი დაპყრობა“.
ბოლოს და ბოლოს, ქართველებმა უნდა ვისწავლოთ „სახელთა დარქმევა“ (როგორც ინგლისელები ამბობენ).
მენტორი მასწავლებელთა მასწავლებელია.
ის არ არის ყოვლისმცოდნე და ყოვლისშემძლე (ასეთები საერთოდ არ არსებობენ), მაგრამ მან იცის, როგორ გააკეთოს ის, რაც მოცემულ ვითარებაში შესაძლებელია.
პატივი მივაგოთ ასეთ ადამიანებს და ნუ მივაყენებთ მათ შეურაცხყოფას „დემოკრატიული გათანაბრებით“.
ისინი ცოტანი, მაგრამ ძალიან საჭირონი არიან.
ისინი მომავლის ფიქრს ქმნიან და მის სახეს ძერწავენ.

​ავტორი: ფილოლოგი გია მურღულია
წაიკითხეთ სრულად