Baby Bag

„სპეციფიურმა, ხმაურიანმა თამაშებმა შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქიატრიული დარღვევები,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

​პედიატრი თემურ მიქელაძე „იმედის დღეში“ ბავშვებზე ეკრანდამოკიდებულებისა და აგრესიული ონლაინ თამაშების ნეგატიურ ზეგავლენის შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ მსგავსი თამაშები მოზარდებისთვის გაცილებით საშიშია, ვიდრე ონლაინ სწავლება:

„ონლაინ სწავლება და ონლაინ გაკვეთილები არასდროს ისეთ მავნე ზეგავლენას არ მოახდენს ბავშვზე, როგორც მის მიღმა აგრესიაზე გადაწყობილი თამაშები. სპეციფიურმა, ხმაურიანმა თამაშებმა შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქიატრიული დარღვევები. ბავშვები კარჩაკეტილები ხდებიან, აწუხებთ უძილობა, თავის ტკივილი, ღებინების შეგრძნება, მუცლის ტკივილი, ზოგადი სისუსტე. ეს სწორედ მავნე ზემოქმედებისგან გამოწვეული პრობლემაა.“

„ღამის საათებში, განსაკუთრებით ჩაბნელებულ ოთახებში, როდესაც ბავშვი არის გაჯეტებზე დამოკიდებული, ეკრანზე დამოკიდებული, გამოსხივებამ, შესაძლოა, გამოიწვიოს მელატონინის სინთეზის დაქვეითება. აქედან გამომდინარე დილით ბავშვი შეიძლება იყოს გამოუძინებელი, წამოვიდეს დასწავლის პრობლემები. ონლაინ გაკვეთილებზე ან სკოლაში წასვლისას ბავშვი შეიძლება იყოს გონებაგაფანტული. სწორედ ამიტომ, მთავარია მშობლის ჩართულობა. თუ იქნება მშობლის ჩართულობა, ბავშვს მაქსიმალურად თავიდან ავაცილებთ ამ ზოგად პრობლემებს,“ - აცხადებს ​თემურ მიქელაძე.

​ბავშვების ეკრანდამოკიდებულების საკითხზე საუბრობს ორგანიზაცია „მშობლები განათლებისთვის“ დირექტორი მეგი კავთუაშვილიც, რომელიც აცხადებს, რომ მშობლებს ინტერნეტის დადებითი მხარეების დანახვა უძნელდებათ:

„სოციალურმა აქტივობებმა, საგანმანათლებლო აქტივობებმა პანდემიის პირობებში ეკრანზე გადაინაცვლა. ​ჩვენი შვილები გახდნენ უფრო მეტად ეკრანდამოკიდებულები. ამან გაზარდა კონფლიქტები მშობლებსა და შვილებს შორის. მშობლების დიდ ნაწილს მიაჩნია, რომ ინტერნეტი არის არა სიკეთე და შესაძლებლობები, არამედ პირიქით, ის თაობას აფუჭებს, ღუპავს და ა.შ. ზოგიერთი ადამიანი წერდა, რომ სჯობს ინტერნეტი გრაფიკით მოგვეწოდებოდეს, სჯობს, რომ საერთოდ არ არსებობდეს. მშობლებს აინტერესებდათ, როდის შეწყდება ინტერნეტით ბავშვების კვება და ა.შ.“

„ჩვენ ვცხოვრობთ ციფრულ ეპოქაში. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ინტერნეტი ცუდია, მაგრამ ეს მშობლებისთვის დამარცხებაა. გამორიცხულია, რომ მშობელი ამ პროცესს დაუპირისპირდეს. ერთადერთი გამოსავალი არის ის, რომ კი არ ვებრძოლოთ იმას, რაც ჩვენთვის კარგია, არამედ ტექნოლოგიები ჩავაყენოთ ჩვენს სამსახურში,“ - აცხადებს მეგი კავთუაშვილი.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ქცევითი დარღვევები, რაც ეკრანდამოკიდებულებას ახლავს თან, შესაძლოა, აუტიზმთან იყოს საერთო,...
​ბავშვთა ნევროლოგი სოფო ბახტაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ვირტუალური აუტიზმის შესახებ საუბრობს, რომელიც სამედიცინო ტერმინოლოგიაში დამკვიდრებული დაავადება არ არის. სოფო ბახტაძის თქმით, ეკრანდამოკიდებულ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ,“ - მაია ხერხეულიძე

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ,“ - მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ერთიდან სამ წლამდე ასაკის ბავშვებში ტირილის და ჭირვეულობის ხშირი გამოვლენის მიზეზებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ერთი წლის ასაკში ბავშვის ემოციური განვითარება წინ უსრებს მისი მეტყველების განვითარებას, რის გამოც ის ზოგჯერ აგრესიული ხდება:

​ერთი წლიდან სამ წლამდე ტირილის შემთხვევები საკმაოდ ხშირია. ერთი წლის ასაკში ხშირად ამბობენ ხოლმე: „ყველაფერზე ტირის.“ ეს გასაგებია, იმიტომ, რომ მეტყველება ჯერ ისე არ არის ჩამოყალიბებული. ამ ასაკში ემოციის განვითარება წინ უსწრებს მეტყველების განვითარებას. ბავშვს ემოციები აქვს, მაგრამ ამას მეტყველებით ვერ გამოხატავს. ამას ვეძახით კიდეც ერთი წლის კრიზისს. შესაძლებელია, ამ პერიოდში ბავშვი რაღაცებს აგრესიით გამოხატავდეს.“

მაია ხერხეულიძემ აღნიშნა, რომ ორი წლის შემდეგ ბავშვებს პიროვნული „მე“ უჩნდებათ, რის გამოც ისინი ჯიუტები ხდებიან:

„შემდეგი პერიოდი არის ორწლინახევრიდან სამ წლამდე, ​როდესაც შემოდის პიროვნული „მე.“ თუ აქამდე ბავშვი თავის თავზე ლაპარაკობდა მესამე პირში, რაღაცებს ასე არ ითხოვდა, უცებ შემოვიდა პიროვნული „მე.“ ბავშვმა აღიქვა თავისი თავი, როგორც პიროვნება. ის ითხოვს, რომ ყველაფერი თვითონ გააკეთოს. ამ დროს იწყება პირველადი სიჯიუტის პერიოდი. ბავშვს უნდა, რომ ყველაფერი გაკეთდეს ისე, როგორც მას უნდა. ხშირ შემთხვევაში თავისი სურვილები რომ შეისრულოს, არამხოლოდ ტირილით, ისტერიული შეტევითაც გამოხატავს ამას. შეიძლება ის ძირს დაეცეს, ფეხები აბაკუნოს.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, მშობელმა ოჯახში წესები უნდა დააწესოს, რომელიც ბავშვის გარდა ოჯახის ყველა სხვა წევრმაც უნდა შეასრულოს:

„მშობელმა, პირველ რიგში, უნდა დააწესოს წესები ოჯახში, თუ რა წესებს უნდა ექვემდებარებოდეს ოჯახის ყველა წევრი. ეს წესები აუცილებლად ყველამ უნდა შეასრულოს. ხშირად ასე ხდება ხოლმე, რომ მშობლები ბავშვს არ აძლევენ რაღაცის უფლებას, ბებია და ბაბუა კი პირიქით. ბავშვი იბნევა. ვერ ხვდება, რატომ არის, რომ რაღაც ვიღაცასთან შეიძლება, ვიღაცასთან არ შეიძლება. წესს უნდა დაექვემდებაროს აბსოლუტურად ყველა. ​ისტერიულ შეტევას სჭირდება იგნორირება. რაღაცნაირად სიმშვიდე უნდა შევინარჩუნოთ. როდესაც ბავშვი გაჩერდება, აუცილებლად უნდა მოეხვიოთ, უნდა უთხრათ, რომ ძალიან გიყვართ. მშობელმა ბავშვს უნდა უთხრას, რომ ყველაფერს შეუსრულებს, მაგრამ ასეთ საქციელს არ დაუშვებს.“

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე საერთოდ არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ. ჩვენ მხოლოდ ცუდ საქციელზე ვაკეთებთ რეაგირებას. ზოგჯერ ბავშვი ცუდად იქცევა იმიტომ, რომ მშობლის ყურადღება მან სხვანაირად ვერ მიიპყრო. მხოლოდ მაშინ აქცევს მშობელი ყურადღებას, როდესაც ის ასე იქცევა. ​წავახალისოთ ბავშვის ყველა კარგი საქციელი, ჩავეხუტოთ, ტაში დავუკრათ. ის ცდილობს, რომ მშობლის ყურადღება მაქსიმალურად მიიპყროს, ამიტომ ის ეცდება, რომ კარგად მოიქცეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ხერხეულიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად