Baby Bag

„ეს საახალწლო ტრადიცია მაქვს, რომ განვმარტოვდები ორი წუთით, მიზნად ვისახავ, რას გავაკეთებ,“ - სალომე ბაკურაძე

„ეს საახალწლო ტრადიცია მაქვს, რომ განვმარტოვდები ორი წუთით, მიზნად ვისახავ, რას გავაკეთებ,“ - სალომე ბაკურაძე

მომღერალმა სალომე ბაკურაძემ ახალი 2022 წლის მიმართ მისი მოლოდინების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ იმედიანად არის განწყობილი:

„ძლივს, რა კარგი იყო, რომ გამახსენდა სამუშაო რეჟიმი. ისევ კონცერტები, ისევ ჩქარობ, ისევ გეგმავ, ისევ ბევრი ტანსაცმელი მანქანაში. ამან ძალიან გამახარა და დამიბრუნა რწმენა, რომ 2022 წელი ნამდვილად იქნება გარდამტეხი და ნელ-ნელა დავუბრუნდებით ჩვეულ რეჟიმს. ახალ წელს შევხვდი სიმღერით, შუშხუნა ღვინით ხელში. დავთვალე ათიდან ერთამდე.“

სალომე ბაკურაძის თქმით, პანდემიის გამო არსებული შეზღუდვების პირობებში ცხოვრების ეტაპი მისთვის ძალიან რთულ პერიოდთან ასოცირდება:

​ურთულესი პერიოდი იყო. ძალიან მძიმე იყო, მით უმეტეს, ჩემთვის. მივხვდი, რომ მხოლოდ კარგ ხასიათზე ვართ საჭირო, მეტი უფუნქციოები ვართ. რჩები საყვარელი საქმისა და შემოსავლების გარეშე.“

„მე უკვე ვგრძნობ, რომ ეს წელი ბევრად უკეთესი იქნება. ეს საახალწლო ტრადიცია მაქვს, რომ განვმარტოვდები ორი წუთით, მოკლე ექსკურსს ვაკეთებ, მიზნად ვისახავ რაღაცებს, რასაც გავაკეთებ. რაც უფრო კონკრეტულია ხოლმე ეს მიზნები, მით უფრო ერთ წელიწადში ესწრება,“ - აღნიშნულ საკითხზე სალომე ბაკურაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„მნიშვნელოვანია, ფასეულობები სწორედ რომ ერთი იყოს: ეს ფასეულობა აუცილებლად ოჯახი უნდა იყო...
​მომღერალმა სალომე ბაკურაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში მეუღლესთან ლაშა ბასლანძესთან და შვილთან - სანტისთან ერთად ოჯახური ცხოვრების შესახებ ისაუბრა:„მნიშვნელოვანია, ფასეულობები სწორედ რომ ერთი იყოს. ე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად