Baby Bag

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ქართული კულტურისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„დააკვირდით ჩვენს კულტურას. ახლა უკრაინის ამბებია. რა მშურს? ადამიანი გამოდის, ომშია და ისტერიკას ვერ ვატყობ. ხომ ომში არიან? ისტერიკას ვერ ვატყობ. ინტერვიუს როგორ აძლევენ? ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს. ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია. ჩვეულებრივ კულტურაში ჩვენ ავადმყოფობებზე ვლაპარაკობთ. იცით როგორ არის? ის არის წარმატებული, ვინც უფრო ავად აღმოჩნდება. თქვენ რომ მეტყვით ეს მტკივა, მე უნდა ვთქვა, რომ ის მტკივა. მოგიგე, ხომ?“

ზურაბ მხეიძის თქმით, საქართველოში დაოჯახებულ ადამიანს, რომელსაც შვილი არ ჰყავს, საზოგადოება ხშირად ნეგატიურ ემოციებს აწვდის.

„მეორე, კომუნიკაციაა ყველაფერი, ხომ?! ვთქვათ გათხოვილი ხარ. შეგხვდა ადამიანი, კეთილისმსურველი და რას გეუბნება?! არაუშავს. არაუშავს არის უარყოფითი ემოცია. ეს ზოგადი პრობლემაა. კარგი ვარიანტია, როდესაც თქვენ თქვენი თავისგან იღებთ პოზიტიურ უკუკავშირს. გონების პრაგმატულობა რაშია? მე უნდა დავდო მიზანი იქ, სადაც ეს კონტროლირებადია. „მე მინდა ბავშვი“ ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილებაა. იმისთვის, რომ ბავშვი გაჩნდეს, მან უნდა შეუწყოს ხელი ამ პროცესს. როდესაც მშობელი პროცესს უწყობს ხელს, რასაც ექიმი ეუბნება, ყველაფერს აკეთებს, ეს არის მისი წვლილი ბავშვში. არ გადავიტანოთ ეს არაკონტროლირებად პროცესში. არ ვიკითხოთ: „ბავშვი როგორი იქნება?!“ ამ დროს მე ვერ ვხედავ იმ ნაბიჯებს, სადაც კარგად მივდივარ. შედეგი არ არის მთლიანად შენი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ პროცესს უნდა მიჰყვე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „ჩვენი ოჯახი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ გავუმკლავდეთ პანიკურ შეტევას? - მარინა კაჭარავას რეკომენდაციები

როგორ გავუმკლავდეთ პანიკურ შეტევას? - მარინა კაჭარავას რეკომენდაციები

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ პანიკურ შეტევასთან გამკლავების გზებსა და მეთოდებზე ისაუბრა:

„პანიკური შეტევა არის ძალიან ხანმოკლე დროში ინტენსიური შიშის განცდა. ადამიანი კარგავს მიწას და არის აბსოლუტურად დაუცველი, ეს იწვევს მასში სიკვდილის შიშს, შიშის შიშს და გაგიჟების შიშს. ერთი შეხედვით ის უმიზეზოდ ჩნდება. იმ დროს არაფერი არ მომხდარა, არის სიმშვიდე თითქოს, სიჩუმე, ჩვეულებრივად ცხოვრობს ადამიანი. შეიძლება იყოს სალონში, იკეთებდეს ფრჩხილებს და დაეწყოს. როდესაც ეს იწყება, ადამიანს აქვს საოცარი მოთხოვნილება, რომ გაიქცეს სახლში. სახლი არის ერთადერთი ადგილი, სადაც ის უსაფრთხოდ გრძნობს თავს. ეს არ არის ისეთი შეგრძნებები, რომელსაც ადამიანი შეიძლება ადვილად გაუმკლავდეს.

მას აქვს წინაპირობა, რომელსაც ამოცნობა უნდა. წარმოიდგინეთ ტალღა, რომელიც მოდის. თუ ადამიანმა მოახერხა ტალღაზე დაჯდომა და მასთან ერთად მოძრაობა, ბევრად უფრო გადარჩება, ვიდრე თუ ტალღამ ჩაიხვია და აფორთხიალა. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მიუსწროს ადამიანმა ამ მდგომარეობას. შესაძლებელია მისი ინტენსივობის დაკლება, შესაძლებელია მასთან ერთად ცხოვრება. შესაძლებელია ვიცოდეთ, როგორ მოვიქცეთ ამ დროს.

ბევრნაირი გამკლავების მექანიზმი არსებობს. პირველ რიგში, კარგია ფსიქოთერაპია და გაცნობიერება, როგორ მოვიდა აქამდე ადამიანი და რა არის მისი წინაპირობა. კარგია კონტროლირებადი მოძრაობები, თვლა, ცეკვა, მაგრამ უფრო ვარჯიშის მსგავსი, ასევე მოდუნება. კარგია თუ მოახერხებენ იმ შინაარსების ამოთქმას, რომელიც სახელდაურქმეველი და განდევნილია. კარგია ადამიანმა მოახერხოს საკუთარ თავთან კონტაქტი, მეტად შეიცნოს საკუთარი სხეული და შემდეგ დაიწყოს გამკლავების მექანიზმები: ვარჯიში, თვლა, ახალშობილის პოზა და ა.შ.“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „უიქენდი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „უიქენდი“ 

წაიკითხეთ სრულად