Baby Bag

„თუ ვიღაც გიყვარს და იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„თუ ვიღაც გიყვარს და იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ წყვილებს შორის კრიზისის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ წყვილს შორის საუბარს და კომუნიკაციას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს:

„ურთიერთობაში განიავება ხდება ლაპარაკით, საუბრით, ფსიქოთერაპევტთან ურთიერთობით. სუნთქვასავით არის საუბარი. რასაც ვერ ლაპარაკობ, დაპრესავ და მიწას მიაყრი, ის აუცილებლად გამოვლინდება, თუნდაც დაავადების სახით. ადამიანს ძალიან ანევროზებს დაუმთავრებელი ისტორია. ის განმეორებითობით ხასიათდება მერე და სულ ამ წრეზე დადიხარ. რაღაც აუცილებლად უნდა დასრულდეს და გაწიო იქით. წერტილის დასმა უნდა ვისწავლოთ. მრავალწერტილში ცხოვრება არის ძალიან ძნელი.

თერაპია მტკივნეული პროცესია. შეიძლება ძალიან ბევრ ტკივილთან მიხვიდე. როგორც ქირურგიაა, რომ გაჭრი, ამოიღებ და მერე აღარ გტკივა, ასევეა თერაპიაც. სჯობს, რომ მონელებული იქნას ყველაფერი. ის, რაც მე აქ დავბლოკე, არ შევიმჩნიე, არ ვიტირე, იქ მოვა ფეხების შეშუპების სახით. ის ცრემლები არსად არ დაიკარგება. თუ ურთიერთობას აზრი არ აქვს და წერტილი აქვს დასმული, თავიდან დაწყება რთულია. ურთიერთობები ძალიან ინდივიდუალურია. ვინც ცდილობს, ის იღებს თავისას. ეს არ უნდა იყოს დამანგრეველი გზებით, რომელიც საკუთარ ღირებულებებს ეწინააღმდეგება, თორემ ყველაფერი ადამიანური გასაგებია.

თუ ვიღაც გიყვარს და ცდილობ, იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია და მნიშვნელოვანია. ეს ძალიან ინდივიდუალურია. ყველას ცხოვრება ცალკე წიგნია და ცალკე ისტორიაა,ყველას ერთი სათაურის ქვეშ ვერ მოვაქცევთ,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?
როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, ფსიქოლოგი სოფო მელაძე.
- როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ ხანდახან შეიძლება წააგოს და არ უნდა გაღიზიანდეს?
- პირველ რიგში, გაღიზიანებას წაგების დროს ხელს ძალიან უწყობს ოჯახური გარემო. თუ ბავშვის მშობლები ზედმეტად მომთხოვნები და კრიტიკულები არიან, მაგალითად, წადი, ახლა ითამაშე და მოიგე, არ წააგო, იცოდე - ამ მესიჯით ბავშვი აუცილებლად ეცდება ყველანაირი გზით მოგებას და წაგების შემთხვევაში ძალიან გაღიზიანდება.
მნიშვნელოვანია, მიუხედავად გაღიზიანებისა, ბავშვი არ მოვარიდოთ მსგავს სიტუაციებს, პირიქით, ვიმუშავოთ ამის გამოსწორებაზე, რომ უფრო ნაკლებად ემოციურად აღიქვას წაგება. არ ავუკრძალოთ ემოციების გამოხატვა, რადგან აქვს უფლება, იყოს მოწყენილი და გაბრაზებული როცა წააგებს, მაგრამ არა თვითდამაზიანებელი ან სხვისი დამაზიანებელი ქცევითი გამოხატულებით. აქ მნიშვნელოვანია დროც, ეს პროცესი არ უნდა გაგრძელდეს წაგებიდან 1-2 საათის შემდეგაც. შეიძლება ახსოვდეს, მაგრამ ემოციური ფორმა ნელ-ნელა უნდა დასტაბილურდეს.
როგორ ავუხსნათ წაგება? ალბათ, მოდელირებით. ხშირად დედამაც წააგოს, მამამაც, ოჯახის სხვადასხვა წევრმა და ეს სოციალურად მისაღები ფორმით გამოხატონ ფრაზით - „არაუშავს, სხვა დროს იქნებ მოვიგო, კიდევ მექნება თამაშის შანსი.“
ასევე მნიშვნელოვანია, რომ წაგების მომენტში, როცა პირველი ემოციური ფონი გადაივლის, მიმართოთ ბავშვს და პროცესზე გაუმახვილოთ ყურადღება და არა შედეგზე - „დღეს რა კარგი თამაში იყო არა?“ „როგორ ვიცინეთ, როგორ ვიმხიარულეთ, მამას რომ ფეხი გაუცურდა გახსოვს?“ გაუმახვილეთ ყურადღება საინტერესო და სასაცილო დეტალებზე, უთხარით გარკვეული მოქმედება რა კარგად გააკეთა - „მაინც რა მაგარი გოლი იყო წეღან, რა ძლიერი ხარ!“
საითაც მივმართავთ ბავშვის ყურადღებას, მასზე გაამახვილებს. ვასწავლოთ აქედანვე პროცესით ტკბობა.
- გარდა მხარდაჭერისა, რა ქცევა შეგვიძლია შევთავაზოთ?
- „ერთად კეთება“. წარმოიდგინეთ, როცა არ გრძნობთ თავს კარგად და რაღაც არ გამოგდით, როგორი სასიამოვნო მოსასმენია, როცა ვინმე დახმარებას გთავაზობს და ცდილობს გაგაკეთებინოს უკეთესად. ჩვენ შეგვიძლია დავპირდეთ, რომ ერთად გავაკეთებთ ამას, სანამ უკეთესი შედეგი არ ექნება და დავეხმარებით.
გამოიყენეთ საინტერესო ფილმები და ანიმაციები, სადაც ნაჩვენებია, რომ მთავარი გმირებიც მარცხდებიან ზოგჯერ, წიგნის პერსონაჟებიც, მაგრამ ისინი არ ნერვიულობენ ბევრს, სხვა დროს ისინი მოიგებენ.
- თუ მას არ ვუბიძგებთ გააცნობიეროს წაგება, რა უარყოფითი შედეგი შეიძლება გამოიღოს ამან მომავალში?
- პირველ რიგში, გაუჭირდება მომავალში ჯანსაღი თვითშეფასების შენარჩუნება, ძალიან თვითკრიტიკული იქნება, შესაძლოა თავი აარიდოს ყველანაირ საინტერესო გამოწვევას იმის შიშით, რომ არ წააგოს. შესაძლოა გაუჭირდეს ურთიერთობების დამყარება, რადგან ის ორიენტირებულია მხოლოდ საკუთარ გამარჯვებაზე და ნაკლებად გუნდურია. როცა ჩვენ ვსწავლობთ დამარცხებას, მეტად ემპათურებიც ვხდებით იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც სხვა დროს წააგებენ. 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად