Baby Bag

„ღალატი ყველაზე მძიმე დანაშაულია ქვეყანაზე... დანაშაულია, როდესაც ადამიანი გენდობა და უმტყუნებ მას...“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ღალატის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ის ქვეყანაზე ყველაზე დიდი დანაშაულია:

„გობი არის დიდი ჯამი. შიგნით კარგი დიასახლისი საკვებს მოამზადებდა. მას გარშემო შემოუსხდებოდნენ შინაურები, ზოგჯერ მოწვეულებიც. ერთად ჭამდნენ საჭმელს. ერთი გობიდან ჭამდნენ. ვინც ერთი გობიდან, ერთად ჭამა რამე, მერე ისინი ითვლებოდნენ ახლო ადამიანებად. ეს იმას ნიშნავდა, რომ მე და შენ ერთად თუ ვისხედით და ერთად ვჭამეთ პური, ამის შემდეგ უნდა ვყოფილიყავით ერთგული ერთმანეთისა. ერთმანეთს არ უნდა ვუღალატოთ. აქედან წარმოიშვა სიტყვა „მეგობარი.“ რაკი პური გავტეხეთ და ერთმანეთს ჭიქა მივუჭახუნეთ, ჩვენ არ შეგვიძლია ამის შემდეგ ერთმანეთს ვუღალატოთ, ცუდი გავიფიქროთ ერთმანეთზე, პირიქით, თუ შეგვიძლია, დავეხმაროთ, შევეშველოთ, ვუთანაგრძნოთ, ხელი გავუწოდოთ და არასდროს არ ვუღალატოთ.

ღალატი ყველაზე მძიმე დანაშაულია ქვეყანაზე. მე რომ ვიღაცას ვუღალატო, ის გულში ჩაირჩენს წყენას. დაიხსომეთ, რომ ღალატი ყველაზე ცუდი დანაშაულია. როდესაც ადამიანს უმტყუნებ, ის ადამიანი შენ გენდობა და შენ უმტყუნებ მას, ეს არის დიდი დანაშაული. კაცი შენ გენდო და ნდობა არ შეუსრულე, უთხარი მაინც, რომ ჩემზე არ ააგო იმედები, ჩემი იმედი ნუ გექნება, არ მენდო. ღალატი ყველაზე დიდი ცოდვაა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა...“- როგორ განმარტავს იოანე ოქროპირი „მამაო ჩვენოს“ სიტყვებს

„და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა...“- როგორ განმარტავს იოანე ოქროპირი „მამაო ჩვენოს“ სიტყვებს

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ განსაცდელის დათმენის გზებსა და ადამიანის სულიერი ცხოვრებისთვის განსაცდელების მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„დღეს დილით ვკითხულობდი იოანე ოქროპირის განმარტებებს, „მამაო ჩვენოს“ განმარტებას. გახსოვთ სიტყვები: „და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.“ იოანე ოქროპირი განმარტავს ამ სიტყვებს. რას ნიშნავს: „და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა“? რა დამოკიდებულებაზეა აქ საუბარი? რა განსაცდელზე? იოანე ოქროპირი ამბობს, რომ ადამიანები, პირველ რიგში, უნდა ითხოვდნენ იმას, რომ ისინი განსაცდელში არ შევიდნენ, რადგან ადამიანს სრულყოფილება არ აქვს მიღწეული. ადამიანს, რომელიც სუსტია, არ შეუძლია რაღაცები დაითმინოს ან მოერიოს, მან განსაცდელი არ უნდა ითხოვოს. პირიქით, უნდა ითხოვდეს: „მომარიდე განსაცდელი.“

იოანე ოქროპირი ამბობს, რომ თუ დაეშვა განსაცდელი, მაშინ ორი რამ გვმართებს, რომ ამ განსაცდელს გავუმკლავდეთ. პირველი, ეს არის სიმდაბლე, რითაც ამ განსაცდელს გავუმკლავდებით და მეორე, სიმტკიცე, რაც ადამიანს უნდა გააჩნდეს. განსაცდელის დროს გამოიცდება ადამიანის რწმენა, თუ როგორ უყვარდა მას ღმერთი, როგორ სჯეროდა ღმერთის. სანამ ადამიანი კარგად გრძნობს თავს, შეიძლება ის ღმერთის დიდებაშია, მას არაფერი აქვს საწინააღმდეგო ღმერთთან. როგორც კი ადამიანზე განსაცდელი მოიწევა, ბევრჯერ მინახავს ასეთი რამ, ადამიანი წლები დადის ეკლესიაში, მაგრამ განსაცდელის შემდეგ ის მაშინვე ტოვებს ტაძარს, გაბრაზებულია ღმერთზე. ბევრისგან მომისმენია საუბარი: რატომ? მე ხომ მთელი ცხოვრება ვმარხულობდი, ვლოცულობდი, მორჩა, მე ასეთი ღმერთი არ მჭირდება. რატომ დაუშვა ღმერთმა, რომ მე ასეთი რამ დამემართა? რატომ მოხდა ეს? ადამიანები განერიდებიან ღმერთს. ამ განსაცდელით გამოიცნობა შენი სარწმუნოება. შენ ხვდები, რომ შენი სარწმუნოება ყოფილა მოჩვენებითი, მარტო კეთილდღეობაზე აწყობილი სარწმუნოება. ხშირად ადამიანები ტაძარში მოდიან იმიტომ, რომ ამქვეყნიური კეთილდღეობა მოიპოვონ. სახარების სიტყვები გახსოვთ, ხომ? მაცხოვარი თავის მოწაფეებს ეუბნება, რომ უპირველეს ყოვლისა ღვთის სასუფეველი მოძებნეთო: „ ეძიებდე სასუფეველსა ღვთისასა და ყოველივე შეგეძინოს შენ.“

წყარო:​ davitianni georgia

წაიკითხეთ სრულად