Baby Bag

„ზოგიერთ ბავშვს არ სურს ხორცის მირთმევა, მაგრამ არაჩვეულებრივად მიირთმევს პარკოსნებს,“ - პედიატრი ქეთი ნემსაძე

„ზოგიერთ ბავშვს არ სურს ხორცის მირთმევა, მაგრამ არაჩვეულებრივად მიირთმევს პარკოსნებს,“ - პედიატრი ქეთი ნემსაძე

პედიატრმა ქეთი ნემსაძემ მშობლებს, რომელთა შვილებს ხორცი არ უყვართ, საინტერესო რჩევები მისცა. მისი თქმით, ზოგჯერ ბავშვს არ უყვარს ხორცი, მაგრამ სანაცვლოდ დიდი რაოდენობით პარკოსნებს იღებს:

„ბავშვებს აქვთ ძალიან განვითარებული სენსორული პრობლემები. დედა უნდა მიხვდეს, ბავშვი არის ვეგეტარიანელი თუ არა. სხვადასხვა ტიპის ბავშვები არსებობენ. ზოგიერთს არ სურს ხორცის მირთმევა, მაგრამ არაჩვეულებრივად მიირთმევენ პარკოსნებს. არიან ბავშვები, რომლებიც თევზს და კვერცხს მიირთმევენ. რეალურად დედა უნდა აეწყობს ბავშვის მოთხოვნილებებს.“

„ეს გენეტიკურად დეტერმინირებული პროცესია და ამას ვერაფრით ვერ შევცვლით, მაგრამ შეიძლება ამის ჩანაცვლება ექსტრაქტით, მაგალითად, თევზის ქონით, ბოსტნეულის ექსტრაქტით,ცილის ქონით,“- აღნიშნულ საკითხზე ქეთი ნემსაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, სკოლასთან დაკავშირებული პრობლემები ბავშვთან დიალოგის გზით მოაგვარონ:

„თუ ბავშვი გეტყვით თქვენ, რომ მე ხვალ სკოლაში წასვლა აღარ მინდა, რომელი ჭკვიანი დედა ეტყვის იმას, რომ აღარ გინდა და მაშინ ითამაშე აგერ, კნუტები არიან სახლში და მათთან ითამაშე და იყავი როგორც გინდაო. რომელი მამა ეტყვის ამას ბავშვს?! იქნებ დავსხდეთ, ბრძნულად განვიხილოთ, რატომ არ გვინდა სკოლა? რითი შეგვაწუხა სკოლამ? ამხანაგები არ გვყავს კარგი? გზა არის ძალიან შორი? როდესაც ამ მიზეზს გამოვამზეურებთ, ადვილად შეიძლება განუმარტო ბავშვს როგორ შეიძლება ამ მიზეზის მოშორება. ჩვენ მიზეზებს არ ვამზეურებთ და პირდაპირ ვეუბნებით ბავშვს: როგორთუ არ გინდა სკოლაში?! ზოგჯერ ვეუბნებით: კარგი, ნუ წახვალ! ერთიც და მეორეც არასერიოზული მოქმედებაა. გამოვარკვიოთ მიზეზები და რაღაცას გამოვიგონებთ ჩვენ.

არ იყოს ჩხუბი, არ იყოს ნერვიულობა, არ იყოს ძალდატანება, არ იყოს წივილ-კივილი, არ იყოს ბავშვის ცემა! დიდი ბოდიში, მაგრამ ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს, დასაჯოს ამგვარად. ეს აღარ არის ჩვენი ბავშვებისთვის ღირსება. არ შეეფერება ჩვენს პედაგოგიკას, ჩვენს დღევანდელს ცხოვრებას ასეთი ქცევები.

ეს წარსულს ჩავაბაროთ. გოგებაშვილიც ამბობდა, ეს არ გააკეთოთო. ეს იყო მეცხრამეტე საუკუნე და მეოცე საუკუნის დასაწყისი. XXI საუკუნეში, ჩემო ძვირფასებო, ასეთი მეთოდები ნიშნავს იმას, რომ ჭაში ჩავცვივდეთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად