Baby Bag

რითი შეიძლება ჩავანცვლით შაქარი კვების რაციონში? - ლაშა უჩავას რეკომენდაცია

რითი შეიძლება ჩავანცვლით შაქარი კვების რაციონში? - ლაშა უჩავას რეკომენდაცია

ენდოკრინილოგმა ლაშა უჩავამ იმ პროდუქტების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც საკვებ რაციონში შაქრის ჩანაცვლება შეუძლია:

„ეს არის ჩვევა. მოთხოვნილებასა და საჭიროებას შორის ძალიან დიდი განსხვავებაა. რა გვინდა და რა სურს ორგანიზმს, ეს აბსოლუტურად სხვადასხვა ცნებაა. თუ ოჯახში პატარაობიდნავე ბავშვებს არ მივაჩვევთ დიდი ოდენობით შაქარს, დამოკიდებულება არ გაჩნდება. ეს 90-იანი წლების დიდი „მონაპოვარია.“ მაშინ იყო მხოლოდ ჩაი და ენერგია უნდა მიგვეღო დიდი რაოდენობით შაქრით და პურით. დამოკიდებულება და ჩვევა გაჩნდა უკვე ოჯახებში.“

„რაც შეეხება ჩანაცვლებას, ჩვენ გვაქვს უამრავი ბუნებრივი დამატკბობელი. ეს შეიძლება იყოს თაფლი, ნებისმიერი ხილი, ჩირი, რომლითაც შეგვიძლია დავატკბოთ პროდუქტი. ყოველთვის შესაძლებელია ალტერნატივის გამონახვა. მაშინ, როდესაც ჩვენ პანიკაში ვვარდებით და გვინდა გარკვეული მარაგის შექმნა იმისთვის, რომ ორგანიზმი გადავარჩინოთ, ისეთი პროდუქტები მოვიმარაგოთ, რომელიც მოგვცემს ენერგიას და სიჯანსაღეს. იაპონელები შაქარს „ტკბილ სიკვდილს“ უწოდებენ მისი უარყოფითი ზეგავლენიდან გამომდინარე,“- აღნიშნულ საკითხზე ლაშა უჩავამ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ქართული კულტურისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„დააკვირდით ჩვენს კულტურას. ახლა უკრაინის ამბებია. რა მშურს? ადამიანი გამოდის, ომშია და ისტერიკას ვერ ვატყობ. ხომ ომში არიან? ისტერიკას ვერ ვატყობ. ინტერვიუს როგორ აძლევენ? ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს. ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია. ჩვეულებრივ კულტურაში ჩვენ ავადმყოფობებზე ვლაპარაკობთ. იცით როგორ არის? ის არის წარმატებული, ვინც უფრო ავად აღმოჩნდება. თქვენ რომ მეტყვით ეს მტკივა, მე უნდა ვთქვა, რომ ის მტკივა. მოგიგე, ხომ?“

ზურაბ მხეიძის თქმით, საქართველოში დაოჯახებულ ადამიანს, რომელსაც შვილი არ ჰყავს, საზოგადოება ხშირად ნეგატიურ ემოციებს აწვდის.

„მეორე, კომუნიკაციაა ყველაფერი, ხომ?! ვთქვათ გათხოვილი ხარ. შეგხვდა ადამიანი, კეთილისმსურველი და რას გეუბნება?! არაუშავს. არაუშავს არის უარყოფითი ემოცია. ეს ზოგადი პრობლემაა. კარგი ვარიანტია, როდესაც თქვენ თქვენი თავისგან იღებთ პოზიტიურ უკუკავშირს. გონების პრაგმატულობა რაშია? მე უნდა დავდო მიზანი იქ, სადაც ეს კონტროლირებადია. „მე მინდა ბავშვი“ ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილებაა. იმისთვის, რომ ბავშვი გაჩნდეს, მან უნდა შეუწყოს ხელი ამ პროცესს. როდესაც მშობელი პროცესს უწყობს ხელს, რასაც ექიმი ეუბნება, ყველაფერს აკეთებს, ეს არის მისი წვლილი ბავშვში. არ გადავიტანოთ ეს არაკონტროლირებად პროცესში. არ ვიკითხოთ: „ბავშვი როგორი იქნება?!“ ამ დროს მე ვერ ვხედავ იმ ნაბიჯებს, სადაც კარგად მივდივარ. შედეგი არ არის მთლიანად შენი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ პროცესს უნდა მიჰყვე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „ჩვენი ოჯახი“

წაიკითხეთ სრულად