Baby Bag

„ბავშვს ტკბილის სახით შეიძლება მივცეთ სახლში მომზადებული ორცხობილა, კექსი, სხვა პროდუქტი კრემის გარეშე,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

„ბავშვს ტკბილის სახით შეიძლება მივცეთ სახლში მომზადებული ორცხობილა, კექსი, სხვა პროდუქტი კრემის გარეშე,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ბავშვის იმუნური სტატუსის გაძლიერებისთვის მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„როგორ ავუმაღლოთ ბავშვს იმუნური სისტემა? ბავშვს ჯერ არ აქვს ჩამოყალიბებული იმუნური სისტემა. მას აქვს მხოლოდ გარკვეული ელემენტები, რომელიც ჩვენ უნდა გავაღვივოთ. მშობლები ხშირად სვამენ კითხვას: „რატომ ავადობს ჩემი შვილი? ჩემი შვილი ავადობს ხშირად და მისი სუსტი წერტილი არის ყელი.“ არავითარ შემთხვევაში! უბრალოდ ხახის და ცხვირის ლორწოვანზე ხდება პირველი შეხვედრა იმუნოპრეზენტატორი უჯრედებისა და გამომწვევების, რომლებიც ორგანიზმში შეიჭრნენ. შეხვედრის ადგილზე, სადაც ისინი ხვდებიან, ხდება ლორწოვანის შეშუპება, გადიდება, შესქელება. ეს არ არის სუსტი ყელი. ეს არის შეხვედრის ადგილი, რომელიც შემდგომში ხვეწს და აძლიერებს იმუნიტეტს.

ჩვენ ბავშვის იმუნური სტატუსის გაძლიერებასა და ჩამოყალიბებას ხელი უნდა შევუწყოთ სწორი კვებით. ბავშვს მენიუში აუცილებლად უნდა ჰქონდეს ბურღული, ხორცი, ვიტამინები ხილის და ბოსტნეულის სახით, რძემჟავა ბაქტერიების შემცველი რძემჟავა პროდუქტები. ბავშვს აუცილებლად სჭირდება რაღაც, რასაც ითხოვს დღის განმავლობაში. ეს განსაკუთრებით შეიძლება ორი წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებისთვის. სახლში მომზადებული ორცხობილა, კექსი თუ სხვა პროდუქტი კრემის გარეშე შეიძლება მივცეთ ბავშვს ტკბილის სახით. შეიძლება ბავშვი ოდნავ წავახემსოთ ასეთი პროდუქტითაც. ეს ზოგჯერ აუცილებელი ხდება, მერწმუნეთ, იმიტომ, რომ ბავშვები ამას კატეგორიულად ითხოვენ. ამას ითხოვს ზოგადი სუფრა, როდესაც სუფრაზეა რაღაც და ბავშვები ამას უყურებენ. ეს რომ არ გადავიდეს ბავშვისთვის პრინციპზე: „აკრძალული ხილია და აკრძალული ხილი გემრიელია,“ მან არ დაიწყოს ამის ჩუმად მოპარვა, ჩუმად გემოს გასინჯვა, ჩვენ შეგვიძლია დოზირებულად, ძალიან მცირედ ეს მივაწოდოთ,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​ტელეკომპანია „პულსი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

ყველაზე ცუდი რამ, რაც შეიძლება მშობლებმა თავიანთ ქალიშვილს გაუკეთონ, მისი „კარგ გოგოდ“ აღზრდაა

ყველაზე ცუდი რამ, რაც შეიძლება მშობლებმა თავიანთ ქალიშვილს გაუკეთონ, მისი „კარგ გოგოდ“ აღზრდაა

ყველაზე ცუდი რამ, რაც შეიძლება მშობლებმა თავიანთ ქალიშვილს გაუკეთონ, მისი „კარგ გოგოდ“ აღზრდაა. მე არ ვსაუბრობ წესიერ, ჭკვიან და პასუხისმგებლიან გოგონებზე. „კარგ გოგოობაში“ იგულისხმება სხვა ადამიანების შეფასებებზე ყურადღების გამახვილების ჩვევა, ეს იგივეა, რაც ყველასთვის კომფორტულ ადამიანად ყოფნა. ეს ტვირთი გაუსაძლისი ხდება, რომელსაც ბევრი მთელი ცხოვრების მანძილზე ვეღარ იშორებს.

„კარგი გოგონები“ ძალიან უყვართ ზრდასრულებს, საბავშვო ბაღის აღმზრდელებს, მშობლებს, დაწყებითი კლასის მასწავლებლებს. „კარგ გოგოს“ ეტყვი, რომ ფაფა ან წვნიანი ბოლომდე მიირთვას და ისიც ბოლომდე მიირთმევს, იხრჩობა, მაგრამ მხოლოდ იმიტომ, რომ უფროსები არ გაანაწყენოს, ის ამას გააკეთებს. ზრდასრულ ასაკში კი ვეღარ იგებენ, რატომ აქვთ მათ ჭარბი წონა და საჭიროზე მეტი საკვების მიღების ჩვევა. ის საკუთარ სხეულს არ უსმენს, მას ეს არ უსწავლია. „კარგი გოგო“ მიჩვეულია მასწავლებლის თვალებში ყურებას: „უკვე დავნაყრდი თუ ჯერ კიდევ არა?“

კარგი გოგო უფროსებს უხეშად არ ესაუბრება, ის მათ თანასწორივით არ ელაპარაკება, მხოლოდ იღიმის, ემორჩილება და ეთანხმება. როდესაც 14-15 წლის ასაკში მას ზრდასრული ასაკის მამაკაცი ეხუტება, გოგონა ვერ ეპასუხება, რადგან ამის უნარი არ აქვს. ის ამ საშინელებას იტანს და მეტსაც აიტანს იქ, სადაც უნდა თქვას: „სწრაფად მომაშორე ხელები!“

კარგი გოგო მხოლოდ ხუთიანებზე სწავლობს, ოთხიანი მისთვის ტრაგედიაა. სწავლის წლების განმავლობაში ის სხვების შეფასებებით ხელმძღვანელობს და ნერვული მოლოდინით ცხოვრებას აგრძელებს: „როგორ მაფასებენ? რას ამბობენ ჩემზე? ყველა ფიქრობს, რომ კარგი ვარ?“ გოგონას სკოლის მსგავსად, სამყაროსგანაც ხუთიანების დამსახურება სურს, მაგრამ ზრდასრულთა სამყარო განსხვავებულად არის მოწყობილი. ის ქებაში ძალიან ძუნწია. გოგონა იტანჯება და დამამშვიდებლებს ან რაიმე უფრო ძლიერ საშუალებებს სვამს.

„კარგი გოგო“ ცდილობს სხვებისთვის კომფორტული იყოს, ზრუნავს, თავს სწირავს, მაგრამ მის მსხვერპს არამხოლოდ არ აფასებენ, სისუსტედაც თვლიან და უყოყმანოდ იყენებენ. მსხვერპლის იდეალებით აღზრდილი რამდენი „კარგი გოგო“ ხდება უსაქმური და პარაზიტი კაცის მეუღლე.

„კარგ გოგოს“ მოთმინება აქვს ნასწავლი. ის იმდენად ეჩვევა მოთმენას, რომ ეს მისი მეორე ბუნება ხდება. ის ტანჯვას პოულობს იქაც კი, სადაც ის არ არის. „კარგი გოგო“ წლების განმავლობაში ახალ სავარძელსაც არ იყიდის, ვერ ამჩნევს როგორ ტკივა არასასიამოვნო საწოლისგან წელი და ზურგი. ის შეჩვეულია ტანჯვას, როგორც აუცილებლობას.

კარგი შვილების ყოფნა უფროსებისთვის ძალიან კომფორტულია. კარგი ბავშვები, როგორც ფანჯრის რაფაზე დაწყობილი ქოთნის ყვავილები, თვალს ახარებენ, მაგრამ იყო „კარგი“ ამ ცხოვრებაში, სამწუხაროდ, ძალიან ცუდია. „სიკარგის“ მოსაშორებლად შემდგომში დიდი დრო და ძალისხმევაა საჭირო. უმჯობესია, თუ ბავშვები არ იქნებიან კომოფრტულები, მაგრამ იქნებიან მამაცები, რომლებიც საკუთარი თავის დაცვას შეძლებენ, ეცოდინებათ საკუთარი სურვილები, საჭიროებები და საზღვრები. დაე, მიეჩვიონ საკუთარი თავის შეფასებას მასწავლებლების თვალებში ყურების ნაცვლად. დაე, ნუ იქნებიან „კარგები,“ მაგრამ იყვნენ ბედნიერები...

ავტორი: მორენა მორანა

წყარო: ​fit4brain.com


წაიკითხეთ სრულად