Baby Bag

რამდენი ნაჭერი პურის მირთმევაა დასაშვები ბავშვისთვის სადილზე? - პედიატრი ანა მაღრაძე

პედიატრმა ანა მაღრაძემ ბავშვის ჯანსაღი იმუნური სისტემის ჩამოყალიბებისთვის სწორი კვების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ჯანსაღი იმუნური სისტემა ყალიბდება ჯანსაღი ცხოვრების წესიდან გამომდინარე, რასაც ბავშვები თავიდანვე უნდა მივაჩვიოთ. ამაში იგულისხმება სწორი კვებაც. ვიცით, რომ ბავშვს დაბადებისას არ აქვს გემოვნების რეცეპტორები. რაც უფრო ადრე შევაჩვევთ ბავშვს სწორი საკვების მიღებას, რეჟიმში კვებას, მისი გემოვნებაც ყალიბდება სწორად.

რა ითვლება სწორ კვებად? პირველ რიგში, ყველაზე ძლიერი იმუნომოდულატორი არის დედის რძე. უფრო დიდ ასაკში, თეფში რომ დავყოთ ოთხ ნაწილად, ეს არის: ხილ-ბოსტნეული, მარცვლეული, რძის ნაწარმი და ხორცის პროდუქტები. არ არის აუცილებელი ეს იყოს დიდი რაოდენობით. თუნდაც ცოტა, მაგრამ ხშირად უნდა მიიღოს ბავშვმა.

სადილზე ორი ნაჭერი პური აბსოლუტურად დასაშვებია ბავშვისთვის. რა თქმა უნდა, ცომეული უნდა ვაკონტროლოთ. როდესაც ბავშვი რაღაც პროდუქტს არ იღებს, ამ დროს მშობლებს რეკომენდაციას ვაძლევთ, რომ რაღაც ფორმა გამოინახოს ბავშვისთვის პროდუქტის მისაწოდებლად. თუ ხილს არ ჭამს, რაღაც საკვებში უნდა აურიოთ, თუნდაც ხაჭოში, რძის ნაწარმში. არსებობს მიდგომები, რომლითაც ვახერხებთ, რომ ბავშვებში ეს საკვები ჩავრთოთ,“- მოცემულ საკითხზე ანა მაღრაძემ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა რომ გაგვაბრაზა, მაშინვე ყვირილზე და ჩხუბზე კი არ გადავიდეთ, ჩავრთოთ გონება, გავიხსენოთ, რომ ის ბავშვია,“- ნინო ამონაშვილი

„ბავშვმა რომ გაგვაბრაზა, მაშინვე ყვირილზე და ჩხუბზე კი არ გადავიდეთ, ჩავრთოთ გონება, გავიხსენოთ, რომ ის ბავშვია,“- ნინო ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა ნინო ამონაშვილმა ემოციების მართვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„პირველი ეტაპი, რაც აუცილებლად უნდა გავიაროთ, არის, რომ გავაცნობიეროთ, რა ემოცია გვეუფლება ჩვენ. ბევრია ასეთი ​ადამიანი, რომელიც გაბრაზებულია, შეწუხებულია, მაგრამ არ აღიარებს, რომ მას პრობლემა აქვს. ასეთ ადამიანს ვერც ჩვენ დავეხმარებით და ვერც ის დაეხმარება თავის თავს. პირველ რიგში, ვაღიაროთ, რომ რაღაც გვაწუხებს. როდესაც პირველადი ემოცია გვეუფლება, დავფიქრდეთ, რა ემოციაა ეს.“

ნინო ამონაშვილის თქმით, მშობლებს და ბავშვებს უჭირთ საკუთარ ემოციებზე საუბარი:

„ხშირად, როდესაც მშობლებს და ბავშვებს ვეკითხებით, რა ემოცია ეუფლებათ, უჭირთ დასახელება. ხანდახან ამბობენ, რომ უსამართლობა აწუხებთ. ეს ემოცია არ არის. არ იციან ადამიანებმა ემოციის დასახელება. მეორად ემოციაზე გადასასვლელად მთავარია, რომ გონება ჩავრთოთ. მარტო აღგზნებულ ემოციურ მდგომარეობაში კი არ უნდა ვიყოთ, უკვე გონება დავამატოთ.​ ბავშვმა რომ გაგვაბრაზა, მაშინვე ყვირილზე და ჩხუბზე კი არ გადავიდეთ, ჩავრთოთ გონება, გავიხსენოთ, რომ ის ბავშვია, გავიხსენოთ, რომ გვიყვარს.“

„მეორე ეტაპია უკვე, თუ რას ვაკეთებთ. გავაცნობიერე, რომ გავბრაზდი, მაგრამ ახლა აღარ ვიცი, რა გავაკეთო. ​აქ ბევრი სხვადასხვა მეთოდია და ყველა ადამიანმა თავად უნდა იპოვოს, რომელია მასთან ყველაზე ახლოს. ზოგისთვის შეიძლება ეს იყოს ათამდე დათვლა და ღრმად სუნთქვა. შეიძლება ათამდე დათვლით ისე დავმშვიდდე, მივხვდე, რომ არ მინდა ბავშვთან ჩხუბი. ზოგისთვის მნიშვნელოვანია, რომ განმარტოვდეს, ცალკე ოთახში გავიდეს. ზოგს ძალიან შველის ფიზიკური აქტივობა. ყველას სხვადასხვა მეთოდი აქვს. ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო მეთოდია, რომ გავიღიმოთ, მიმიკები შევიცვალოთ. თუ ცუდ ხასიათზე ვარ და გაბრაზებული ვარ, ძალით გავიღიმებ. გაღიმებამ შეიძლება ძალიან შეცვალოს განწყობა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო ამონაშვილმა რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო ფორტუნა

წაიკითხეთ სრულად