რა მოხდება, თუ ბავშვი დესერტს ძირითად კერძამდე მიირთმევს?

​დეკანოზმა შალვა კეკელიამ განსაცდელის დათმენის გზებსა და ადამიანის სულიერი ცხოვრებისთვის განსაცდელების მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა:

„დღეს დილით ვკითხულობდი იოანე ოქროპირის განმარტებებს, „მამაო ჩვენოს“ განმარტებას. გახსოვთ სიტყვები: „და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.“ იოანე ოქროპირი განმარტავს ამ სიტყვებს. რას ნიშნავს: „და ნუ შემიყვანებ ჩვენ განსაცდელსა“? რა დამოკიდებულებაზეა აქ საუბარი? რა განსაცდელზე? იოანე ოქროპირი ამბობს, რომ ადამიანები, პირველ რიგში, უნდა ითხოვდნენ იმას, რომ ისინი განსაცდელში არ შევიდნენ, რადგან ადამიანს სრულყოფილება არ აქვს მიღწეული. ადამიანს, რომელიც სუსტია, არ შეუძლია რაღაცები დაითმინოს ან მოერიოს, მან განსაცდელი არ უნდა ითხოვოს. პირიქით, უნდა ითხოვდეს: „მომარიდე განსაცდელი.“

იოანე ოქროპირი ამბობს, რომ თუ დაეშვა განსაცდელი, მაშინ ორი რამ გვმართებს, რომ ამ განსაცდელს გავუმკლავდეთ. პირველი, ეს არის სიმდაბლე, რითაც ამ განსაცდელს გავუმკლავდებით და მეორე, სიმტკიცე, რაც ადამიანს უნდა გააჩნდეს. განსაცდელის დროს გამოიცდება ადამიანის რწმენა, თუ როგორ უყვარდა მას ღმერთი, როგორ სჯეროდა ღმერთის. სანამ ადამიანი კარგად გრძნობს თავს, შეიძლება ის ღმერთის დიდებაშია, მას არაფერი აქვს საწინააღმდეგო ღმერთთან. როგორც კი ადამიანზე განსაცდელი მოიწევა, ბევრჯერ მინახავს ასეთი რამ, ადამიანი წლები დადის ეკლესიაში, მაგრამ განსაცდელის შემდეგ ის მაშინვე ტოვებს ტაძარს, გაბრაზებულია ღმერთზე. ბევრისგან მომისმენია საუბარი: რატომ? მე ხომ მთელი ცხოვრება ვმარხულობდი, ვლოცულობდი, მორჩა, მე ასეთი ღმერთი არ მჭირდება. რატომ დაუშვა ღმერთმა, რომ მე ასეთი რამ დამემართა? რატომ მოხდა ეს? ადამიანები განერიდებიან ღმერთს. ამ განსაცდელით გამოიცნობა შენი სარწმუნოება. შენ ხვდები, რომ შენი სარწმუნოება ყოფილა მოჩვენებითი, მარტო კეთილდღეობაზე აწყობილი სარწმუნოება. ხშირად ადამიანები ტაძარში მოდიან იმიტომ, რომ ამქვეყნიური კეთილდღეობა მოიპოვონ. სახარების სიტყვები გახსოვთ, ხომ? მაცხოვარი თავის მოწაფეებს ეუბნება, რომ უპირველეს ყოვლისა ღვთის სასუფეველი მოძებნეთო: „ ეძიებდე სასუფეველსა ღვთისასა და ყოველივე შეგეძინოს შენ.“

წყარო:​ davitianni georgia