Baby Bag

,,ამიტომაც მიყვარს ჩემი პროფესია, მოულოდნელობებითაა სავსე და თანაც ყოველდღე მაძლევს შანსს, რომ რაღაც ახალი ვისწავლო''

,,ამიტომაც მიყვარს ჩემი პროფესია, მოულოდნელობებითაა სავსე და თანაც ყოველდღე მაძლევს შანსს, რომ რაღაც ახალი ვისწავლო''

ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი ნათია ფურცელაძე სოციალურ ქსელში ,,ტელესკოლის'' გაკვეთილების ჩაწერის დასრულებასთან დაკავშირებით პოსტს აქვეყნებს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

,,​დასრულდა ჩემი ცხოვრების ერთი თავგადასავალი. ძალიან, ძალიან საინტერესო თავგადასავალი. ჯერ კიდევ ვერ ვიჯერებ, რომ ,,ტელეგაკვეთილების'' ჩაწერა დავამთავრე.

ამიტომაც მიყვარს ჩემი პროფესია, მოულოდნელობებითაა სავსე და თანაც ყოველდღე მაძლევს შანსს, რომ რაღაც ახალი ვისწავლო.

ტელეგაკვეთილებს როცა ვატარებდი, ცხოვრება პარალელურად მე მიტარებდა გაკვეთილებს და, ალბათ, რომ არა ეს გამოცდილება, ამდენ რამეს კიდევ დიდხანს ვერ დავინახავდი. ეს ხანდახან მტკივნეულია, ზოგჯერ - სიხარულით გავსებს, მაგრამ საჭიროა!

ბევრი ითქვა და დაიწერა ,,ტელესკოლაზე''. ცხადია, სუბიექტური ვიქნები შეფასებისას, რადგანაც თავად ვარ ტელესკოლელი. განსაკუთრებით იმიტომ ვიყავი და ვიქნები ამ პროექტის მხარდამჭერი, რომ მან გაკვეთილებზე დასწრების თანაბარი შესაძლებლობა მისცა ბავშვებს. ვისაც ჰქონდა სურვილი, ნახავდა და მოისმენდა, სადაც არ უნდა ყოფილიყო. რომ არა ეს პროექტი, რამდენი რამ არ დაიხატებოდა, არც დაიწერებოდა, არ ამოიხსნებოდა. ბევრმა ბავშვმა სწორედ ამ გაკვეთილების მერე წაიკითხა სხვადასხვა წიგნი, მოსწავლეებს ახალი იდეები გაუჩნდათ, ცდები ჩაატარეს, იფიქრეს, იფიქრეს, იფიქრეს!!!

მადლიერი ვარ! ძალიან დიდი მადლობა ორგანიზატორებს! დრო რომ გავა, მერე კიდევ უფრო მეტად გამოჩნდება, რა იყო და როგორ...

მადლობა ჩემს კოლეგებს, ტელესკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლებს, რომლებიც ძალ-ღონეს არ იშურებდნენ, რომ გამოსულიყო ის, რაც გამოვიდა.

მადლობა ჩემს ოჯახს, ჩემს მეგობრებს, ჩემს კოლეგებს, უცნობებს, ჩემთვის ძვირფას ადამიანებს, რომლებიც მუდმივად მამხნევებდნენ, ყოველთვის მზად იყვნენ, ჩემთვის ეპასუხათ, ჩემთან ერთად ეფიქრათ. თქვენს არც ერთ სიტყვას არ ჩაუვლია უკვალოდ. ვაღიარებ, ძალიან მიჭირდა, ცრემლებამდე არაერთხელ მივსულვარ, მეშინოდა კიდეც, როცა გარეთ ვირუსი მძვინვარებდა და მე ჩასაწერად მივდიოდი. იცოდეთ, თქვენმა სიტყვებმა მომცა ძალა.

დაბოლოს - ყველაზე დიდი მადლობა თქვენ,ბავშვებო, ჩემო მოსწავლეებო! რომ არა თქვენ, მე არ ვიქნებოდი მასწავლებელი, თქვენ ყოველდღიურად მასწავლით, როგორ უნდა ვასწავლო და ამაზე დიდი ბედნიერება რა უნდა იყოს.

მიყვარხართ

გილოცავთ ზაფხულის დადგომას.''


თუ გინდათ, რომ განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი „მასწავლებ​ლების სანდო წყარო“

„ჩემი მიზანია, გაკვეთილებმა ბავშვებს გაუჩინოს კითხვის სურვილი, მოუნდეთ, რომ ყოველდღიურობა...
ნათია ფურცელაძე - ეს სახელი და გვარი თვეზე მეტია, ტელეეკრანებიდან გვესმის და ონლაინ სივრცეში ვხედავთ. ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლის ტელეგაკვეთილები დიდი ინტერესით სარგებლობს მოსწავლეე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბატონი შალვა ამონაშვილი ხშირად ამბობს ხოლმე, რომ არ ეძებოთ სკოლა, ეძებეთ სკოლაში მასწავლებლები,“- ფსიქოლოგი სოფო მოსიაშვილი

ფსიქოლოგმა სოფო მოსიაშვილმა ახალი სასწავლო წლის დაწყებისას ბავშვისთვის სკოლასთან ადაპტაციის გამარტივების შესახებ ისაუბრა და მასწავლებლებსა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„რამოდენიმე დღეში დაიწყება სკოლა. სკოლის შერჩევაზე რომ ვისაუბროთ, ვთქვათ, ახლა ვიღაც ეძებს სკოლას, არიან ასეთი მშობლები. ბატონი შალვა ამონაშვილი ხშირად ამბობს ხოლმე, რომ არ ეძებოთ სკოლა, ეძებეთ სკოლაში მასწავლებლები. გაიკითხეთ, როგორი პიროვნებაა. მთავარი უნდა იყოს, როგორ ადამიანად ჩამოგიყალიბებს შენს შვილს და არა გაძლიერებული მათემატიკა, ინგლისური და ა.შ.

პირველი და უმთავრესია, უპირობო სიყვარული. ეს ეხება მასწავლებელსაც და ეხება მშობელსაც. ძალიან ხშირად ავტორიტეტი უფრო მასწავლებელი ხდება ხოლმე, გააჩნია, როგორ მიდგომას იყენებს ის ბავშვთან. გვახსოვდეს, რომ ჩვენ წინ არა ბავშვი, არამედ ჩვენს შესაძლებლობებზე უფრო დიდი შესაძლებლოებების მქონე ადამიანი დგას. ასე მივიღოთ ბავშვი და არა, როგორც ის პატარა და მე დიდი. ყოველთვის თვალი-თვალში კონტაქტით ვესაუბროთ ბავშვს.

ბავშვს სკოლაში დავახვედროთ თბილი გარემო. ის უნდა გრძნობდეს, რომ სკოლაში იმისთვის კი არ მიდის, რომ დავალება მიიტანოს, არამედ მისი მისვლა უხარიათ. დღესასწაული უნდა იყოს ყველა გაკვეთილი მისთვის და არა ის, რომ შევიდა ბავშვი და მასწავლებელმა არ იცის, როგორ გაიყვანოს 45 წუთი. ამ შემთხვევასი მასწავლებელსაც გაუმარტივდება და მშობელსაც.

ხშირად მინახავს, როგორ ტირიან ბავშვები მეცადინეობის დროს, რომ ლამაზი ციფრები, ლამაზი ასოები გამოუვიდეთ. ამ ნაღვლიანი თვალებიდან უფრო რთული ჩანს ეს ყველაფერი. მან მეორე დღეს უნდა ჩააბაროს ეს ნაწვალები. თქვენ ჩემზე კარგად იცით, რა გზის გამოვლა უწევთ მშობელს და ბავშვს და როგორი სტრესის ქვეშ არიან, როდესაც ასეთ დავალებას მიიტანენ. რაღაც საერთო ენა უნდა გამონახონ მშობლებმა, მასწავლებლებმა და ბავშვებმა, შექმნან სამკუთხედი, იმეგობრონ, უყვარდეთ ერთმანეთი და ბავშვებსაც აუცილებლად შეუყვარდებათ სკოლა,“- აღნიშნულ საკითხზე სოფო მოსიაშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„რადიო ფორტუნა“ 

წაიკითხეთ სრულად