Baby Bag

„დედის რძე ბავშვის საჭიროების მიხედვით იცვლება, კვების დასაწყისში სხვა შემადგენლობა აქვს და ბოლოში - სხვა,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

„დედის რძე ბავშვის საჭიროების მიხედვით იცვლება, კვების დასაწყისში სხვა შემადგენლობა აქვს და ბოლოში - სხვა,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

გადაცემა „ჯანმრთელობის ფორმულას“ წამყვანებმა დედის რძის სასარგებლო თვისებებისა და უნიკალურობის შესახებ ისაუბრეს:

„კაცობრიობას ძალიან ბევრი წარმატება აქვს ტექნოლოგიური, კოსმოსში გაემგზავრნენ და ახალი პლანეტების აღმოჩენისკენ წავედით, მაგრამ დედის რძე არის იმდენად უნიკალური პროდუქტი, რომ მისი ანალოგის შექმნა არის შეუძლებელი. ბუნებრივია, ყველას აინტერესებს, რატომ არის შეუძლებელი და რატომ არის შეუცვლელი პროდუქტი. ის არის ცოცხალი ორგანიზმი, ბავშვის საჭიროების მიხედვით იცვლება, კვების დასაწყისში სხვა შემადგენლობა აქვს და ბოლოში - სხვა. მისი ანალოგის შექმნა ხელოვნური ფორმულის სახით, არის პრაქტიკულად შეუძლებელი.“

„ძუძუთი კვებასთან დაკავშირებით უამრავი მითი არსებობს. ერთ-ერთი მითია, რომ დედის რძე სასარგებლოა მხოლოდ ექვს თვემდე და შემდეგ მას ფუნქცია და აზრი არ აქვს. რეალობასთან ამას საერთო არაფერი არ აქვს. დედის რძე თვისებებს იცვლის როგორც კვების დასაწყისში, ასევე კვების დასასრულს. ორ წლამდე აქ არანაირი პრობლემა არ არსებობს. ამბავი იმის შესახებ, რომ დედის რძე მხოლოდ ექვს თვემდეა სასარგებლო, მითია,“- აღნიშნულ საკითხზე წამყვანებმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ ეთერში ისაუბრეს.

წყარო:​ „ჯანმრთელობის ფორმულა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს,“- დეკანოზი სერაფიმე დანელია

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს,“- დეკანოზი სერაფიმე დანელია

დეკანოზმა სერაფიმე დანელიამ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც ადამიანისთვის შვილის გარდაცვალებით გამოწვეული ტკივილის შესახებ ისაუბრა:

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს...

პირველ დღეებში თითქოს ოკეანის ფსკერზე გულაღმა წევხარ თვალებღია და გახევებული, ირგვლივ კი სიბნელეა და უსაშინლესი დუმილი...

შენს წინ თანაგრძნობით აღბეჭდილი სახეები კადრებივით ერთმანეთს ენაცვლებიან, გისამძიმრებენ, შენც პასუხობ, ოღონდ ფსკერიდან...

გადიან დღეები, დასაფლავება... ხალხის გასტუმრება... დადიხარ, საუბრობ, ლოცულობ, მაგრამ მაინც ფსკერიდან...

მერე ნელა-ნელა იწყებ სახეების გარჩევას და ხედავ სიმარტოვეში და სიჩუმეში მობუზულ საკუთარ შვილებს, შენს დანახვაზე შემკრთალ სახეებს და ძალისძალად იწყებ გამოფხიზლებას...

ო, რა ძნელია ეს გამოფხიზლება და რა რთული პასუხის გაცემა იმ კითხვებზე, რომლებსაც ვერავინ სხვა ვერ უპასუხებს შენს გარდა...

და სადღაც შორს, უსაშველოდ შორს პოულობ სინათლის სხივს, რომელსაც მთელი ძალებით ებღაუჭები და რომელსაც ამოყავხარ ფსკერიდან ზედაპირზე...

,,- დიდება და მადლობა შენ ღმერთო ყველაფრისათვის!

ჩემი შვილი, ხომ შენი შვილიცაა,

მე თუ მიყვარს, შენ ხომ უფრო გიყვარს, რომელმაც შეჰქმენ სიყვარული...

მე თუ მისთვის კარგი მინდა, შენ ხომ უმჯობესი გინდა მისთვის!

შენ ხომ შენი ძე მხოლოდშობილი მომეცი მე, მაშ მიიღე ჩემი შვილიც შენ, როგორც წმიდა შესაწირავი...

საშინელი იყო ჩვენი დაშორება, მაგრამ მჯერა, უფრო დიდი იქნება სიხარული ჩვენი შეხვედრისა!

ამიტომ დიდება და მადლობა შენ ღმერთო ყველაფრისათვის!"

წაიკითხეთ სრულად