Baby Bag

„გული მტკივა, როდესაც მშობელი უკრძალავს ბავშვს თამაშს, რომ ბავშვმა არ დაისვაროს შარვალი,“- ფიზიკური მედიცინისა და რეაბილიტაციის სპეციალისტი ნანა ნაცაური

„გული მტკივა, როდესაც მშობელი უკრძალავს ბავშვს თამაშს, რომ ბავშვმა არ დაისვაროს შარვალი,“- ფიზიკური მედიცინისა და რეაბილიტაციის სპეციალისტი ნანა ნაცაური

ფიზიკური მედიცინისა და რეაბილიტაციის სპეციალისტმა ნანა ნაცაურმა ბავშვის ფიზიკური აქტივობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს ურჩია, შვილებს სახლში თამაშისთვის შესაბამისი გარემო შეუქმნან:

„ბავშვისთვის ძალიან ბევრი აქტივობის შეთავაზება შეიძლება. მე მიწევს ხოლმე შინ მისვლა ბავშვებთან. მთავარია, ოჯახში იყოს სკამი, ჯამი, მაგიდა, რის ქვეშაც გავძვრებით. ერთხელ რომ აუწყობ ბავშვს თამაშს, ის უკვე უკეთესად ახერხებს თამაშის სხვადასხვანაირად აწყობას. ძალიან მარტივია ეს. საერთოდ არ საჭიროებს ბავშვი ძვირიან სათამაშოებს. გერმანიაში ერთი მასწავლებელი ქალბატონი იყო, მან მითხრა: „ბავშვს სამი რამ სჭირდება: ქვა, ქვიშა და წყალი. ამას თუ მისცემ, მას მეტი არაფერი აღარ დასჭირდება. ეს არ უნდა დავინახოთ, როგორც ერთ-ერთი ყველაზე რთული დავალება ცხოვრებაში. ეს ბავშვის ერთგვარი საქმეა. მათი საქმეა, რომ ითამაშონ.“

„მე რასაც ვუყურებ და ძალიან გული მტკივა, რომ მშობელი უკრძალავს ბავშვს თამაშს, რომ არ დაისვაროს შარვალი. ეუბნება: „არ ირბინო, გაოფლიანდები,“ „ფეხშიშველა ნუ დადიხარ, არ შეგცივდეს.“ მარტივი უფლებების მიცემაა საჭირო, რომ ბავშვმა შეძლოს თამაში, დასვრა, სამყაროს გაცნობა. მოტორული განვითარება არ გულისხმობს მხოლოდ იმას, რომ ხელების მაღლა აწევა და ჩამოწევა შემეძლოს. ცვრიან ბალახზე რომ გაივლით, ვიზუალურად აღიქვამთ, ეხებით, ცდილობთ, რომ ბალანსი დაიცვათ. ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვს მისცეთ თავისუფალი გადაადგილების საშუალება და ამისთვის შეუქმნათ კარგი გარემო,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ნაცაურმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ამ შაბათ-კვირას“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად