Baby Bag

„10 ბავშვიდან 7 პირველ სიტყვას ნაცვლად „დედისა,“ ამბობს „ალექსს,“ „მაშას...“ ეს კატასტროფაა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„10 ბავშვიდან 7 პირველ სიტყვას ნაცვლად „დედისა,“ ამბობს „ალექსს,“ „მაშას...“ ეს კატასტროფაა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა და მშობლებს მოუწოდა, რომ შვილები ეკრანს მაქსიმალურად ჩამოაშორონ:

„სავალალო მდგომარეობამდე მივედით. ქართული პოპულაციისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი არის სიტყვა „დედა.“ მივედით იქამდე, რომ ბავშვები პირველ სიტყვას ნაცვლად „დედისა,“ ამბობენ „ალექსს,“ „მაშას.“ მე ვთვლი, რომ ეს არის კატასტროფა. 10 ბავშვიდან 7 ამბობს უკვე ამ სიტყვებს პირველად. ასეთ ბავშვს ვერც მოვაშორებთ უკვე მერე ეკრანს. ვიღაც ექიმთან მიყვანა, რომ ის მოაგვარებს ამ პრობლემას, არ არის სიმართლე. ის ამ პრობლემას ვერ მოაგვარებს.

მიიყვანთ ბავშვს ექიმთან, იწყებთ D ვიტამინის განსაზღვრას, ტყვიის განსაზღვრას. ეს არის მეორეხარისხოვანი. ასე არსად არ კეთდება, არცერთ ქვეყანაში. ექიმი წყვეტს უნდა გაკეთდეს თუ არა. დავსდევთ ერთ ლაბორატორიას, მეორე ლაბორატორიას. ეს მეორეხარისხოვანია. ეს არაფერი არ არის. არანაირი ტყვიის მაღალი შემცველობა ისეთ პრობლემას არ შექმნის, როგორც ეკრანდამოკიდებულება.

როდესაც ბავშვი მთელი დღე არის მიჯაჭვული ეკრანს, შეიძლება იყოს აკომოდაციის სპაზმი. მხედველობის ორგანო იძაბება ამ დროს. თუ ბავშვი ახლოდან უყურებს ტელევიზორს, უნდა გამოირიცხოს მხედველობის პრობლემა. მთელი დღე ბავშვი არ უნდა იჯდეს ტელევიზორთან, რა თქმა უნდა,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ „რადიო იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კითხვა „სად ისწავლა?“ უადგილოა... სად ისწავლა და სახლში ისწავლა, მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„კითხვა „სად ისწავლა?“ უადგილოა... სად ისწავლა და სახლში ისწავლა, მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ბავშვთან ეფექტიანი კომუნიკაციის დასამყარებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ფსიქოლოგები ძალიან ბევრ რეკომენდაციას ვიძლევით. ეს ცოტა გამაღიზიანებელიც არის. ყველამ თავისი ოჯახი, თავისი საქმე, თავისი თავი უკეთ იცის. არსებობს უნივერსალური რეკომენდაციები, რაც გულისხმობს იმ პიროვნების პატივისცემას, ვისაც ვეკონტაქტებით. ერთ მაგალითს მოვიყვან. თქვენთან სტუმარს რომ დარჩეს ჩანთა, წიგნი, მობილური ან ქოლგა, წავიდეს და მობრუნდეს. თქვენ ხომ მას ეტყვით: „რას ბრძანებთ, მერე რა მოხდა“ და ნივთს გაატანთ. ბავშვს რომ ემართება ეს, ეუბნებით: „თავი გაბია?! არ გრცხვენია?! არაფერზე არ ფიქრობ!“ მოდი, ამ დროს ბავშვს ისე მოვექცეთ, როგორც მოვექცეოდით საპატივსაცემო ადამიანს.“

„რადგან შვილია, ჩვენ გვონია, რომ მან უპირობოდ იცის, რომ ჩვენ ის უპირობოდ გვიყვარს, მაგრამ ასე არ არის. ჩვენ კი გვიყვარს უპირობოდ, მაგრამ ეს არ გამოიხატება. ამას სჭირდება საქმით დამტკიცება. მარტო „მე შენ მიყვარხარ“ არ არის საკმარისი. აქ არის მე შენ პატივს გცემ, გაღიარებ და გისმენ. არსებობს საკითხები, რაც უნდა გადაუწყვიტო ბავშვს. არის მორალური თემები, სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველი თემები. იქ მშობელი არც შედის დისკუსიაში. ბავშვი ფანჯარაზე რომ ავა, ხომ არ დაუწყებ სუაბარს. აქ ქირურგიული მეთოდებია საჭირო. დანარჩენი ყველაფერი ყოფითი, რაც უშუალოდ ბავშვს ეხება, რა თქმა უნდა, მასთან ერთად უნდა განვიხილოთ. გულწრფელად, პატივისცემით, მადლობის მოხდით, ბოდიშის მოხდით, შეცდომების აღიარებით ორივეს მხრიდან უნდა მოხდეს კომუნიკაცია. „სად ისწავლა?“ - ეს კითხვა უადგილოა. სად ისწავლა და სახლში ისწავლა. ხშირ შემთხვევაში ასეა. მშობლებისგან სწავლობს ბავშვი,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად