Baby Bag

გამართლებულია თუ არა ბაღზე სრულად უარის თქმა, თუ მშობელს ბავშვის ბაღში მიყვანა არ უნდა? - ფსიქოლოგი ლიკა ქურციკიძე

გამართლებულია თუ არა ბაღზე სრულად უარის თქმა, თუ მშობელს ბავშვის ბაღში მიყვანა არ უნდა? - ფსიქოლოგი ლიკა ქურციკიძე

ფსიქოლოგმა ლიკა ქურციკიძემ ბავშვის განვითარებისთვის ბაღში სიარულის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მე არ წავახალისებ იმ ფაქტს, რომ ბავშვი ბაღში არ მივიყვანოთ, თუ ამის რაღაც განსაკუთრებული შემთხვევა არ არის. ყველა მიდგომა გვეუბნება, რომ ისეთ მრავალფეროვან გარემოს სახლში მაინც ვერ შევქმნით, იმდენ თანატოლს ვერ მოვიყვანთ. ჩვენ მშობლები არ ვართ ადრეული განათლების სპეციალისტები და არ ვიცით ზუსტად რა მეთოლოგია შეიძლება იყოს ბავშვის განვითარების წამახალისებელი. ეს უნდა იცოდეს საბავშვო ბაღის სპეციალისტმა.

თუ რაიმე განსაკუთრებული შემთხვევა არ გვაქვს, უმჯობესია, ბავშვი ვატაროთ ბაღში. თუ ისეთი შემთხვევაა, რომ ბავშვი ბაღში დიდ დროს არ ატარებს, რითი შეიძლება, რომ კომპენსირება გავაკეთოთ? ყველაზე მნიშვნელოვანი ამ დროს არის მრავალფეროვანი თამაშების შეთავაზება ასაკის შესაბამისად. თუ იმის დრო, რესურსი და ენერგია არ გვაქვს, რომ ბავშვს მასტიმულირებელი აქტივობები შევთავაზოთ, აუცილებლად უნდა მივიყვანოთ ბაღში. ბავშვი ხშირად უნდა გვყავდეს გარე სივრცეში.

მნიშვნელოვანია, რამდენად ხარისხიანია თქვენი თამაში შვილთან. რას მოვიაზრებთ ხარისხიან თამაშში? თუ დღის განმავლობაში 20 წუთს მაინც უთმობთ სრულად თქვენს შვილს, ეს ხარისხიანი, ემოციურად და ფიზიკურად ჩართული 20-წუთიანი დრო, შეიძლება აკომპენსირებდეს მთელი დღის განმავლობაში ბავშვთან ყოფნას, თუ ჩვენ თან ვალაგებთ, საჭმელს ვაკეთებთ და ოთახის მეორე ბოლოდან ვეკონტაქტებით ბავშვს. ეს არ არის ხარისხიანი დროის გატარება მასთან ერთად,“- მოცემულ საკითხზე ლიკა ქურციკიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მიდგომა, რომ ორი შვილი მყავს გაზრდილი და მე უკვე ყველაფერი ვიცი, არ არის ჯანმრთელი დამოკიდებულება,“- ფსიქოლოგი ნინო ამონაშვილი

„მიდგომა, რომ ორი შვილი მყავს გაზრდილი და მე უკვე ყველაფერი ვიცი, არ არის ჯანმრთელი დამოკიდებულება,“- ფსიქოლოგი ნინო ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა ნინო ამონაშვილმა მშობლების მიერ რჩევების მიღების სირთულეზე ისაუბრა:

„ერთნაირი და იდენტური ურთიერთობა ვერანაირად ვერ გვექნება. რამდენი შვილიც გვყავს, იმდენნაირი ურთიერთობა გვაქვს. ყველა ადამიანი ინდივიდუალურია და შეუძლებელია მშობელი იდენტური იყოს ყველასთან. ზოგჯერ მშობელი ამბობს, რომ ორი შვილი მყავს გაზრდილი და მე უკვე ვიცი ყველაფერი. ბევრი ამბობს, რომელიც მშობელი თავად არ არის, რომ მე ასე გავიზარდე და ვიცი როგორ გავზარდო ჩემი შვილები. პირველი პრობლემა ის არის, რომ თაობა რომელიც მოდის, ძალიან განსხვავდება წინა თაობებისგან. ის მეთოდები, რომელიც შეიძლება გამართლებული ყოფილიყო ჩემს ბავშვობაში, დღევანდელ თაობასთან აბსოლუტურად არ მუშაობს, შესაბამისად მათთან მიდგომაც უნდა შეიცვალოს.

მიდგომა, რომ ორი შვილი მყავს გაზრდილი და მე უკვე ყველაფერი ვიცი, არ არის ჯანმრთელი დამოკიდებულება. ეს იგივეა ვთქვათ, რომ მე ორი წელია საჭმელს ვამზადებ და ყველაფრის გაკეთება ვიცი. იაპონიაში რომ წავიდე, მე არ ვიცი იაპონური საჭმელი, ესპანეთში რომ წავიდე, იქაური არ ვიცი, გურიაში რომ ჩავიდე, შეიძლება იქაური არ ვიცოდე. რაღაცის ცოდნის ამოწურვა არის მწირი ხედვა. ამოუწურავია ცოდნა. ჩვენ შეგვიძლია გავიზარდოთ, ვისწავლოთ სიკვდილამდე.

ადამიანებს გვჩვევია, რომ შეიძლება ვამტკიცოთ, რომ ვიცით ისეთი რაღაცები, რაც არ ვიცით. საკუთარ თავზე ვინც მუშაობს, ყველამ ძალიან კარგად იცის, რომ არაფერი არ იცის,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ამონაშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად