Baby Bag

​გაციებისა და ვირუსული ინფექციების სეზონი იწყება - ის, რაც ყველა დედამ უნდა იცოდეს

​გაციებისა და ვირუსული ინფექციების სეზონი იწყება - ის, რაც ყველა დედამ უნდა იცოდეს

ბაღები და სკოლები დაიწყო, სოციალური ურთიერთობები დახურულ სივრცეში ინაცვლებს. გარეთაც აგვიგრილდა, ტემპერატურის კლებასთან ერთად კი ვირუსები აქტიურდებიან და მშობლებიც გაფაციცებით ვიწყებთ შვილების ჯანმრთელობაზე ზრუნვას.

როგორ გავუწიოთ ეფექტური და უსაფრთხო დახმარება პატარებს სიმპტომების დროს - ​MOMSEDU.GE 4 სამაგიდო პრეპარატს გაგაცნობთ, რომელიც ყველა დედას უნდა ჰქონდეს სახლში.

არაერთხელ გვისაუბრია და ახლაც ვთანხმდებით, რომ სხვების რჩევით, ექიმის დანიშნულების გარეშე, ანტიბიოტიკებისა და ჰორმონალური მედიკამენტების თვითნებური გამოყენება დაუშვებელია. ამ პრეპარატების გაცემა განვითარებულ ქვეყნებში მკაცრად რეგულირდება.

ვირუსულ ინფექციებთან ბრძოლაში ამერიკა, კანადა და ევროპის წამყვანი ქვეყნები უპირატესობას ჰომეოპათიურ მედიკამენტებს ანიჭებენ. წლებია, წამყვანი ქვეყნების პედიატრები მკურნალობის 60%-80%-ში ჰომეოპათიურ პრეპარატებს იყენებენ.

ჰომეოპათიური მედიკამენტი აბსოლუტურად ბუნებრივ კომპონენტებზეა დამზადებული და მცენარეულ, ცხოველურ და მინერალურ კომპონენტებს შეიცავს. ამასთან, აღსანიშნავია მათი ფარმაკოეკონომიკურობა - პრეპარატებს საშუალოდ გახსნიდან 5 წლის განმავლობაში აქვს ვარგისიანობის ვადა და შეგიძლიათ, სიტუაციურად, საჭიროებისამებრ გამოიყენოთ.

განვიხილოთ კანადისა და ამერიკის ბაზარზე ლიდერი მწარმოებლის მაგალითი - „ჰომეოკანი“ მსხვილი კანადური კომპანიაა, რომელიც 200-ზე მეტ მედიკამენტს აწარმოებს.

მნიშვნელოვანია, რომ GMP სტანდარტს აკმაყოფილებს და როგორც კანადის ჯანდაცვის ორგანიზაციის, ასევე FDI-ს მიერ ყოველწლიურად კონტროლდება. მედიკამენტებში შემავალ თითოეული კომპონენტს კი ამერიკის ჰომეოპათიური ფარმაკოპეა ამოწმებს და არეგულირებს. შესაბამისად, პედიატრიულ ხაზ Kids 0-9-ს მაღალი ხარისხისა და უსაფრთხოების დიდი პროფილი აქვს.

KIDS 0-9 0-დან 9 წლამდე ბავშვებისთვისაა - გამოიყენება ნებისმიერი ტიპის ვირუსული ინფექციის დროს, სიმპტომების გამოვლენისთანავე. Kids 0-9 ჰომეოპათიური მედიკამენტები არ შეიცავს საღებავებს, გლუტენს, შაქარსა და თაფლს. აქვს ხილის არომატები და ტკბილია მასში არსებული დამხმარე ნივთიერება სორბიტოლის ხარჯზე. აქვს ადვილად მისაღები თხევადი ფორმულა (გადაცდენის რისკი არ არის), გარანტირებული დოზირება და უკეთ შეწოვის უნარი.

გაციებისა და ვირუსების სეზონზე განსაკუთრებით ეფექტურია Kids 0-9-ს 4 პრეპარატი: ჰომეოკოქსინუმი, ხველა-გაციება , სინუსი და ტკივილი - ცხელება.

სანამ დეტალურად გაგაცნობთ თითოეულს, გვინდა აღვნიშნოთ, რომ მათი ეფექტურობა დამოკიდებულია პრეპარატის ზუსტ და სწორ გამოყენებაზე, პირველივე სიმპტომების გამოვლენისთანავე.

Kids 0-9-ს ჰომეოკოქსინუმი გამოიყენება გრიპის მსგავსი სიმპტომების დაწყებისას: ცხელება, შემცივნება, სურდო, ტკივილი, სისუსტე.

მისი მიღება იმუნურ სისტემას უჯრედის დონეზე აძლიერებს და გამა-ინტერფერონის დონეს 30%-40%-ით ზრდის. ის ხელს უშლის ვირუსის გამრავლებას, შესაბამისად, ინფექცია მიმდინარეობს ნაკლები სიმძიმით, აქვს ხანმოკლე მიმდინარეობა და გამოჯანმრთელების პროცესი სწრაფად დგება.

საინტერესოა, რომ მასში შემავალი ცხოველური კომპონენტი - გადამფრენი იხვი ბარბარია - თითქმის ყველა ტიპის ვირუსის ანტისხეულის მქონეა.

Kids 0-9-ს ჰომეოკოქსინუმი 0 ასაკიდან წვეთების , 7-8 წლიდან კი გრანულების სახით მიიღება. გამოიყენება დღეში 3-ჯერ, 6 საათში ერთხელ. სეზონური ვირუსების დროს, სიმპტომების გამოვლენამდე პროფილაქტიკის მიზნითაც მიიღება 10 დღის განმავლობაში, დღეში ერთხელ.

Kids 0-9-ს ხველა-გაციება გამოიყენება ქვემოსასუნთქი გზების ინფექციების დროს. იგულისხმება, ბრონქიტი, ტრახეიტი, როდესაც არის ჩახლეჩილი ხმით, მშრალი, უხეში ხველა. ის აუმჯობესებს ხველის და გაციების თანმხლებ სიმპტომებს: ეხმარება ნახველის წარმოქმნაში (რადგან ამ ასაკში ბავშვებს ამოხველების რეფლექსი არ აქვთ განვითარებული, მნიშვნელოვანია, რომ პრეპარატი ნახველის დამარბილებელი საშუალებაა და არა ამოსახველებელი, ამდენად სრულიად უსაფრთხოა) ხსნის შეშუპებას, ტკივილსა და ცხელებას.

0 დან 6 წლამდე ბავშვებში რეკომენდებულია ½ ჩაის კოვზი (2,5 მლ)4 -ჯერ, ხოლო ბავშვებში 7-დან 9 წლამდე - 1 ჩაის კოვზი (5 მლ) 3-4 ჯერ დღეში. შეამცირეთ მიღება სიმპტომების გაუმჯობესების შემდეგ ან მიიღეთ ექიმის რეკომენდაციით.

აღსანიშნავია, რომ ხველა სიმპტომია, რომელიც შეიძლება ახლდეს არა მხოლოდ ქვემოსასუნთქი, არამედ ზემოსასუნთი გზების ინფექციებსაც. მაგალითად, სინუსიტებისა და რინიტების დროს, ამ შემთხვევაში უნდა გამოვიყენოთ Kids 0-9-ს სინუსი .

Kids 0-9-ს სინუსი ხელს უწყობს გაციების სიმპტომებისგან გათავისუფლებას, იქნება ეს სურდო, ცემინება, ცრემლდენა, ყელის გაღიზიანება თუ თავის ტკივილი. გამოიყენება როგორც მწვავე, ასევე გახანგრძლივებული პროცესის დროს. 1 საწვეთური (0.75 მლ) 1-დან 3-ჯერ დღეში. მწვავე ფაზაში, მწარმოებლის რეკომენდაციით, პირველი 2 დღის განმავლობაში შესაძლებელია დარტყმითი დოზების გამოყენება.

ვირუსების სეზონზე ეფექტურია ჰომეოკოქსინუმისა და სინუსის ერთობლივი მიღება: ჰომეოკოქსინუმით არ ვაძლევთ ვირუსებს გამრავლების საშუალებას, სინუსით კი კონკრეტულად ცხვირ-ხახის პრობლემებს ვებრძვით.

სეზონურ ვირუსებს ტემპერატურა და ტკივილიც ახლავს თან, ამ პროცესების ეფექტური მართვა კი Kids 0-9-ს ტკივილი-ცხელებით შეგვიძლია.

ის არეგულირებს ტემპერატურას და ხსნის ყელისა და თავის ტკივილს, გაღიზიანებასა და დისკომფორტს.

მოგეხსენებათ, 38 - 38,5 გრადუსამდე არ არის რეკომენდებული სიცხის დამწევი საშუალებები გამოყენება, რადგან იმუნური სისტემისთვის მნიშვნელოვანია ტემპერატურული რეაქცია, როგორც ვირუსთან ბრძოლის მეთოდი (გამონაკლისი შემთხვევების გარდა - ეპილეფსია, ფებრილური გულყრა).

აღსანიშნავია, რომ Kids 0-9-ს ტკივილი-ცხელება არა ტემპერატურის დამწევი, არამედ მარეგულირებელი საშუალებაა, რომელიც თანმხლებ დისკომფორტს ხსნის.

გამოყენების რეკომენდაცია: 1 საწვეთური (0.75 მლ) 1-დან 3-ჯერ დღეში.

Kids 0-9-ს ტკივილი-ცხელების მიღება ასევე ეფექტურია მაღალი ცხელების დროს, პარაცეტამოლისა ან იბუპროფენის ჯგუფის პრეპარატების დამხმარედ - ჰომეოპათიური და ქიმიური პრეპარატის ერთობლივი გამოყენება აძლიერებს ერთმანეთის მოქმედებას.

როგორც აღვნიშნეთ, Kids 0-9-ს მაღალი ხარისხისა და უსაფრთხოების დიდი პროფილიდან გამომდინარე, პრეპარატების გამოყენება პედიატრის დანიშნულების გარეშე შეგიძლიათ, მაგრამ, თუ პირველი სამი დღის განმავლობაში სიმპტომები არ გაუმჯობესდა, უალტერნატივოდ ექიმს უნდა მიმართოთ.

დამატებითი ინფორმაციისთვის კი შეგიძლიათ, Kids 0-9-ს ოფიციალურ გვერდს მისწეროთ: ht​tps://www.facebook.com/Kids09.Georgia

R. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

ემიგრაციაში მყოფი მშობლების შვილებს ეკონომიკურად ყველაფერი მოგვარებული აქვთ, თუმცა ყველაზე მთავარი - მშობელთან ურთიერთობა აკლიათ

ემიგრაციაში მყოფი მშობლების შვილებს ეკონომიკურად ყველაფერი მოგვარებული აქვთ, თუმცა ყველაზე მთავარი - მშობელთან ურთიერთობა აკლიათ

მშობელმა ბავშვის აღზრდისას თავიდანვე უნდა მისცეს შესაძლებლობა, გამოკვეთოს საკუთარი ინტერესები. ამისთვის საჭიროა, რომ დღეში თუნდაც ერთი საათი დაუთმოს მასთან საუბარს, მასთან უშუალო კონტაქტს. საქართველოში არის ასეთი ტერმინი „სოციალურად ობოლი ბავშვი“. ესაა კატეგორია, ვისი მშობლებიც ძირითადად საზღვარგარეთ არიან და შვილებს ეკონტაქტებიან ინტერნეტით; ასეთ ბავშვებს აქვთ მშობლის დეფიციტი. შესაძლოა მას ეკონომიკურად ყველაფერი მოგვარებული აქვს – მაღალი ხარისხის ტანისამოსი, კერძო სკოლა, მაგრამ ყველაზე მთავარი აკლია – მშობელთან ურთიერთობა. ემოციური ინტელექტი სწორედ ოჯახიდან ყალიბდება – როგორ მისმენენ, როგორ მაღიარებენ, როგორ მითანაგრძნობენ, როგორი ურთიერთობები აქვთ, კონფლიქტებს როგორ აგვარებენ. ასე სწავლობს ბავშვი ცხოვრებას. ცნობილი ამბავია, რომ ჩვენი ემოციური ინტელექტი ჩვენი წარმატების საწინდარიცაა.

როდესაც კარგად ვიცნობ ჩემს ემოციებს, უფრო იოლად გამომდის სხვისი ემოციის ამოცნობაც. რატომ ხდება ბულინგის შემთხვევები? იმიტომ, რომ არავინაა ემპათიური, არავის არ აინტერესებს, რას გრძნობს ბავშვი. არის მეორე მომენტიც – უნდა აცნობიერებდე გარემოს. არ შეიძლება, მგლების ხროვაში კნავილი დაიწყო. უნდა იცოდეს ბულინგის მსხვერპლმა, როგორ „იყმუვლოს“, რეალური თავდაცვა უნდა იცოდეს ბავშვმა. ძალიან რთული თემაა ბულინგი. მასში მთელი სისტემაა ჩართული – ბავშვიც, მშობელიც, სკოლაც, გარემოც. ცნობილი ფოტოა, ხელმძღვანელი ეჩხუბება მამას, მამა – ცოლს, ცოლი – ბავშვს. როცა სოციუმი ნეგატიური ინფორმაციითაა დატვირთული, ბულინგის შემთხვევებიც ბევრია. ბევრმა მიზეზმა წარმოშვა ეს პრობლემა, მათ შორის სუიციდმა, რომელზეც მუდმივად და დაუღალავად საუბრობენ ტელევიზიებში. ბავშვს უჩნდება ფარული სურვილი, თვითონაც იგრძნოს თავი მსხვერპლად, ისევე მოიქცეს, როგორც ტელევიზორში მოისმინა, სუიციდის ჩამდენ მოზარდზე.

ხშირად ისმის კითხვა, გავაკეთოთ აქცენტი ძლიერ მხარეებზე თუ გავაუმჯობესოთ ბავშვის სუსტი მხარეები? – უმჯობესია, ძლიერი მხარეების წარმოჩენით დავიწყოთ. განვუმტკიცოთ თვითშეფასება, შევუქოთ ის უნარები, რაც ამა თუ იმ საქმეში გამოავლინა და ამის შემდეგ მივანიშნოთ სუსტ მხარეებზე. კონტექსტი ასეთი იქნება – თუკი ასე კარგად ართმევ თავს სხვა საქმეს, სცადე ესეც, იქნებ ეს უკეთესად გამოგივიდეს. მაგალითად, ბავშვს მათემატიკის მეცადინეობა ეზარება, იმიზეზებს, რომ არ გამოსდის, ვერ გაიგო; თქვენ უნდა მოუძებნოთ ფუნდამენტური ძლიერი მხარე და მასთან მიმართებაში გაუღვივოთ მათემატიკის სწავლის სურვილიც. ძალიან ამართლებს ეს მეთოდი.

მშობელს და შვილს შორის როცა კონფლიქტია, უპირატესობა მშობელს აქვს, რადგანაც გამოვლილი აქვს შვილობის პერიოდი. მაგრამ რატომ უქმნი საკუთარ შვილს იგივე პრობლემას, რამაც თავის დროზე შენ დაგანგრია? რატომ უკრძალავ იმას, რისი აკრძალვაც თავის დროზე შენთვისაც მტკივნეული იყო? აქ ორი საკითხია: ა) მშობელს ხშირად ავიწყდება შვილობის პერიოდი. ავიწყდება, როგორი ბავშვობა ჰქონდა თავად, რა სირთულეები გამოიარა და ბ) რა ღირებულებათა სისტემაა ახლა და რამდენად განსხვავდება ის შენი ბავშვობისდროინდელი ღირებულებებისაგან. თეორიულად ამგვარი საკითხების განხილვა ძალიან მარტივია, მაგრამ როცა საქმე უკვე ემოციურ მიჯაჭვულობას ეხება (მშობელი – შვილის მიმართ), იქ თავს იჩენს საფრთხის შიში, მუდმივი შფოთვა ბავშვის მდგომარეობაზე, მის გარემოზე, ქცევებზე. დედა ძალიან რთულად „უშვებს ხელს“ შვილს. ეს ჭიპლარის მეორედ გადაჭრას გავს. ასეთი გადაჭარბებული ზრუნვა კი ხშირად მოზარდებში უკუკავშირს იწვევს, მოზარდები ღიზიანდებიან, განიზიდავენ მშობელს. საქართველოში არის ეს ტენდენცია – მშობლები (უფრო დედები) საკუთარ ცხოვრებას მთლიანად, თავგანწირვით უძღვნიან შვილებს, ფაქტობრივად საკუთარი ცხოვრება აღარც აქვთ, მათი ყველა ინტერესი და მოთხოვნილება მიმართულია შვილის ცხოვრებაზე. ეს კი ბავშვისთვის ხშირად მომაბეზრებელი ხდება.

ამასთანავე, მშობელს კარგად უნდა ჰქონდეს გაცნობიერებული, რა რესურსის მატარებელია მისი შვილი. თუკი ამა თუ იმ პრობლემის მარტო მოგვარება ბავშვს არ შეუძლია, მაშინ, რა თქმა უნდა, მშობელი უნდა ჩაერთოს. ოღონდ, მაქსიმალურად კორექტულად და სწორად. ერთი პერიოდი ძალიან გავრცელებული იყო თამაში „ლურჯი ვეშაპი“ და როდესაც ამ პრობლემას განიხილავდნენ, ყოველთვის მიუთითებდნენ, რომ მშობლებმა არაფერი იცოდნენ ამის შესახებ. არადა „ლურჯი ვეშაპის“ მსვერპლნი ისეთი ასაკის ბავშვები არიან, როცა ძალიან მჭიდროა მშობლებსა და მათ შორის კომუნიკაცია – 12, 9, 8 წლის ბავშვები. თვეობით ზის ბავშვი და თამაშობს ამ „ლურჯ ვეშაპს“ ისე, რომ საკუთარ შიშებს არ უზიარებს მშობელს, ეს ძალიან დამაფიქრებელია. რატომ არ მიდის ბავშვი მშობელთან, რატომ არ ელაპარაკება მას? აი, საიდან იწყება პრობლემა. პირველი ნაბიჯი აქაც მშობლისგან უნდა მოდიოდეს. კომუნიკაციის ინიციატორი დედა ან მამა უნდა იყოს, მან უნდა ესაუბროს შვილს, საკუთარი ისტორიებიც მოუყვეს, თუ ეს ბავშვისთვის საინტერესოა, და მისიც მოისმინოს. ბავშვს ეს ძალიან სჭირდება.

როდესაც თვითონ დედაა მჩაგვრელი, აქაც სხვადასხვა ფაქტორია – ან თვითონ იყო დედა ბავშვობაში მსხვერპლი, ან ოჯახშია კონფლიქტი და აგრესია ბავშვზე გადააქვს. ძალიან კარგი სამსახურია მანდატურის სამსახური, ფსიქოლოგიური სერვისი, ანტიბულინგური კამპანიები, ზოგადად, რაც სკოლას ამ კუთხით აქვს, ყველა მიმართულება, ყველა მათგანს მივესალმები, მაგრამ ეს მაინც ფასადურია იმ სინამდვილესთან შედარებით, რაც ბავშვსა და გარესამყაროს შორის ხდება. აგრესია ხშირად თვითგადარჩენის რეფლექსიაა, ამიტომ, ნებისმიერ ძალადობრივ გარემოში ეს რეფლექსია აქტიურად ვლინდება. ამიტომ არის საჭირო მშობლის, გარემოს სწორი კომუნიკაცია ბავშვთან და ამიტომაა საჭირო იმ ფსიქოლოგიური ნიუანსების ცოდნა, რომლებიც თვითშეფასებაში დაგეხმარებათ.

ავტორი: ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად