Baby Bag

რატომ უნდა ჩავეხუტოთ შვილებს ყოველდღიურად?

რატომ უნდა ჩავეხუტოთ შვილებს ყოველდღიურად?

ყველასთვის ცნობილია, რომ ჩახუტება ადამიანებს აბედნიერებს. პატარებს სითბოს მიღება და გაცემა ძალიან უყვართ. როგორც აღმოჩნდა, ჩახუტება ბავშვის განვითარებაზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. სიკეთის, დადებითი ენერგიისა და პოზიტიური განწყობის გაზიარება თუ გიყვართ, თქვენს შვილებს რაც შეიძლება ხშირად ჩაეხუტეთ.

  • ჩახუტება ბავშვს აბედნიერებს

ჩახუტება ბავშვის ფსიქიკაზე დადებითად ზემოქმედებს. ის პატარებს არამხოლოდ თავდაჯერებით ავსებს, არამედ მათ ოპტიმისტ ადამიანებად ჩამოყალიბებაშიც ეხმარება. როდესაც ბავშვი მშობლისგან სიყვარულს გრძნობს, ის სტრესს მარტივად უმკლავდება და ყოველთვის ბედნიერია.

  • ჩახუტება ბავშვებს ემპათიის განცდას უვითარებს

შვილს ჩახუტებით ძალიან ბევრ რამეს ასწავლით. როდესაც ბავშვს მშობელთან თბილი დამოკიდებულება აკავშირებს, ის მასთან ძლიერ ემოციურ და ფსიქოლოგიურ კავშირს ამყარებს. დადებით ენერგიათა ურთიერთგაცვლა თქვენს შვილს ემპათიის მნიშვნელობის გაცნობიერებაში ეხმარება. თუ ბავშვს ხშირად ეხუტებით, ის სხვების განცდების გაზიარების უნარს მარტივად შეიძენს. აუცილებელია, რომ შვილს თანაგრძნობა და სითბოს გამოხატვა ადრეული ასაკიდანვე ასწავლოთ.

  • ჩახუტება ტანტრუმის შეჩერებაში გეხმარებათ

მშობლები ემოციური აფეთქების შემდეგ ბავშვების მოფერებას ერიდებიან, რათა ბავშვის ჭირვეული ქცევა არ წაახალისონ, თუმცა ეს სწორი მიდგომა ნამდვილად არ არის. ჩახუტება ბავშვს საკუთარი ემოციების გაკონტროლებაში დაეხმარება. როდესაც ბავშვს ეხუტებით, მის ორგანიზმში სიყვარულის ჰორმონი გამომუშავდება, რომელიც მას შფოთვის დამარცხებაში ეხმარება.

  • ჩახუტება ბავშვს გონებრივი შესაძლებლობების განვითარებაში ეხმარება

ბავშვებს განვითარებისთვის სხვადასხვა სახის სენსორული სტიმულაცია სჭირდებათ. სწორედ ამიტომ, ფიზიკურ შეხებას მათთვის უდიდესი მნიშვნელობა აქვს. ბავშვთა სახლში მცხოვრებ და სრულფასოვან ოჯახში გაზრდილ ბავშვებს შორის ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ პატარები, რომლებიც მშობლებთან არ ცხოვრობენ, განვითარების დონით მნიშვნელოვნად ჩამორჩებიან იმ ბავშვებს, რომლებსაც მშობლები ზრდიან. კვლევამ ასევე აჩვენა, რომ დღის განმავლობაში 15 წუთიანი ტაქტილური სტიმულაცია ბავშვთა სახლში მცხოვრებ პატარებს განვითარებაში მნიშვნელოვნად ეხმარებოდა.

  • ჩახუტება ბავშვის სიმაღლეში ზრდას უწყობს ხელს

მართალია, დაუჯერებლად ჟღერს, მაგრამ ჩახუტება ბავშვის სიმაღლეში ზრდას ნამდვილად ასტიმულირებს. კვლევებით დასტურდება, რომ პატარების ფიზიკური ზრდა ჩახუტების გარეშე მნიშვნელოვან შეფერხებებს განიცდის. თუ ბავშვს სითბო აკლია, მას ზრდაში ვერც ვიტამინებისა და მინერალების მიღება ეხმარება. როდესაც ბავშვს ეხუტებით, მის სხეულში ჰორმონი ოქსიტოცინი გამომუშავდება. აღნიშნულ ჰორმონს ორგანიზმისთვის ძალიან ბევრი სარგებელი მოაქვს. ის ბავშვის ფიზიკურ ზრდასაც უწყობს ხელს. ოქსიტოცინის დონის მატება ორგანიზმში ზრდის ჰორმონის გამომუშავებას აჩქარებს, შესაბამისად, როდესაც თქვენს შვილს ჩახუტებით ხშირად ანებივრებთ, ის სიმაღლეში სწრაფად იზრდება.

  • ჩახუტება ბავშვს ჯანმრთელობის შენარჩუნებაში ეხმარება

ჰორმონი ოქსიტოცინი, რომელიც ბავშვის ორგანიზმში ჩახუტების დროს გამომუშავდება, ანთებით პროცესებს წარმატებით ებრძვის. ის ორგანიზმს ჯანმრთელობის შენარჩუნებაში ეხმარება.

  • ჩახუტება შვილსა და მშობელს შორის მყარ ურთიერთკავშირს ქმნის

ჩახუტება შვილსა და მშობელს ერთმანეთის მიმართ ნდობით განაწყობს. ოქსიტოცინი შიშის გრძნობას ამცირებს და ადამიანებს გამბედავი ქმედებებისკენ უბიძგებს. როდესაც ბავშვი მშობელს ეხუტება, ის თავს დაცულად გრძნობს. თუ გსურთ, რომ თქვენი შვილი მამაცი და უშიშარი ადამიანი იყოს, მას ხშირად უნდა ჩაეხუტოთ.

მომზადებულია Brightside.me-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი ​მცოდნე დედები​

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

ბავშვთა ნევროლოგმა გვანცა არველაძემ ბავშვის სიცელქესა და ჰიპერაქტივობის სინდრომს შორის არსებული განსხვავებების შესახებ ისაუბრა:

„ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი გახლავთ განვითარების აშლილობა. ის ქცევის დარღვევით ვლინდება. ეს სინდრომი დაახლოებით 3-დან 9%-მდე ბავშვებში არის გამოხატული. პროცენტი საკმაოდ მაღალია. მნიშვნელოვანია მოვახდინოთ დიფერენცირება, არის ეს სიცელქე თუ საქმე გვაქვს სინდრომთან, რომელსაც სჭირდება სპეციალისტის ჩარევა. რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება? აუცილებელია, რომ ეს ნიშნები გამოხატული იყოს ორ გარემოში. თუ ბავშვი სახლში არაადეკვატურად იქცევა და სკოლაში მას არ აქვს არანაირი პრობლემა, ე.ი. ეს არ არის ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

სპეციალისტისთვის ძალიან ადვილად გასარჩევია, სიცელქე რა არის და რა არის ჰიპერაქტივობა. ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდომის მქონე ბავშვს არ შეუძლია მოსვენება, ვერ ჩერდება გაკვეთილზე. პირველი, რასაც მშობელს ვეკითხებით: „დადის გაკვეთილზე? აქვს ეს ჩივილი?“ ხშირად ბავშვი დგება გაკვეთილზე, გადის. ეს იმიტომ კი არ ხდება, რომ მას ასე უნდა, ის ამას ვერ აკონტროლებს. ამის ერთ-ერთი მიზეზი არის ის, რომ თავის ტვინში არის გარკვეული უბნები, რომლებიც პასუხისმგებლები არიან ყურადღების კონცენტრაციაზე, კონტროლზე, რეაქციაზე, სტიმულზე. მათი არასრულფასოვანი განვითარება იწვევს ამ ნიშნებს ბავშვებში.

ადრეულ ასაკში ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლინებაა, რომ მოტორული აქტივობა არის საკმაოდ მკვეთრი, ვერ ხდება ბავშვის გაჩერება, მშობელს არ შეუძლია კონტროლი, არის მეტყველებასთან დაკავშირებული სირთულეები. ასეთი ბავშვი გაუჩერებლად ლაპარაკობს, სვამს კითხვებს, ძალიან კომუნიკაბელურები არიან, მათ ძალიან მაღალი მოსწრების უნარიც აქვთ. ეს არ არის სიცელქე. ეს უკონტროლო მოტორული აქტივობაა, რომელიც შემაწუხებელია მშობლისთვის. ბაღში ბავშვს არ შეუძლია აქტივობებში ჩართვა, ინსტრუქციის დამახსოვრება. ამით მშობელი უნდა მიხვდეს, რომ მიმართოს სპეციალისტს. დიაგნოზი უნდა დაისვას მულტიდისციპლინური გუნდის ჩართულობით. პირველი რგოლი არის პედიატრი, შემდეგ - ნევროლოგი, შეიძლება დაგვჭირდეს მეტყველების სპეციალისტი, ოკუპაციური თერაპევტი. რამოდენიმე ხნის დაკვირვების შემდეგ უნდა დაისვას დიაგნოზი,“- აღნიშნულ საკითხზე გვანცა არველაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

წაიკითხეთ სრულად