Baby Bag

არასდროს უთხრათ ბავშვს, რომ ტირილი შეწყვიტოს, მას ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობა მიეცით

არასდროს უთხრათ ბავშვს, რომ ტირილი შეწყვიტოს, მას ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობა მიეცით

მშობლები შვილებს ხშირად ეუბნებიან, რომ ტირილი შეწყვიტონ. პატარები ზოგჯერ უფროსებისთვის უმნიშვნელო პრობლემების გამო ტირიან, რის გამოც მშობლებს მათი წუწუნის მოსმენის სურვილი არ აქვთ. როდესაც სამყაროში უამრავი ბავშვი შიმშილობს და ტერორისტები უდანაშაულო ადამიანებს ხოცავენ, სერიოზულად ვერ აღვიქვამთ დაკარგული თოჯინის გამო ატირებული ბავშვების სატკივარს.

ბავშვების გონება სხვაგვარად არის მოწყობილი. ისინი უმანკოები არიან. პატარებმა არ იციან, რომ სამყარო სავსეა ბოროტებით, რომ მათი თანატოლები შიმშილით იხოცებიან. ბავშვისთვის საყვარელი სათამაშოს დაკარგვა უდიდესი ტრაგედიაა, რადგან ის მისთვის ნაცნობ სამყაროში ყველაზე ძვირფას ნივთად მიაჩნია.

მშობლები, რომლებიც შვილს ტირილის შეწყვეტისკენ მოუწოდებენ, ბავშვს აგრძნობინებენ, რომ მისი საქციელი მისაღები და სწორი არ არის. ისინი შვილის ემოციებს აკრიტიკებენ და მისგან იმის ცოდნას მოითხოვენ, რაც შეუძლებელია იცოდეს მცირეწლოვანმა ბავშვმა. როდესაც ბავშვს ტირილს ვუკრძალავთ, მას ვაგრძნობინებთ, რომ მისი გრძნობები და განცდები ჩვენთვის უმნიშვნელოა.

ბავშვი, რომელსაც ეუბნებიან, რომ სისულელის გამო არ უნდა იტიროს, ტირილს უფრო ძლიერად აგრძელებს, რადგან უფროსების გულგრილობა მისთვის ძალიან მტკივნეულია. დროთა განმავლობაში ბავშვები ემოციების დამალვას იწყებენ. ისინი ცდილობენ მშობლებისთვის მისაღები ქცევა განახორციელონ, რის გამოც მათთვის მნიშვნელოვანი დანაკარგის გამო ტირილს აღარ იწყებენ. ბავშვის ამგვარი ქცევა მის შინაგან მდგომარეობაზე ნეგატიურად აისახება.

„დიდი გოგოები/ბიჭები არ ტირიან,“ „სატირალი არაფერია,“ - ეს ის ცნობილი ფრაზებია, რომლებსაც მშობლები განუწყვეტლივ იმეორებენ. როდესაც შვილებს ვასწავლით, რა იგრძნონ, როდის იგრძნონ და როგორ გამოხატონ თავიანთი ემოციები, ჩვენ მათ ნამდვილი განცდების დაფარვისკენ მოვუწოდებთ. ემოციების შეკავება ბავშვებში ფრუსტრაციისა და იმედგაცრუების განცდას ბადებს, რაც მათ მოზარდობისა და ზრდასრულობის ასაკშიც გაჰყვებათ.

ზრდასრული ადამიანები საჯაროდ ემოციების გამოხატვის დროს ხშირად ბოდიშს იხდიან, რადგან მათ ასწავლეს, რომ ეს ნორმალური არ არის. ადამიანი ბუნებით მგრძნობიარეა, ის ხშირად განიცდის შიშს, სირცხვილს, ტკივილსა და სიხარულს. ჩვენი გრძნობები ჩვენთვის ყოველთვის გასაგებია. ყველამ ვიცით, რატომ ვიწყენთ, რატომ გვინდა ტირილი ან სიცილი. ადამიანს საკუთარი განცდებისა და გრძნობების მიღება უნდა შეეძლოს. როდესაც ბავშვი სკვერში თამაშის დროს ჭარბი ემოციებით იტვირთება, სიხარულით დახტის და იცინის, შესაძლოა, ეს უფროსისთვის გასაგები არ იყოს, მაგრამ მისი დადებითი ემოციების გაზიარება აუცილებელია. სწორედ ასევე უნდა მივიღოთ ბავშვის ბრაზისა და სევდის გამომხატველი ემოციებიც.

მშობლები შვილებს ტირილის შეწყვეტისკენ განსაკუთრებით მაშინ მოუწოდებენ, როდესაც ისინი საჯარო სივრცეში იმყოფებიან. უფროსებს არ სურთ, რომ სხვებს მათზე ნეგატიური წარმოდგენა შეექმნათ. მშობლებს არ უნდათ, რომ გარშემომყოფებმა მათი შვილი გათამამებულად ჩათვალონ. როგორც წესი, უცხო ადამიანებს საერთოდ არ ადარდებთ, როგორ იქცევა თქვენი შვილი, ხოლო თუ ეს მათთვის მნიშვნელოვანია, ნურც ამის გამო აღელდებით. ეს მათი პრობლემაა და არა თქვენი. ბავშვს შესაძლებლობა მიეცით, რომ საკუთარი ემოციები გამოხატოს.

მშობლებმა უნდა იცოდნენ, რომ ბიჭებიც ისევე ტირიან, როგორც გოგონები. ბიჭი ისეთივე ადამიანია, როგორიც გოგო. ემოციები და განცდები მასაც აქვს, რომელთა გამოხატვა მისთვის მნიშვნელოვანია. როდესაც ბავშვი ტირის, ნაცვლად იმისა, რომ მას ტირილის შეწყვეტა უბრძანოთ, მიუახლოვდით და უთხარით, რომ მისი გესმით. ბავშვს აგრძნობინეთ, რომ თქვენთვის მისი განცდები გასაგებია, რომ მისი სათამაშოს დაკარგვას ძალიან განიცდით. აუხსენით თქვენს შვილს, თუ რატომ ვერ ხერხდება მისი პრობლემის მოგვარება. რაც მთავარია მოსიყვარულე ხმით ესაუბრეთ და თანაგრძნობა გამოხატეთ.

თქვენს შვილს ტკბილეულის მირთმევა თუ სურს და ამის გამო ტირის, მას შემდეგი სიტყვებით მიმართეთ: „მესმის, რომ გიყვარს ტკბილეული, რადგან ძალიან გემრიელია, მაგრამ თუ ბევრ ტკბილს შეჭამ, მუცელი გეტკინება. დედიკოს და მამიკოს უნდათ, რომ ჯანმრთელი იყო. თუ ტკბილეულს ზომიერად შეჭამ, ყოველთვის შეძლებ თავისუფლად თამაშს და სირბილს, რადგან ჯანმრთელი იქნები.“

ყვირილისა და ტირილის მოსმენა სასიამოვნო არ არის, მაგრამ ეს ცუდ ქცევად არ უნდა მონათლოთ. ბავშვს შესაძლებლობა მიეცით, რომ ემოციებისგან დაიცალოს. შეგიძლიათ, ბავშვს აკოცოთ და ჩაეხუტოთ. თუ მისი ქცევა გაღიზიანებთ და ემოციებს ვერ უმკლავდებით, რამდენიმე წუთით მოშორდით ბავშვს, ღრმად ჩაისუნთქეთ, დამშვიდდით და მასთან მხოლოდ ამის შემდეგ დაბრუნდით.

ბავშვს ემოციების მართვა რომ ასწავლოთ, ამისთვის დიდი შრომა დაგჭირდებათ. ნუ აიძულებთ მას უარი თქვას ნამდვილი განცდების გამომჟღავნებაზე. ტირილი ჩვენი ცხოვრების ნაწილია. ნუ ეტყვით ბავშვს, რომ ეს ასე არ არის. თუ შვილს ემოციების გამოხატვის შესაძლებლობას მისცემთ, ამით მას ბედნიერებას მოუტანთ.

მომზადებულია ​educateinspirechange.org- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

თუ ბავშვი ცუდი მჭამელია - 9 რჩევა მშობლებს ევგენი კომაროვსკისგან

თუ ბავშვი ცუდი მჭამელია - 9 რჩევა მშობლებს ევგენი კომაროვსკისგან

უმადობა ბავშვებში საკმაოდ გავრცელებული პრობლემააა. ხშირად ბავშვის ცუდი კვებითი ჩვევები მშობლის არასწორი ქცევით არის განპირობებული. ექიმი კომაროვსკი მშობლებს საინტერესო რჩევებს აძლევს, თუ როგორ გააუმჯობესონ შვილების მადა.

1. არ წაუკითხოთ ბავშვებს ლექცია

ბავშვებისთვის ძალიან მოსაწყენია იმის მოსმენა, თუ როგორი მნიშვნელოვანია კვება. ეს იგივეა, რომ შვილებს სუნთქვის მნიშვნელობაზე ესაუბროთ. ბავშვს ძალიან ღლის ნოტაციების მოსმენა. გირჩევთ, მათ ლექციები არასდროს წაუკითხოთ.

2. აუცილებლად შეინარჩუნეთ სიმშვიდე

არასდროს აგრძნობინოთ ბავშვს, რომ მისი უმადობა გაღელვებთ. როდესაც ის პირს არ გიღებთ და კვებაზე უარს აცხადებს, სიმშვიდე შეინარჩუნეთ. თუ ბავშვი შეამჩნევს, რომ მისი უჭმელობის გამო ღელავთ, პრობლემა ორმაგი სიმძაფრით გამოვლინდება.

3. არ დააძალოთ ბავშვს საკვების მირთმევა

ბავშვს თუ ჭამა არ უნდა, მას ყვირილით, შანტაჟით ან საჩუქრებით ნუ აიძულებთ, რომ მიირთვას. თუ ბავშვი სურვილის გარეშე ჭამს და მადა არ აქვს, მისი ორგანიზმი მიღებულ საკვებს ნორმალურად ვერ ინელებს, რადგან მას ამის მზაობა არ აქვს, როგორც ფსიქოლოგიურად, ასევე ბიოლოგიურადაც.

4. არ მისცეთ ბავშვს ხემსი

თუ ბავშვი დილით საუზმობაზე უარს აცხადებს, მას შუადღემდე საკვები საერთოდ არ მისცეთ. თუ ბავშვს ხემსით გაანებივრებთ, მის მადას ვერ გამოაცოცხლებთ. ბავშვმა რომ სრულფასოვნად ისადილოს, მას ხემსი არ მისცეთ.

5. რაციონი ბავშვთან შეათანხმეთ

სანამ ბავშვს საჭმელს მოუმზადეთ, დეტალურად გამოკითხეთ, რომელი ფაფის მირთმევას ისურვებდა: ბრინჯის, შვრიის თუ მანის. თუ ბავშვი გეტყვით, რომ მას შვრიის ფაფა უნდა, მაგრამ მისი მომზადების შემდეგ მირთმევაზე უარს აცხადებს, დემოკრატიული თამაში შეწყვიტეთ. მე არ ვგულისხმობ, რომ ბავშვმა მხოლოდ ის უნდა მიირთვას, რასაც უფროსები ეტყვიან, მაგრამ მას სხვა ადამიანის შრომის პატივისცემა აუცილებლად უნდა ასწავლოთ.

6. ბავშვის საკვები მძიმე არ უნდა იყოს

ბავშვი მსუბუქად უნდა იკვებებოდეს. მას სრულფასოვან კვებებს შორის ზედმეტ ტკბილეულს ნუ მისცემთ. მაქსიმალურად შეიკავეთ თავი შოკოლადის და კანფეტების მიცემისგან. ამგვარად მის მადას უფრო გააძლიერებთ.

7. ბავშვს ტკბილი მხოლოდ საკვების მიღების მერე უნდა მისცეთ

მადა მხოლოდ მაშინ არის გააქტიურებული, როდესაც სისხლში გლუკოზის შემცველობა დაბალია. არასდროს მისცეთ ბავშვს კანფეტი ან სხვა ტკბილეული საკვების მიღებამდე.

8. დაეხმარეთ ბავშვს, რომ დღის განმავლობაში ბევრი იმოძრაოს

მოძრაობა ენერგიის დაკარგვის და მადის მომატების საუკეთესო საშუალებაა. მაქსიმალურად შეამცირეთ დრო , რომელსაც ბავშვი პლანშეტთან ან კომპიუტერთან ატარებს. მასთან ერთად ხშირად ისეირნეთ ფეხით.

9. გაარკვიეთ, ბავშვს არ უნდა, თუ არ შეუძლია საკვების მიღება

ბავშვს საკვების მიღება თუ არ უნდა, მას ამის გაკეთებას ნუ აიძულებთ. თუ მას გულისრევის შეგრძნება აწუხებს, მუცელი ტკივა ან სხვა ჩივილები აქვს, დაუყოვნებლივ მიაკითხეთ ექიმს.

მომზადებულია ​moscow.sm-news.ru -ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად