,,პრობლემა სახელად უჭმელობა ფანტაზიის, დიდი ნერვების და ძალისხმევის წყალობით დამარცხებულია,'' - ასეთი სათაურით აქვეყნებს პოსტს სოციალურ ქსელში დედა ეკა ხიზანიშვილი.
ეკა თავის გამოცდილებას უზიარებს დედებს, რომლებსაც მასავით აწუხებთ ბავშვის უჭმელობა. გთავაზობთ მის პოსტს უცლელად:
ჩემმა 2 წლის შვილმა ერთდროულად მომხდარი მოვლენების ფონზე მთლიანად შეწყვიტა ჭამა.
1. პატარა ძამიკო მოვუყვანეთ სახლში,რაზეც საშინლად იეჭვიანა.
2. მოულოდნელად დატოვა ძიძამ,რამაც ძალიან იმოქმედა მასზე.
3. წინა პერიოდში გარკვეულ ეტაპზე ძალდატანებით უწევდა ჭამა (არ დავკონკრეტდები).
🚫მოშივდება და შეჭამს
🚫დაუდე საყვარელი საკვები მისაწვდომ ადგილას
🚫ლამაზად გაუფორმე
🚫მეგობრები დაუპატიჟე
🚫უფროსებთან ერთად დასვი სუფრაზე
🚫რაციონი გაუმრავალფეროვნე
და კიდევ რა აღარ...
მაგრამ არაფერმა იმუშავა.
რაც მთავარია, შიოდა და არ ჭამდა. ამ ფონზე გახდა ჭირვეული, დაიწყო მთელი ხმით ტირილი, ფეხების ბაკუნით და თავის ძირს გაწოლებით გაპროტესტება.
გააპროტესტა ზიარებაც...
დაიწყო ტირილი ბანაობისას...
მოკლედ კოშმარული 1.5 თვე გავატარეთ მთელმა ოჯახმა.მაგრამ დიდი ნებისყოფის ფასად და დაკვირვების შედეგად, აღმოვაჩინე მისი ახალი კუმირი - "მიკიუსი".
მოვიარე მთელი თბილისი და ბოლოს მივაკვლიე ამ ორ ჯადოსნურ ნივთს.
პირველ დღესვე ყურებიანი თავსახურის წყალობით საწრუპით მიიღო დასალევი იოგურტი, მთელი ჭიქა.(ხომ წარმოგიდგენიათ,რამდენად არაფერს ჭამდა,რომ ეს იყო წინ გადადგმული ნაბიჯი).
ფაქტობრივად ჰაერით და წყლით იკვებებოდა და ... რძით.
მეორე დღესაც იგივე განმეორდა დილით და მერე წავიყვანეთ ზიარებაზე.ეზიარა (ცოტა გაჭიევეულდა, მაგრამ...)
შუადღეს ისევ გავუკეთე სადილი, უიმედოდ მაგრამ... ნუ, იმ დღის შემდეგ თამაშით, სიმღერით და ცეკვით, მაგრამ ჭამს.
როგორც კი იტყვის, რომ ,,მორჩა" - აღარ ვაჭმევ.
თითქმის ყველა ჯერზე ცდილობს, ბოლომდე ჭამოს და მიიღოს დამსახურებული კომპლიმენტი აპლოდირების ფონზე.
გადავწყვიტე, ჩემი გამოცდილების გაზიარება მათთვის ვისაც ეს პრობლემა აწუხებს, რადგან უკვე კარგად ვიცი, რას ნიშნავს მშიერი შვილი,'' - აღნიშნავს ეკა ხიზანიშვილი.
„მე განსაკუთრებით ვურჩევ ბავშვებს 4 წლის ასაკიდან ციგურებით დატვირთვას,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე
პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვის ფიზიკური და ინტელექტუალური დატვირთვისას ბალანსის დაცვის აუცილებლობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვი გადაღლისგან უნდა დავიცვათ:
„ყველა მშობელი ცდილობს, რომ ბავშვი ჩააბას წრეებში. ზოგიერთ შემთხვევაში ჩვენ შეიძლება სავალალო შედეგებამდეც მივიდეთ. მოზრდილებში არის ე.წ. ქრონიკული დაღლილობის სინდრომი. ამ ასაკმა უკვე გადმოინაცვლა ბავშვებშიც. ეს 8-9-10 წლის ასაკის ბავშვებშიც შეიძლება შეგვხვდეს. ბავშვები ხუთ საათამდე არიან სკოლაში, შემდეგ გამოჰყავთ და მიჰყავთ ერთ წრეზე, ერთი-ორი საათის შემდეგ მეორე წრეზე. ასეთ შემთხვევაში ჩვენ შეიძლება მივიდეთ სავალალო შედეგამდეც.“
თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვი სპორტული აქტივობებით უმეტესად 5-6 წლის ასაკიდან უნდა დავტვირთოთ:
„სპორტული აქტივობებით ბავშვს ვტვირთავთ 5-6 წლის ასაკიდან. მე განსაკუთრებით ვურჩევ ბავშვებს 4 წლის ასაკიდან ციგურებით დატვირთვას. თავიდან მაქსიმალურად მცირე დატვირთვით უნდა დატვირთონ ბავშვი. სასურველია, რომ სპორტული წრეები იყოს კვირაში ორჯერ ან სამჯერ.“
„ექვსი წლის ასაკიდან აქტიური სპორტითაც შეიძლება დაკავდეს ბავშვი, როგორიც არის ფეხბურთი. 9-10 წლის ასაკიდან ბიჭები შეგვიძლია შევიყვანოთ რაგბზე. ექიმმა აუცილებლად უნდა შეამოწმოს, რამდენად არის ფიზიკურად მომზადებული ბავშვი. ბავშვს სწავლის აღქმა უვითარდება დღის პირველ ნახევარში, დაახლოებით, ორ საათამდე. ფიზიკურად ბავშვი შეიძლება დაიტვირთოს უფრო ხშირად დღის პირველ ნახევარში, დაახლოებით, ოთხ საათამდე. საღამოს შვიდი-რვა საათის შემდეგ ბავშვი ფიზიკურად არ უნდა დაიტვირთოს. ხუთი-ექვსი საათის შემდეგ ბავშვმა უნდა მოისვენოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.