,,პრობლემა სახელად უჭმელობა ფანტაზიის, დიდი ნერვების და ძალისხმევის წყალობით დამარცხებულია,'' - ასეთი სათაურით აქვეყნებს პოსტს სოციალურ ქსელში დედა ეკა ხიზანიშვილი.
ეკა თავის გამოცდილებას უზიარებს დედებს, რომლებსაც მასავით აწუხებთ ბავშვის უჭმელობა. გთავაზობთ მის პოსტს უცლელად:
ჩემმა 2 წლის შვილმა ერთდროულად მომხდარი მოვლენების ფონზე მთლიანად შეწყვიტა ჭამა.
1. პატარა ძამიკო მოვუყვანეთ სახლში,რაზეც საშინლად იეჭვიანა.
2. მოულოდნელად დატოვა ძიძამ,რამაც ძალიან იმოქმედა მასზე.
3. წინა პერიოდში გარკვეულ ეტაპზე ძალდატანებით უწევდა ჭამა (არ დავკონკრეტდები).
🚫მოშივდება და შეჭამს
🚫დაუდე საყვარელი საკვები მისაწვდომ ადგილას
🚫ლამაზად გაუფორმე
🚫მეგობრები დაუპატიჟე
🚫უფროსებთან ერთად დასვი სუფრაზე
🚫რაციონი გაუმრავალფეროვნე
და კიდევ რა აღარ...
მაგრამ არაფერმა იმუშავა.
რაც მთავარია, შიოდა და არ ჭამდა. ამ ფონზე გახდა ჭირვეული, დაიწყო მთელი ხმით ტირილი, ფეხების ბაკუნით და თავის ძირს გაწოლებით გაპროტესტება.
გააპროტესტა ზიარებაც...
დაიწყო ტირილი ბანაობისას...
მოკლედ კოშმარული 1.5 თვე გავატარეთ მთელმა ოჯახმა.მაგრამ დიდი ნებისყოფის ფასად და დაკვირვების შედეგად, აღმოვაჩინე მისი ახალი კუმირი - "მიკიუსი".
მოვიარე მთელი თბილისი და ბოლოს მივაკვლიე ამ ორ ჯადოსნურ ნივთს.
პირველ დღესვე ყურებიანი თავსახურის წყალობით საწრუპით მიიღო დასალევი იოგურტი, მთელი ჭიქა.(ხომ წარმოგიდგენიათ,რამდენად არაფერს ჭამდა,რომ ეს იყო წინ გადადგმული ნაბიჯი).
ფაქტობრივად ჰაერით და წყლით იკვებებოდა და ... რძით.
მეორე დღესაც იგივე განმეორდა დილით და მერე წავიყვანეთ ზიარებაზე.ეზიარა (ცოტა გაჭიევეულდა, მაგრამ...)
შუადღეს ისევ გავუკეთე სადილი, უიმედოდ მაგრამ... ნუ, იმ დღის შემდეგ თამაშით, სიმღერით და ცეკვით, მაგრამ ჭამს.
როგორც კი იტყვის, რომ ,,მორჩა" - აღარ ვაჭმევ.
თითქმის ყველა ჯერზე ცდილობს, ბოლომდე ჭამოს და მიიღოს დამსახურებული კომპლიმენტი აპლოდირების ფონზე.
გადავწყვიტე, ჩემი გამოცდილების გაზიარება მათთვის ვისაც ეს პრობლემა აწუხებს, რადგან უკვე კარგად ვიცი, რას ნიშნავს მშიერი შვილი,'' - აღნიშნავს ეკა ხიზანიშვილი.
საბავშვო ბაღ ,,ლარდის'' ყველაზე პატარები და მამაცები სტუმრად კონტაკტურ ზოოპარკში იმყოფებოდნენ
კვლევებით დადასტურებულია, რომ ადრეულ ასაკში ბავშვების ცხოველებთან ინტერაქციას აქვს, როგორც საგანმანათლებლო, ისე სოციალური-ემოციური სარგებელი.
თამაშით სწავლა ერთ-ერთი საუკეთესო მეთოდია სწავლის პროცესის შესაყვარებლად. ბავშვებს უყვართ ცხოველებთან ურთიერთობა და სწავლობენ მათ ქცევებსა და ჩვევებს.
ისინი ცხოველებთან ურთიერთობის დროს ავითარებენ თანაგრძნობას და ემპათიას – ბავშვები სწავლობენ თუ რამდენად მნიშვნელოვანია ფრთხილად/სათუთად მოეპყრონ ცხოველებს და არ მიაყენონ მათ ზიანი. მსგავსი ინფორმაციის მიღებით ისინი ავითარებენ ისეთ მნიშვნელოვან ემოციურ უნარებს, როგორებიც არის სხვების მიმართ თანაგრძნობა და ემპათია.
იმის მიუხედავად თუ რა ზომის და სახეობის არის ცხოველი, ის არის ცოცხალი არსება, რომელიც ქმნის ემოციურ ჯაჭვს ადამიანთან. უმეტესად, ადამიანები შინაურ ცხოველს მიიჩნევენ ოჯახის წევრადაც კი.
როგორც ოჯახის წევრებს, შინაურ ცხოველებსაც დიდი გავლენა აქვთ ბავშვის სოციალურ-ემოციურ და მოტორულ უნარებზე.