Baby Bag

რჩევები ბავშვებში საკვების გადაცდენის რისკის შესამცირებლად - ევგენი კომაროვსკი

რჩევები ბავშვებში საკვების გადაცდენის რისკის შესამცირებლად  - ევგენი კომაროვსკი

ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ბავშვის უსაფრთხო კვების წესები გააცნო:

„მშობლები ​სამედიცინო დახმარებას ძალიან ხშირად ითხოვენ ბავშვის სასუნთქ გზებში საკვების მოხვედრის გამო. აღნიშნული პრობლემა ძალიან აქტუალურია, რის გამოც ბავშვის კვების დროს სიფრთხილის ზომები წინასწარ უნდა მიიღოთ. განსაკუთრებით სახიფათოა, როდესაც ბავშვი კვების პროცესში ერთობა და იმის ნაცვლად, რომ საკვები დაღეჭოს და ისე მიირთვას, მოულოდნელად ყლაპავს. ბავშვის სასუნთქი გზების გადაკეტვის რისკი ამ დროს ძალიან მაღალია.“

ევგენი კომაროვსკიმ მშობლებს მოუწოდა, რომ ბავშვი მხოლოდ მაგიდასთან ჯდომის დროს გამოკვებონ:

„იმისთვის, რომ უსაფრთხოების ზომები დაიცვათ, შემდეგი რჩევები უნდა გაითვალისწინოთ: ბავშვი კვების დროს მაგიდასთან უნდა იჯდეს. თუ ის კვების დროს გადაადგილდება, საკვების გადაცდენის რისკი მატულობს. ბავშვის საკვები დაანაწევრეთ და მას ასეთი ფორმით მიაწოდეთ. თქვენს შვილს ასწავლეთ, რომ საკვები კარგად უნდა დაღეჭოს. ​კვების პროცესი კარგად უნდა აკონტროლოთ მაშინაც კი, როდესაც ბავშვმა ღეჭვა უკვე იცის.“

ევგენი კომაროვსკის თქმით, საჭიროა, რომ მყარი საკვები პროდუქტები მოიხარშოს ან წვრილად დაქუცმაცდეს, რათა ბავშვის კვება მაქსიმალურად უსაფრთხო იყოს:

​ვაშლი, სტაფილო ან მსგავსი ტიპის მყარი პროდუქტები მცირე ზომის ნაჭრებად და​ჭერით, გახეხეთ ან მოხარშეთ, რომ ბავშვმა მოულოდნელად არ გადაყლაპოს. მცირე ზომის ნაჭრებად უნდა დაქუცმაცდეს ხორციც. თუ ბავშვს სოსისს აჭმევთ, ის მოგრძო ფორმის ნაჭრებად დაჭერით და არა - წრეებად. გაითვალისწინეთ, რომ პოპკორნი ბავშვს მარტივად შეიძლება გადაეყლაპოს.“

„კანფეტები და საღეჭი რეზინები განსაკუთრებით სახიფათოა, რადგან ბავშვის პირის ღრუში მსგავსი ტიპის პროდუქტები დიდხანს რჩება. ხშირად ბავშვი კევის ღეჭვის პარალელურად თამაშობს კიდეც და მისი ყურადღება მოდუნებულია. თხილი და მზესუმზირა მცირეწლოვან ბავშვებს მხოლოდ დაფქული სახით მივაწოდოთ, თუ, რა თქმა უნდა, ბავშვი ალერგიული არ არის. ​ზეთისხილი, ყურძენი, ალუბალი და ყველა მრგვალი პროდუქტი აუცილებლად უნდა გაჭრათ, ვიდრე ბავშვს მისცემთ. ყურადღებით იყავით ქიშმიშთან, თევზთან და სხვა ძვლოვან საკვებთან, რადგან ისინი ბავშვისთვის პოტენციურ საფრთხეს შეიცავენ,“ - აღნიშნა ევგენი კომაროვსკიმ.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყურძნის მარცვალი მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს
​ექიმები მშობლებს კატეგორიულად აფრთხილებენ, რომ ყურძნის მარცვლები მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს. სამედიცინო დაწესებულებებში ყოველწლიურად არაერთი ბავშვი მიჰყავთ, რომლებიც ყურძნ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად