Baby Bag

„დედის ფსიქიკური წონასწორობის შენარჩუნებისთვის ერთი აუცილებელი პირობის დაცვაა საჭირო,“ - ევგენი კომაროვსკი

„დედის ფსიქიკური წონასწორობის შენარჩუნებისთვის ერთი აუცილებელი პირობის დაცვაა საჭირო,“ - ევგენი კომაროვსკი

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც დედების ფსიქიკური წონასწორობის მნიშვნელობაზე საუბრობს. ევგენი კომაროვსკი აღნიშნავს, რომ ოჯახური კონფლიქტების უმთავრეს მიზეზს დედების ზედმეტი გადაღლა და ქრონიკული სტრესი წარმოადგენს. ცნობილი პედიატრის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

თითოეული ოჯახი ბავშვის დაბადებისას ერთსა და იმავე სირთულეებს აწყდება. ​ბავშვზე ზრუნვის ტვირთი უმეტესად დედას აწვება ზურგზე. ყოველდღიური სირთულეები, ძილის უკმარისობა, პირადი და სოციალური ცხოვრების არარსებობა სტრესს აძლიერებს, რასაც ხშირად წყვილები ოჯახურ კონფლიქტებამდე მიჰყავს.

დედების სტრესის უმთავრეს მიზეზს ყოველდღიური, რუტინული საზრუნავით დატვირთვა და საკუთარ თავზე ზრუნვის შეუძლებლობა წარმოადგენს. ნეგატიური ემოციები გროვდება. ეს ყოველივე ბავშვის მშობლებს შორის ურთიერთობის ხარისხზე აისახება. სტრესული გარემო ოჯახის ფუნდამენტს აზიანებს და ბავშვის სიმშვიდესა და უსაფრთხოებასაც ზიანს აყენებს.

​დედის ფსიქიკური წონასწორობის შენარჩუნებისთვის ერთი აუცილებელი პირობის დაცვაა საჭირო. დედას აუცილებლად უნდა ჰქონდეს დრო საკუთარ თავზე ზრუნვისთვის. დედამ საკუთარ თავს კვირაში რამდენიმე საათი უნდა დაუთმოს. მამისა და ოჯახის სხვა ზრდასრული წევრების უმთავრეს ამოცანას დედის საჭიროებების დაკმაყოფილება უნდა წარმოადგენდეს. მამამ და ოჯახის სხვა წევრებმა ყველაფერი უნდა გააკეთონ იმისთვის, რომ დედის ბაზისური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება შეძლონ.

თუ ოჯახი შეძლებს და რეგულარულად გამოყოფს დროს დედისთვის, რათა მან საკუთარ თავზე ზრუნვა და საკუთარი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება მოახერხოს, ეს დადებითად ​იმოქმედებს დედის ემოციურ მდგომარეობასა და შეგრძნებებზე. გარდა იმისა, რომ თავისუფალი დროის გამონახვა დედაზე ახდენს დადებით ზეგავლენას, ის ძალიან კარგად მოქმედებს ბავშვის მშობლების ურთიერთობაზეც.

​წყარო 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ცოლი რაკი გახდი, ქალი აღარ ხარ? - აუცილებლად მიხედე თავს და ყოველთვის გახსოვდეს, რომ ქალი...
ქალს უნდა აგრძნობინო, რომ ის ქალღმერთია და შენ ღმერთკაცად გაქცევსქალი მელოდიაა - ის ქმნის ოჯახის მუსიკასქმარი ქალის პირველი შვილია და მის ქმრად და მამად აღზრდაშიც უნდა შეიტანოს წვლილიცოლი რაკი გახდი,...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად