Baby Bag

ორსულობის დროს მხედველობის პრობლემები ხშირია და ძირითადად მშობიარობის შემდგომ პერიოდში აღდგება, თუმცა გარკვეულ შემთხვევაში შეიძლება მიუთითებდეს სხვა ორგანოს დაავადებასაც

ორსულობის დროს მხედველობის პრობლემები ხშირია და ძირითადად მშობიარობის შემდგომ პერიოდში აღდგება, თუმცა გარკვეულ შემთხვევაში შეიძლება მიუთითებდეს სხვა ორგანოს დაავადებასაც

ექიმი-ოფთალმოლოგი ზურა ღლონტი ორსულობის დროს მხედველობის პრობლემების შესახებ საუბრობს. 

ქალის ცხოვრების ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი პერიოდი არის ორსულობა და მშობიარობა. ამ დროს ორგანიზმში მიმდინარეობს ჰორმონალური ცვლილებები, რამაც შეიძლება გავლენა იქონიოს თვალსა და მხედველობაზე. ორსულობის დროს მხედველობის პრობლემები ხშირია და ძირითადად მშობიარობის შემდგომ პერიოდში აღდგება, თუმცა გარკვეულ შემთხვევაში შეიძლება მიუთითებდეს სხვა ორგანოს დაავადებასაც. აქედან გამომდინარე, ორსულობის პერიოდში ოფთალმოლოგიური გამოკვლევა არის ძალიან მნიშვნელოვანი. აქვე უნდა აღვნიშნოთ, რომ ის პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება გუგის გასაფართოებლად (ატროპინი ან ტროპიკამიდი) არ წარმოადგენს საფრთხეს ორსულისთვისა და ნაყოფისთვის.

სავარაუდო ცვლილებები, რომლებიც შეიძლება გამოვლინდეს ორსულობის დროს:

1. რქოვანა - თვალის გარეთა გამჭვირვალე ნაწილი. ჰორმონალურმა ცვლილებებმა შეიძლება გამოიწვიოს რქოვანა გარსის გარდამტეხი ძალის ცვლილება ან მისი შეშუპება. ასევე ხშირია მშრალი თვალის სინდრომი. ამ დროს ორსული პაციენტები უჩივიან მხედველობის დაქვეითებას და დისკომფორტის შეგრძნებას თვალის არეში. ამ დროს არ არის რეკომენდებული კონტაქტური ლინზის ხმარება. დამატენიანებელი წვეთები უნდა შეირჩეს ოფთალმოლოგის მიერ.

2. მხედველობის დაქვეითება - შეიძლება უფრო სერიოზულ დაავადებას მიუთითებდეს, როგორიცაა მაგ: ცენტრალური სეროზული რეტინოპათია, პრე-ეკლამფსიით ან ეკლამფსიით გამოწვეული რეტინოპათია, მაკულის შეშუპება და მწვავე იშემიური ოპტიკური ნევრიტი. ამიტომ ყველა ორსული აუცილებლად უნდა იყოს გამოკლვეული ოფთალმოლოგის მიერ.

3. საშუალო და მაღალი ხარისხის მიოპია / ახლომხედველობა - ხშირად მიოპი ორსულების სურვილია მშობიარობა ჩატარდეს საკეისრო კვეთით იმის შიშით, რომ არ მოხდეს ბადურა გარსის ჩამოცლა და მხედველობის დაქვეითება. ბადურის პერიფერია უნდა დათვალიერდეს ოფთალმოლოგის მიერ. ნახეთქის, გათხელების ან დეგენერაციული უბნის არსებობის შემთხვევაში რეკომენდებულია ლაზერით გამაგრება მშობიარობამდე. ეს პროცედურაც აბსოლიტურად უსაფრთხოა პაციენტისა და ნაყოფისთვის. წარმატებულად ჩატარებული პროცედურის შემდეგ ორსულს შეუძლია ბუნებრივად იმშობიაროს. განსაკუთრებულ ყურადღებას და ოფთალმოლოგის მეთვალყურეობის ქვეშ ყოფნას საჭიროებენ ორსული პაციენტები, ვისაც აქვს დიაბეტი, ჰიპერტენზია, გლაუკომა ან ჰიპოფიზის ადენომა.

რჩევები თვალის წვეთებთან დაკავშირებით:

ანტი გლაუკომური წვეთები, განსაკუთრებით ბეტა ბლოკატორები მაქსიმალურად მცირე დოზით უნდა დაინიშნოს პირველი ტრიმესტრის განმავლობაში, ხოლო მშობიარობამდე 2-3 დღით ადრე სრულად უნდა მოიხსნას. 

ადგილობრივი და სისტემური კარბონული ანჰიდრაზას ინჰიბიტორები კი ორსულობისას და ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული. პრეპარატები, რომელიც გამოიყენება ოფთალმოლოგიური გამოკვლევის დროს (მაგ: ატროპინი, ტროპიკამიდი, ტეტრაკაინი) ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში უსაფრთხოა და არ არის უკუნაჩვენები.

არ არის რეკომენდებული სტეროიდისა და ანტიბიოტიკის შემცვლელი თვალის წვეთების გამოყენება ოფთალმოლოგის კონსულტაციის გარეშე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხშირად მოავადე ბავშვების მხოლოდ 10 პროცენტს აღენიშნება იმუნოდეფიციტი,“ - პედიატრი ნელი სიმონიშვილი

პედიატრმა ნელი სიმონიშვილმა ხშირად მოავადე ბავშვების შესახებ ისაუბრა და ის მიზეზები დაასახელა, რომელიც ბავშვებში ხშირ ავადობას იწვევს:

„რას ნიშნავს ხშირად მოავადე ბავშვი? ეს ნიშნავს ავადობის სიხშირეს წლის განმავლობაში. სიხშირესთან ერთად გასათვალისწინებელია დაავადების მიმდინარეობა, რამდენად გართულდა ის და საჭირო გახდა ანტიბიოტიკის ჩართვა მკურნალობაში. უხშირესი ასაკი, რომელიც მოგვმართავს ამ ჩივილით არის 5 წლამდე ასაკი, რადგან ამ ასაკში იზრდება უცებ კონტაქტები, ბავშვები მიდიან ბაღში და რესპირატორული ინფექციების სიხშირე მატულობს. სასკოლო ასაკში, განსაკუთრებით 10 წლის შემდეგ ინფექციების სიხშირე იკლებს.

ბავშვი, რომელიც არ დადის ბაღში, შესაძლებელია, წელიწადში მხოლოდ ერთხელ ან ორჯერ ავადობდეს. ბაღში ან ადრეულ სასკოლო პერიოდში ბავშვი შეიძლება 10-12-ჯერაც გახდეს ინფექციით ავად და ეს შეიძლება იყოს ნორმა. ამ ინფექციების უმრავლესობა ვირუსულია. გამოჯანმრთელებას საშუალოდ 8 დღე სჭირდება, სრულფასოვან გამოჯანმრთელებას კი 2 კვირაც შეიძლება დასჭირდეს. თუ ამას წელიწადზე გადავთვლით, წელიწადში 4-5-6 თვეც კი შეიძლება გამოგვივიდეს, რომ ბავშვი იყოს ავად. თუ ეს არის მსუბუქი მიმდინარეობა, არის ვირუსული ინფექციები, ბავშვს აღენიშნება ნორმალური ზრდა-განვითარება, მისი ლაბორატორიული მონაცემები არის ნორმაში, ამ ეპიზოდებს შორის ბავშვი არის სრულიად ჯანმრთელი, მაშინ აქ საგანგაშო არაფერი არ არის.

თუ პირიქით ხდება და ბავშვი ავად გამოიყურება, მისი ინფექციები რთულდება, ხშირად არის ანტიბიოტიკების ჩართვის საჭიროება, შესაძლებელია ბავშვი ქრონიკული დაავადებით იყოს ავად და მას მეტი ყურადღება და გამოკვლევა სჭირდება. შესაძლებელია, რომ იყოს იმუნოდეფიციტიც. ეს საკმაოდ მცირე პროცენტში გვხვდება. ხშირად მოავადე ბავშვების მხოლოდ 10 პროცენტს აღენიშნება იმუნოდეფიციტი, თუმცა მშობლებისგან ძალიან ხშირად ისმის კითხვა: ხომ არ აქვს ჩემს შვილს იმუნიტეტი დაქვეითებული? იმ 10 პროცენტთან, რომელშიც არის იმუნოდეფიციტი,  უფრო ღრმა კვლევები და სულ სხვა ტიპის მკურნალობაა საჭირო. იმუნოდეფიციტური მდგომარეობები შეიძლება იყოს პირველადი და მეორადი. მეორადი იმუნოდეფიციტური მდგომარეობები სხვადასხვა გარემო ფაქტორებით, მედიკამენტებით, დღენაკლულობით არის გამოწვეული. ხშირად მოავადე ბავშვების 30% არის ავად ალერგიული დაავადებებით. ძალიან ხშირად ბავშვებს აქვთ ალერგიული რინიტი და ხველა და ეს აღიქმება როგორც რესპირატორული ინფექცია. ალერგიული ბავშვების სასუნთქ გზებში ვირუსი და ბაქტერია ადვილად აღწევს. მწეველების ოჯახში გაზრდილი ბავშვებიც დიდი რისკის ჯგუფია,“- მოცემულ საკითხზე ნელი სიმონიშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „იმედი“ 

წაიკითხეთ სრულად