Baby Bag

„კარგი და საინტერესო სიახლე: კოვიდინფიცირებულ ბავშვებში ანტისხეულები საკმაოდ „სტაბილურად” ნარჩუნდება ინფიცირებიდან 6 თვის განმავლობაში,“- გიორგი ფხაკაძე

„კარგი და საინტერესო სიახლე: კოვიდინფიცირებულ ბავშვებში ანტისხეულები საკმაოდ „სტაბილურად” ნარჩუნდება  ინფიცირებიდან 6 თვის განმავლობაში,“- გიორგი ფხაკაძე

პროფესორი გიორგი ფხაკაძე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც კოვიდგადატანილ ბავშვებში იმუნური სისტემის კარგი ადაპტაციის უნარზე საუბრობს:

კარგი და საინტერესო სიახლე: ახალი კვლევის შედეგად აღმოჩნდა, რომ კოვიდინფიცირებულ ბავშვებში ანტისხეულები საკმაოდ „სტაბილურად” ნარჩუნდება ინფიცირებიდან 6 თვის განმავლობაში. სამწუხაროდ, მოზრდილებში ასე არ არის.

კოვიდგადატანილი ბავშვების იმუნური სისტემა უფრო კარგად „ადაპტირდება”.

გახსოვდეთ, რომ კოვიდგადატანილებში პოსტკოვიდი არსად წასულა.

დაიცავით ჩვენი პატარები, შეუქმენით მათ უსაფრთხო გარემო. გამოიყენეთ სამედიცინო პირბადე, დაიცავით დისტანცია, გაანიავეთ დახურული სივრცეები და აიცერით.

ჯანმრთელობას გისურვებთ,“ - აღნიშნავს გიორგი ფხაკაძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, არ აღიარებენ წყენას, მაგრამ გულის სიღრმეში დიდ ტკივილს ატარებენ,“ - ხათუნა მუზაშვილი

ფსიქოლოგმა ხათუნა მუზაშვილმა პატიების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხშირად ადამიანებს ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება:

„პატიება არის სტრესის განეიტრალება. ძალიან ხშირად ერთმანეთში ერევათ პატიება და დავიწყება. ამბობენ: „დამავიწყდა, აღარც კი მახსოვს.“ დავიწყება არ არსებობს. ამ ყველაფერს კომპიუტერის ეკრანს თუ შევადარებთ, დავიწყება ნიშნავს, რომ ეს ფოლდერი არ დევს კომპიუტერის ეკრანზე, არის სადღაც ჩამალული, რაც უარესია. ​არის რაღაც, რისი დავიწყებაც არ შეიძლება, სანამ არ მოაგვარებთ. პატიება არის, როდესაც თქვენ გახსოვთ ეს სიტუაცია, მაგრამ უკვე გეღიმებათ ამაზე, ის აღარ გტკივათ.“

ხათუნა მუზაშვილის თქმით, ჩვენი ქცევები და გრძნობები ხშირად ერთმანეთს არ ემთხვევა:

„თუ როგორ ვექცევი ადამიანს,​ რომელმაც გული მატკინა და რას ვგრძნობ, შეიძლება იყოს აბსოლუტურად სხვადასხვა. ხანდახან არის, რომ მინდა, ცოტა ხანს ცხვირი ავუწიო, მაგრამ არ ვარ ნაწყენი. მით უმეტეს, თუ ქალისა და კაცის ურთიერთობაზეა საუბარი. შესაძლოა, კონკრეტულ შემთხვევაში ჩვენი ქცევა იყოს დადგმული.“

„არიან ადამიანები, რომლებიც ერთმანეთს უღიმიან, უცინიან, თვლიან, რომ​ იყო ნაწყენი, ეს სირცხვილია. არ აღიარებენ, რომ არიან ნაწყენი, მაგრამ გულის სიღრმეში ძალიან სერიოზულ ტკივილს ატარებენ. დამანგრეველი სტრესის 90 % შედგება სწორედ ამ „დაიგნორებული“ სტრესისგან, რომელსაც სადღაც შორს ვინახავთ. ეს ყველაფერი არის დიდი ატომური ბომბი ჩვენს ქვეცნობიერში,“- აღნიშნულ საკითხებზე ხათუნა მუზაშვილმა საქართველოს რადიოს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საქართველოს რადიო“

წაიკითხეთ სრულად