Baby Bag

„თითქმის არ მეძინა... სამ მეგობარს ვერ დავეხმარე ვერაფრით, გული მომიკვდა...“ - დავით გადელიას ემოციური პოსტი

„თითქმის არ მეძინა... სამ მეგობარს ვერ დავეხმარე ვერაფრით, გული მომიკვდა...“ - დავით გადელიას ემოციური პოსტი

ბოჭორიშვილის სახელობის კლინიკის გენერალური დირექტორი დავით გადელია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც საქართველოში კოვიდ-19-ის პანდემიის მძიმე სურათს ეხმიანება:

„თითქმის არ მეძინა... თავი სიურეალისტურ ფილმში მგონია - უფრო ძველ, შავ-თეთრ სურათში... სამ მეგობარს ვერ დავეხმარე ვერაფრით.. ორმა რაღაც კლინიკა მაინც მოიძია და ერთ მეგობარს, ქალაქში დაფასებულ და ცნობილ კაცს, მთელი ღამე მანქანით დაყავდა კლინიკა -კლინიკა ოჯახის კოვიდიანი მოხუცი წევრი, ვერსად ვერ ათავსებდა.. გული მომიკვდა...

..... ზუსტად ამ დროს, "საზმაუზე" ამტკიცებდნენ, რომ არავითარი კოვიდი, პანდემია, პსრ ტესტი არ არსებობს და ყველაფერი კარგადაა - უბრალოდ ვიგონებთ რაღაცებს! არავითარი პრეტენზია ცხადია არაა მათ მიმართ, ვინც ამას ამბობდა (ვეჭვობ - ზოგადად, დანაშაულზეც არ მოეთხოვებათ მათ პასუხი..), მაგრამ როცა ქვეყანაში სირეგვენის ასეთი მაღალი პროცენტია, როცა ქვეყნის ძალიან დიდი ნაწილისთვის არაა ასეთი სახის გამოსვლა ძაან სასაცილო (ისედაც არაა ეთიკური ასეთი ხალხის გამოყვანა და მათზე ხალისი) და პირიქით - სერიოზულად აღიქმება, რას ემსახურება საზმაუს ეს სიშლეგე??!

ბევრმა მეგობარმა ეს სისულელე ჩათვალა ოფიციალური ხელისუფლების პოლიტიკად - სწორედ იმიტომ, რომ საზმაუზე გავიდა!!

სიურეალიზმსაც აქვს თავისი წესები და ლოგიკა...“ - წერს დავით გადელია

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს თუ შეეშალა, შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები... რა მოხდა მერე?! უნდა გჯეროდეს, რომ ის გააკეთებს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებთან შემეცნებით და სწავლების სფეროში ზედმეტი სიმკაცრის გამოჩენის მიზანშეუწონლობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ ვართ ძალიან მკაცრები და შეუბრალებლები შემეცნებით და სწავლების სფეროში და სრულიად პლასტელინივით უფორმოები ქცევით-ემოციურ სფეროში. ბავშვს რომ მუქარის ტონით ვესაუბრებით, მას ვაგრძნობინებთ, რომ შენ არ ხარ კომპეტენტური, შენ არაფერი არ შეგიძლია. შენ ვერაფერს ვერ გააკეთებ, მე შენ ასეთს არ გიღებ. შენ, მშობელი ხარ ავტორიტეტი მისთვის. შენ ხარ ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი, რომელსაც იმედს გიცრუებს. კიდევ უფრო შფოთვა აქვს მას ამ დროს და კიდევ უფრო ვერ გააკეთებს რაღაცას.

მუქარები და მსგავსი ტექსტები სწავლების პროცესში არის კატეგორიულად მიუღებელი. ჩვენ ვცდილობთ, რომ ბავშვები წავახალისოთ. არ ვეუბნებით მას, რომ ყველაფერი შეგიძლია, შენ ყველაზე მაგარი ხარ. ამას არ ვეუბნებით. ჩვენ მას ვეუბნებით, რომ შენ შეგეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ უნდა გჯეროდეს ამის. შენ არ უნდა აგეშალოს ნერვები. შენც უნდა გჯეროდეს ამის, მაგრამ არ გჯერა, იმიტომ, რომ შენც ნერვები გეშლება, რომ შეეშალა. რა მოხდა მერე?! შენ ხომ ისწავლე ველოსიპედის ტარება. ხომ არ იცოდი და ხომ იცი ახლა?! ისიც ასეა. მოდი, აბა კიდევ ვცადოთ. ჩვენ ვაფიქსირებთ, რომ ბავშვს შეეშალა, მაგრამ გვჯერა, რომ გააკეთებს. ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი. საერთოდ პედაგოგიკის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საფუძველი არის ის, რომ ჩვენ გვჯერა,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „დიალოგოსი“ 

წაიკითხეთ სრულად