Baby Bag

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ პაციენტებზე ზრუნვის 10 წლისთავს აღნიშნავს

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ პაციენტებზე ზრუნვის 10 წლისთავს აღნიშნავს

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ ევროპული სტანდარტების დაცვით აშენებული მრავალპროფილური კლინიკაა, რომელიც უკვე 10 წელია მედიცინის უახლესი მიღწევების გამოყენებით აგრძელებს პაციენტებზე ზრუნვის მრავალწლიან ტრადიციას, რაც ოფთალმოლოგიის ეროვნული ცენტრისა და პ. სარაჯიშვილის ნევროლოგიის ინსტიტუტისგან გადაეცა. დღეს „ნიუ ჰოსპიტალსი“ 1600-მდე ადამიანს ასაქმებს და დაკომპლექტებულია ქართველი და ევროპიდან მოწვეული გამოცდილი ექიმებით.

10 წლის განმავლობაში „ნიუ ჰოსპიტალსმა“ არაერთი მნიშვნელოვანი პროექტი განახორციელა, რომელიც არა მხოლოდ პაციენტების ჯანმრთელობაზე ზრუნვით, არამედ სამედიცინო სერვისების ხელმისაწვდომობის გაზრდით და ჯანმრთელობის დაცვის ხელისშემწყობი საინფორმაციო კამპანიებით გამოიხატა. კლინიკისთვის მთავარ ამოცანას პაციენტებისთვის ხარისხიანი სამედიცინო სერვისების მიწოდება წარმოადგენს, რაც მაღალი პროფესიონალიზმისა და თანამედროვე სამედიცინო ტექნოლოგიების გამოყენებით მიიღწევა.

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ განსაკუთრებულია იმითაც, რომ იგი საქართველოს მასშტაბით უპრეცედენტოა ინფრასტრუქტურით - შენობაში დამონტაჟებულია ვენტილაციის, ჰაერის ნაკადების მართვის, ფილტრაციის, ტენიანობისა და ტემპერატურის რეგულირების უმაღლესი ხარისხის სისტემები. პაციენტების მაქსიმალური უსაფრთხოებისა და სამკურნალო პროცესების უწყვეტობისთვის დანერგილია ელექტროობის, ჟანგბადის მომარაგების, წყალმომარაგების ძირითადი და სათადარიგო ავტონომიური სისტემები. ამასთან, დანერგილია სტერილური სივრცეების რეგულარული ვალიდაცია ევროპელი სპეციალისტების მიერ. კლინიკა ამავდროულად, აღჭურვილია უმაღლესი ხარისხის, მუდმივად განახლებადი უახლესი სამედიცინო აპარატურით და დაკომპლექტებულია სხვადასხვა სამედიცინო დარგის წამყვანი სპეციალისტებით.

2011 წელს, თბილისში, კრწანისის ქუჩაზე „პსპ ჯგუფის“ ინიციატივით ფუნქციონირება დაიწყო მრავალპროფილურმა კლინიკა „ნიუ ჰოსპიტალსმა“, რომელმაც გააერთიანა ოფთალმოლოგიის ეროვნული ცენტრი, პ. სარაჯიშვილის ნევროლოგიის ინსტიტუტი და შექმნა ახალი, ულტრათანამედროვე ტექნოლოგიებით აღჭურვილი მრავალპროფილური კლინიკა, სადაც მრავალი ახალი მიმართულება და სამედიცინო სერვისი დაინერგა. დღეს კლინიკაში 280 სტაციონარული ადგილი და 90 კაბინეტიანი ამბულატორია ფუნქციონირებს. 2011 წლიდან „ნიუ ჰოსპიტალსში“ სამედიცინო დახმარება გაეწია ასიათასობით პაციენტს - ჩატარდა 225,000-მდე სტაციონარული და 1,400,000-მდე ამბულატორიული მომსახურება.

მას შემდეგ, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ გუნდი ყოველდღიურად ათასობით პაციენტს უწევს სამედიცინო მომსახურებას სხვადასხვა პროფილის სამედიცინო მიმართულებებით, როგორიც არის ოფთალმოლოგია, კარდიოლოგია და კარდიოქირურგია, არითმოლოგია, ნევროლოგია და ნეიროქირურგია, თერაპია, ინტერვენციული რადიოლოგია, ონკოლოგია და ონკო-ჰემატოლოგია, ორთოპედია-ტრავმატოლოგია, ზოგადი, თორაკალური, სისხლძარღვთა და ყბა-სახის ქირურგია, ძვლის ტვინის ტრანსპლანტაცია, ოტორინოლარინგოლოგია, რადიოლოგია და ლაბორატორია და სხვ. კლინიკაში ფუნქციონირებს სრული პედიატრიული მომსახურების მქონე ევროპული სტანდარტების შესაბამისი ბავშვთა ჯანმრთელობის ცენტრი. ასევე, ბავშვთა და მოზრდილთა გადაუდებელი დახმარების განყოფილება, რომელიც 24 საათის განმავლობაში ემსახურება ნებისმიერი ასაკისა და ჯანმრთელობის მდგომარეობის მქონე პაციენტებს.

R.

​სიცოცხლის გადამრჩენი 3 პროცედურა - ინტერვიუ გიორგი კორძახიასთან
ხარისხი პრიორიტეტია, მედიცინაში - კიდევ უფრო მეტად. მას საერთაშორისო სტანდარტები, მაღალი კვალიფიკაცია და რაც მთავარია, გამოჯანმრთელებულ პაციენტთა რიცხვი მნიშვნელოვნად განსაზღვრავს. ხარისხი წინსვლაზეა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„2011 წლის ერთ საღამოს, კახა ბენდუქიძემ მომწერა: ,,ეგებ მნახოთ, სასწრაფოდ!" მაშინ თავისუფალ უნივერსიტეტში ვასწავლიდი..“

„2011 წლის ერთ საღამოს, კახა ბენდუქიძემ მომწერა: ,,ეგებ მნახოთ, სასწრაფოდ!" მაშინ თავისუფალ უნივერსიტეტში ვასწავლიდი..“

„2011 წლის ერთ საღამოს, კახა ბენდუქიძემ მომწერა: ,,ეგებ მნახოთ, სასწრაფოდ!" მაშინ თავისუფალ უნივერსიტეტში ვასწავლიდი და ეს საქმე ადრეც მოვყევი, უბრალოდ ახლა სხვა ამბის პროლოგად მჭირდება. ჰოდა, რადგან სასწრაფო გამოდგა, პირველივე ტაქსი გავაჩერე და წავედი. მანქანა მოკრძალებული იყო, მძღოლი ნაკლებად - დიდად მოსაუბრე კაცი გამოდგა, რა გასაკვირია და. 


თუმცა არც გამაღიზიანებელი და არც ზერელე საუბარი ყოფილა ეს ლაპარაკი - წლობით მეზღვაურად ნამუშევარი, დიდი ჭირის მნახველი და დამძლევი, წიგნების მცოდნე და მკითხველი გამოდგა ბატონი გოგი - ჰემინგუეიო, თომას მანიო, ვაჟა-ფშაველაო და სხვანი. გემის თავგადასავლები - ცალკე რომანები. მხოლოდ ნაწილი. დაგელოდები და დანარჩენს მერე მოგიყვებიო. მე ვუთხარი; აბა როგორ, ბენდუქიძესთან შეხვედრა საათებს ნიშნავს. არაო, აქვე ვიტრიალებ და აუცილებლად დამირეკეო.


კახა ბენდუქიძემ მაშინ მითხრა, რომ პარლამენტს ეროვნული ბიბლიოთეკის დირექტორის ადგილას ჩემი თავი შესთავაზა შესაბამის კომიტეტს. რავარია. 27 წლის ვიყავი. ამ სიმაღლისთვის პირტიტველა. კი, რაღაც გამეკეთებინა მანამდეც ამ სფეროში, მაგრამ მაინც. ჰოდა, ვიფიქრებ მეთქი და კარგიო. გამოვედი და დავურეკე ბატონ გოგის. ვიფიქრე, მეტყვის, ვიღაცამ გამომიძახა და წავედი, ან რამე ამდაგვარი. ჰოდა, დავუყვები დაღმართს ფეხით. ბატონი გოგი იქვე იდგა. ჩავჯექი და მოვუყევი. რა ვქნა მეთქი? დათანხმდიო! რატომ მეთქი? ჩემი ხათრით დათანხმდიო!


სახლში რომ მიმიყვანა, მითხრა, აწი ლექციების წასაკითხად რომ წახვალ, მე წაგიყვანო. თვეები ლამის ნახევარ ფასად დავყავდი. გზაზე ძველ ოპელში კი არა - აღმართზე გაზიდან ბენზინზე გადართვა რომ ჭირდებოდა - უზარმაზარ გემში ვიჯექით და აფრიკის სანაპიროს ვუახლოვდებოდით, კუბისკენ მივიწევდით და იაპონელებს ხელს ვუქნევდით. დიდი, დიდი თხრობები. დაუვიწყარი. ამასობაში დირექტორობას დავთანხმდი და დაველოდე. გაირკვა 2012 წლის 3 მარტს და 5 მარტს, დილით, როცა პირველი მისვლა-შეხვედრა დაიგეგმა ახალ, საოცარ და უზარმაზარ სამსახურში, ბატონ გოგის დავურეკე და წამიყვანა. 


ვღელავდი. მთელი გზა ხმა არ ამომიღია. არც მას. ისიც ღელავდა. ცოტა შორს ჩამომსვით მეთქი. კინო რუსთაველთან გააჩერა და ფეხით გავეშურე. იმის მერე გავიდა ერთი, ორი, სამი, ოთხი, ხუთი, ექვსი, შვიდი, რვა წელი. ბატონი გოგი არ მენახა. პირველი ორი თვე ჩემი ბრალი იყო - გიგანტური საქმის პროლოგმა თავისი წაიღო და მერე ტელეფონმა აურია - ნომრები გაქრა. რა აღარ ვეცადე და ამაოდ. დავნებდი. ორიოდ თვის წინ ქუჩაში გამოვედი რაღაც გაუგებარი კონფერენციიდან მობეზრებული და სიგნალი მესმის. მივიხედე და რას ვხედავ, ბატონი გოგი. ვახ, გავცოცხლდი! იქვე მივდიოდი, მაგრამ ჩავჯექი და სხვა მისამართი ვუთხარი. როგორ ვამაყობ შენითო, სულ ცრემლები მომდის, კარგი ამბები რომ მესმისო. ვიჯექი, ასე გახარებული და დარცხვენილი და მეც ცრემლები მომდიოდა. ახლა, სანამ ამ ამბავს დავწერდი, დავურეკე და ვუთხარი, თქვენზე უნდა დავწერო მეთქი. facebook-ი არ აქვს ბატონ გოგის, მაგრამ მეუღლე წაუკითხავს. 


ჰოდა, მივესალმოთ დიდ მეზღვაურსა და მწიგნობარს, ბატონ გოგის! მე თუ ბიბლიოთეკარი ვარ, ეს მისი ,,ბრალიცაა". უკვე გუშინ კი ბიბლიოთეკარების დღე იყო. ეს ამბავიც ამ დღეს დავამთხვიე, რადგან ხვალ და ზეგ და მაზეგ, მერწმუნეთ, ბატონი გოგის ხათრით, ჩვენ საქართველოს საბიბლიოთეკო ქვეყნად ვაქცევთ.

გილოცავთ!“


ავტორი: გიორგი კეკელიძე ​

წაიკითხეთ სრულად