Baby Bag

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ პაციენტებზე ზრუნვის 10 წლისთავს აღნიშნავს

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ პაციენტებზე ზრუნვის 10 წლისთავს აღნიშნავს

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ ევროპული სტანდარტების დაცვით აშენებული მრავალპროფილური კლინიკაა, რომელიც უკვე 10 წელია მედიცინის უახლესი მიღწევების გამოყენებით აგრძელებს პაციენტებზე ზრუნვის მრავალწლიან ტრადიციას, რაც ოფთალმოლოგიის ეროვნული ცენტრისა და პ. სარაჯიშვილის ნევროლოგიის ინსტიტუტისგან გადაეცა. დღეს „ნიუ ჰოსპიტალსი“ 1600-მდე ადამიანს ასაქმებს და დაკომპლექტებულია ქართველი და ევროპიდან მოწვეული გამოცდილი ექიმებით.

10 წლის განმავლობაში „ნიუ ჰოსპიტალსმა“ არაერთი მნიშვნელოვანი პროექტი განახორციელა, რომელიც არა მხოლოდ პაციენტების ჯანმრთელობაზე ზრუნვით, არამედ სამედიცინო სერვისების ხელმისაწვდომობის გაზრდით და ჯანმრთელობის დაცვის ხელისშემწყობი საინფორმაციო კამპანიებით გამოიხატა. კლინიკისთვის მთავარ ამოცანას პაციენტებისთვის ხარისხიანი სამედიცინო სერვისების მიწოდება წარმოადგენს, რაც მაღალი პროფესიონალიზმისა და თანამედროვე სამედიცინო ტექნოლოგიების გამოყენებით მიიღწევა.

„ნიუ ჰოსპიტალსი“ განსაკუთრებულია იმითაც, რომ იგი საქართველოს მასშტაბით უპრეცედენტოა ინფრასტრუქტურით - შენობაში დამონტაჟებულია ვენტილაციის, ჰაერის ნაკადების მართვის, ფილტრაციის, ტენიანობისა და ტემპერატურის რეგულირების უმაღლესი ხარისხის სისტემები. პაციენტების მაქსიმალური უსაფრთხოებისა და სამკურნალო პროცესების უწყვეტობისთვის დანერგილია ელექტროობის, ჟანგბადის მომარაგების, წყალმომარაგების ძირითადი და სათადარიგო ავტონომიური სისტემები. ამასთან, დანერგილია სტერილური სივრცეების რეგულარული ვალიდაცია ევროპელი სპეციალისტების მიერ. კლინიკა ამავდროულად, აღჭურვილია უმაღლესი ხარისხის, მუდმივად განახლებადი უახლესი სამედიცინო აპარატურით და დაკომპლექტებულია სხვადასხვა სამედიცინო დარგის წამყვანი სპეციალისტებით.

2011 წელს, თბილისში, კრწანისის ქუჩაზე „პსპ ჯგუფის“ ინიციატივით ფუნქციონირება დაიწყო მრავალპროფილურმა კლინიკა „ნიუ ჰოსპიტალსმა“, რომელმაც გააერთიანა ოფთალმოლოგიის ეროვნული ცენტრი, პ. სარაჯიშვილის ნევროლოგიის ინსტიტუტი და შექმნა ახალი, ულტრათანამედროვე ტექნოლოგიებით აღჭურვილი მრავალპროფილური კლინიკა, სადაც მრავალი ახალი მიმართულება და სამედიცინო სერვისი დაინერგა. დღეს კლინიკაში 280 სტაციონარული ადგილი და 90 კაბინეტიანი ამბულატორია ფუნქციონირებს. 2011 წლიდან „ნიუ ჰოსპიტალსში“ სამედიცინო დახმარება გაეწია ასიათასობით პაციენტს - ჩატარდა 225,000-მდე სტაციონარული და 1,400,000-მდე ამბულატორიული მომსახურება.

მას შემდეგ, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ გუნდი ყოველდღიურად ათასობით პაციენტს უწევს სამედიცინო მომსახურებას სხვადასხვა პროფილის სამედიცინო მიმართულებებით, როგორიც არის ოფთალმოლოგია, კარდიოლოგია და კარდიოქირურგია, არითმოლოგია, ნევროლოგია და ნეიროქირურგია, თერაპია, ინტერვენციული რადიოლოგია, ონკოლოგია და ონკო-ჰემატოლოგია, ორთოპედია-ტრავმატოლოგია, ზოგადი, თორაკალური, სისხლძარღვთა და ყბა-სახის ქირურგია, ძვლის ტვინის ტრანსპლანტაცია, ოტორინოლარინგოლოგია, რადიოლოგია და ლაბორატორია და სხვ. კლინიკაში ფუნქციონირებს სრული პედიატრიული მომსახურების მქონე ევროპული სტანდარტების შესაბამისი ბავშვთა ჯანმრთელობის ცენტრი. ასევე, ბავშვთა და მოზრდილთა გადაუდებელი დახმარების განყოფილება, რომელიც 24 საათის განმავლობაში ემსახურება ნებისმიერი ასაკისა და ჯანმრთელობის მდგომარეობის მქონე პაციენტებს.

R.

​სიცოცხლის გადამრჩენი 3 პროცედურა - ინტერვიუ გიორგი კორძახიასთან
ხარისხი პრიორიტეტია, მედიცინაში - კიდევ უფრო მეტად. მას საერთაშორისო სტანდარტები, მაღალი კვალიფიკაცია და რაც მთავარია, გამოჯანმრთელებულ პაციენტთა რიცხვი მნიშვნელოვნად განსაზღვრავს. ხარისხი წინსვლაზეა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ - ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომლის ამაღელვებელი წერილი

„ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ - ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომლის ამაღელვებელი წერილი

ლუგარის ლაბორატორიის თანამშრომელი ლელა ურუშაძე სოციალურ ქსელში ლაბორატორიაში მუშაობის ერთ დღეს აღწერს. გთავაზობთ მის ამაღელვებელი წერილს სიტყვა-სიტყვით:

„დღეს ჩვენი ჯგუფია მორიგე, ექვსნი ვართ: მე, ჯაშო, ხმალიკა, მეკო გვანცა და ნატალია.

დილის 11 საათია უკვე 92 ნიმუშია, ერთი ბოქსში ჯდება, მეორე მონაცემს კარნახობს, მესამე გარეთ ამთავრებს რეაქციას, ერთსაც მონაცემები შეყავს. მიმღებიდან ჭიჭყიმ შემოყო თავი, ნიმუშები მოგვაწოდა: -კიდევ 60 დაემატა გოგოებო, მერე 70... 80, . სადღაც 4 საათის შემდეგ ჯაშო წუწუნებს რომ ძალიან მოწყურდა და რომ ვეჩხუბებით ეხლავე ადექი და მე გავაგრძელებ შენ სამუშაოსო, ის კითხვას გიბრუნებს - შენ არ გშია ან არ გწყურიაო? თან ყველაფერი უნდა გაიხადო და შემოსვლისას ისევ მოემზადო, ჩაიცვა და შემოხვიდე პროცედურულად იმხელა ამბავია, აღარ დგება.

როგორც იქნა გავუშვით პირველი რეაქცია, 94 ნიმუში, შესვენებაზე გავდივართ. კართან ჟურნალისტი გვეღობება, შეიძლება გადაგიღოთ როგორ ისვენებთო, ცოტა უხეშად იშორებ უარით, მერე ხვდები რომ ეს სიუხეშე დაღლილობის ბრალია და გაღიზიანება კი ალბათ მოკერებული გმირობის იარლიყიდან მოდის , არადა ეს უბრალოდ ჩვენივე არჩეული გზაა, ჩვენი პირდაპირი მოვალეობა!

ღამის 10 საათია უკვე 310 ნიმუშია გაკეთებული და კიდევ 75 მოვიდა, შესვლამდე ხმალიკა დედას ურეკავს, მისმა 3 წლის მაშომ თუ დაიძინა და როგორ ჭამა აინტერესებს, ჩვენ დედები გვირეკავენ, გვეეკითხებიან როდის დავბრუნდებით და თუ ვჭამეთ (ჰო მართლა, საკვები სულ გვაქვს სხვადასხვა ორგანიზაციის, კეთილი თანამშრომლების და ხანაც უცნობი გულშემატკივრების წყალობით.)

შედეგებს ვნახულობთ 17 დადებითია, ავნერვიულდით გადავამოწმეთ და ყველა განმეორებაა ანუ ჰოსპიტალიდან გასაწერად ვუმოწმებთ პაციენტს ვირუსის არსებობას, ანუ ახალი შემთხვევა ჯერჯერობით ამ პარტიაში არ არის, ამ დროს გვაქვს სიხარულის შეძახილი თუ სიმღერა, რომლითაც ერთმანეთს ვუზიარებთ ამ ძალიან მაგარ ამბავს.

11 საათია ჩვენ მეგობარ ეპიდემიოლოგებთან ვრეკავთ ჩვენზე ყოჩაღებთან - გორი მოგვაქვს, ბოლნისი გზაშია, მარნეულს ნახევარ საათში შემოიტანენ, სხვა სალაპარაკო თემაც აღარ გვაქვს. 

ადმინისტრაციიდან გვირეკავენ გვთხოვეს სახლში წადით, ნუღარ აგრძელებთ მუშაობას არ გადაიღალოთო, მაგრამ მეორე დღეს მეორე ჯგუფს არ გვინდა დავახვედროთ ძალიან ბევრი საქმე, თან ექიმებიც ელიან პასუხს. ახალ ნიმუშებს ვდგამთ და შემდეგ პარტიას ველოდებით, სადაც იმედი გვაქვს რომ ისევ ცოტა იქნება დადებითი. „გაგვიმართლა“ 440-დან მხოლოდ 20-ია ახალი შემთხვევა.

ღამის სამი საათია, სახლში შევდივარ, მაგიდაზე ფურცელი მხვდება - „დედა მიყვარხარ“ და ბლინის გამოცხობის პირველი მცდელობა, ეს ჩემი შვილია.

დაძინებამდე ფეისბუქს უაზროდ ვსქროლავ და პოსტი მხვდება, რატომ არ შეიძლება გვქონდეს მხოლოდ ათობით დადებითი და რატომ ვმალავთ შემთხვევებს, ვეღარც ვბრაზდები.

დღეს ჩვენს ჯგუფში ყველაზე პატარა, გვანცა 25 წლის გახდა და ლუგარში 12 საათზე ერთად ჩავაქრეთ ტორტზე სანთელი.“

წაიკითხეთ სრულად