Baby Bag

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

მედეა ჯაფარიძისა და რეზო თაბუკაშვილის ვაჟი, დრამატურგი ლაშა თაბუკაშვილი 1956 წლის 9 მარტის მოვლენებს იხსენებს და მისი ბავშვობის ყველაზე მკაფიოდ აღბეჭდილი მოგონების შესახებ საუბრობს:

„ხუთი წლის ასაკში არცთუ ბევრი რამ გამახსოვრდება, მაგრამ 1956 წლის 9 მარტის ზოგიერთი ფრაგმენტი მკაფიოდ ჩამებეჭდა მეხსიერებაში. ზედ რუსთაველზე ვცხოვრობდით და ყველა პარადისა თუ მაგათი დღესასწაულის დროს ტანკები ჩვენი ფანჯრების ქვეშ იდგა ხოლმე. მეძინა... რეზო მოვიდა გვიან. მამა ნასვამი იყო. ხელში ამიყვანა, აივანზე გავიდა და გადამახედა. მთელს რუსთაველზე ჩაჩქანიანი ჯარისკაცები იყვნენ. მაშინ რეზომ ხმამაღლა რუსულ ენაზე, მათ გასაგონად მითხრა: „აი, შეხედე და დაიმახსოვრე, ესენი არიან შენი ერის ჯალათები.“ მერე ძირს დამსვა, რუსი ჯარისკაცების გინების ხმა გაისმა და რეზო აივნიდან ქუჩაში ჩახტა, მთვრალი სალდათისთვის უწმაწურ გინებაზე პასუხის გასაცემად. ჩხუბი დიდხანს არ გაგრძელებულა – ჯარისკაცები ხიშტებზე უპირებდნენ აგებას, მაგრამ ამ დროს დედაჩემი, ფეხშიშველი, ღამის პერანგით სახლიდან გამოვარდა და გადაეფარა. არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა. ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო...“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული... სასწაული მოხდა, ამდენი ბრძოლის შემდეგ კოვიდი დავამარცხეთ,“ - პატარა ნიკოლოზის გამოჯანმრთელების საოცარი ისტორია

„ბავშვს ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული... სასწაული მოხდა, ამდენი ბრძოლის შემდეგ კოვიდი დავამარცხეთ,“ - პატარა ნიკოლოზის გამოჯანმრთელების საოცარი ისტორია

პატარა ნიკოლოზის დედა ბავშვის კოვიდისგან გამოჯანმრთელების საოცარ ისტორიას გვიყვება, რომელსაც თვითონ სასწაულს უწოდებს:

„ბავშვი თვის და ათი დღის იყო, როდესაც კოვიდი დაემართა. გადავედით კლინიკაში. იქ დავყავით 9 დღე და გაუარესდა მდგომარეობა. შემდეგ გადავედით ციციშვილის კლინიკაში. მეორე დღეს აუცილებელი გახდა ბავშვის აპარატზე გადაყვანა. ორივე ფილტვი ჰქონდა გათიშული. მესამე დღეს მითხრეს, რომ ძალიან ცუდი მდგომარეობა იყო. ყველაფერი გაკეთებული ჰქონდა ბავშვს. სიცოცხლის კვალი არ ჰქონდა. ბავშვზე იყო დამოკიდებული რას შეძლებდა და რამდენ ხანს შეძლებდა აპარატზე ყოფნას.“

ნიკოლოზის დედის თქმით, ბავშვთან მისი მოძღვარი, მამა ალექსი ავიდა, რის შემდეგაც ჩვილის მდგომარეობა სწრაფად გაუმჯობესდა:

„სასწაული მოხდა... არ ვიცი ეს რა იყო. ბოლოს ჩემი მოძღვარი, მამა ალექსი იყო ბავშვთან ასული. რომ ჩამოვიდა, მითხრა ნუ გეშინია, ყველაფერი კარგად იქნებაო. მართლაც რომ ავედი, ექიმები იცინოდნენ. ეს სასწაული იყო. ნიკოლოზს თვალები ჰქონდა გახელილი. ეს იყო რაღაც საოცრება. 23 დღე ნიკოლოზი აპარატზე იყო შეერთებული. ამდენი ბრძოლის შემდეგ დავამარცხეთ კოვიდი. ბავშვმა რომ გაიღვიძა, მარტო თავს ამოძრავებდა. ხელ-ფეხი წართმეული ჰქონდა. საბედნიეროდ, ნელ-ნელა ამოძრავდა. ბოლოს პედიატრთან რომ ვიყავით, გვითხრა, რომ უკვე თავის ასაკს დავეწიეთ. ერთი წელი უნდა მოვუფრთხილდეთ ძალიან. არ უნდა გამიცივდეს.“

„ჩემი შვილი მივიდა მამასთან და უთხრა, არ შეიძლება ღმერთმა მე რომ წამიყვანოსო?! მე უკვე დიდი ვარ, მამასთანაც ვიყავი, დედასთანაც, ყველაფერი ვნახეო, ნიკოლოზი ხომ პატარააო. მერე ვიფიქრე პირველ შვილზე. უკვე დავიწყებული მყავდა სანდრო,“ - აღნიშნულ საკითხზე პატარა ნიკოლოზის დედამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად