Baby Bag

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი
„ემოციებისგან ვიცლები და ვივსები. ყოველ დღეს რაღაც ახალი მოაქვს. ვდარდობ, რომ ჯერ კიდევ ვერ მოვახერხე, ყველას გადავუხადო მადლობა, თან ეს ფიქრი მაბედნიერებს, რამდენ ადამიანს უხარია ჩემი გამარჯვება. მადლობის გადახდა არ მღლის. პირიქით. მადლიერების გრძნობით ვარ სავსე.
წინასწარ გაფრთხილებთ, შეგიძლიათ, არ წაიკითხოთ, რასაც ახლა დავწერ 🙂
სულ რამდენიმე წუთში 51 წლის დედაჩემი ემიგრანტი გახდება. სულ რამდენიმე წუთში დაადგამს ფეხს უცხო ქვეყნის მიწაზე. 
დედაჩემი, რომელიც 28 წლის დაქვრივდა. გოგო, რომელმაც ძალიან ახალგაზრდამ ბავშვობის სიყვარული დაკარგა. და მხოლოდ მას შემდეგ, რაც მე ამ ასაკს გადავაბიჯე, მივხვდი, რა პატარა ყოფილა მაშინ.
არასოდეს ხმამაღლა არ მილაპარაკია მასზე. და ახლა ისე, როგორც არასდროს, მინდა ვუთხრა მას, რომ ყველაზე ძლიერი და ჭკვიანი ქალია მათ შორის, ვისაც ვიცნობ. და ჩემი გამარჯვება მას ეძღვნება.
საკონკურსო აპლიკაცია ბოლო დღეს შევავსე. ვიდეოც ბოლო დღეს გადავიღე. და მაშინ, როცა ბავშვების მიყრილ-მოყრილ სათამაშოებში სკამი ჩავდგი, ბალიშებზე წამოვსკუპდი და ჩემს მასწავლებლობაზე ლაპარაკი დავიწყე, დედაჩემმა ჩემი ორი ქალიშვილი ეზოში სათამაშოდ ჩაიყვანა, რომ ხელი არ შემშლოდა. არ აღმოჩნდა მარტივი ვიდეოს გადაღება. მხოლოდ 2 საათის გასვლის შემდეგ დამირეკა, ბავშვებს ხელები გაეყინათ, თორემ მე კიდევ დიდხანს ვივლი ეზოშიო.
ძალიან ბევრ ადამიანს უკითხავს - როგორ ასწრებ ამდენს? ეს მე არ ვყოფილვარ, ის ასწრებდა და მე საქმეს მიადვილებდა. მაშინ, როცა მე ტრენინგებზე, კონფერენციებზე, ლექციებზე დავდიოდი, როცა მოსწავლეებს ვხვდებოდი, როცა საჯარო ბიბლიოთეკაში წიგნს ვკითხულობდი, დედა იყო ჩემს შვილებთან. მაშინ, როცა ელენეს ან კატოს სიცხე ჰქონდათ, ის აცდენდა სამსახურს, მე - არასოდეს. და მე ყველაზე მშვიდად ვიყავი იმ დროს, რადგან შვილები მასთან მეგულებოდა.
ძალიან, ძალიან მინდა, ჩემი შვილების და მოსწავლეების თაობა საზღვარგარეთ მხოლოდ იმიტომ წავიდეს, რომ განათლება მიიღოს, მერე კი უკან დაბრუნდეს და ამ ქვეყანას მოახმაროს ცოდნა.
ძალიან მინდა, რომ უცხო ქვეყნებში სამოგზაუროდ მიდიოდნენ ადამიანები და არა იმიტომ, რომ აქ საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზება ვერ მოახერხეს.
მჯერა, რომ ასე იქნება. ის ვიცი, რომ ყველაფერს გავაკეთებ ამისთვის.
ჩემი წარმატების მიღმა უამრავი ადამიანი დგას. ყველაფერი მახსოვს, არაფერს არ ვივიწყებ. დიდი მადლობა, ადამიანებო!
და მაინც, ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ რომ არა, არ ვიქნებოდი ის, ვინც ვარ ❤️
ახლა ყველაფერს მოვასწრებ, ყველაფერს შევძლებ! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“

ღნიშნულის შესახებ 2019 წლის ქართული ენისა და ლიტერატურის საუკეთესო მასწავლებელმა, ნათია ფურცელაძემ საკუთარ ფეისბუქში ​დაწერა.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლებს ვურჩევ, აღზარდონ ბავშვები იმედით, რომ უთუოდ კარგი შვილები გაეზრდებათ,“ - შალვა ამონაშვილი

„მშობლებს ვურჩევ, აღზარდონ ბავშვები იმედით, რომ უთუოდ კარგი შვილები გაეზრდებათ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა 90 წლის იუბილეზე თავისი განვლილი ცხოვრება შეაფასა. მისი თქმით, ის ახლა აჯამებს ცხოვრებას და ამ სიმაღლიდან ბევრი რამის დანახვა შეუძლია:

„ამ სიმაღლიდან ძალიან ბევრი კარგი რამ სჩანს. ყველაფერს ვხედავ აქედან უკვე და რაღაცნაირად ვაჯამებ ცხოვრებას. ყველას ვუსურვებ, როგორც ჩემი ბებია იტყოდა ხოლმე: „ორი ჩემხელა მოიყარეთ.“ ყველა ბედნიერი იყოს, ვინც კი მაღალ ასაკს მიაღწევს. ძალიან კარგი განწყობა მაქვს. თითქოს ახლა უნდა დაიწყოს სხვა ეტაპი ჩემს ცხოვრებაში. იმ წლებში გადავდივარ, რომელიც ასისკენ მიდის. ორი-სამი წელიწადი კიდევ თუ შემრჩენია, ალბათ, რაღაცას გავაკეთებ.​ მე მახალისებს ჩემი ასაკი. არ ვამბობ, რომ მოხუცებული ვარ და დასნეულებული.“

შალვა ამონაშვილმა მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა. მისი თქმით, მთავარია ბავშვი მშვიდ გარემოში გაიზარდოს:

„მშობლებს ვურჩევ, რომ ძალიან მშვიდად აღზარდონ ბავშვები. შფოთში აღზრდილი ბავშვები შფოთიანები იქნებიან, ჩხუბში აღზრდილები ჩხუბიანები იქნებიან. ​აღზარდონ ბავშვები სიყვარულში, მოთმინებაში და იმედით, რომ უთუოდ კარგი შვილები გაეზრდებათ. ეს არის ჩემი რჩევა მშობლების მიმართ.“

„მოსწავლეებს, ახალგაზრდებს მინდა ვურჩიო, ხანდახან დაუჯერონ უფროსებს. უფროსებმა ცხოვრების დიდი გზა გაიარეს, ეს გზა სიბრძნეში ჩამოყალიბდა. უფროსების სიბრძნე ძალიან აკლიათ ახალგაზრდებს. ჩემო ძვირფასო მასწავლებლებო, ახლა 21-ე საუკუნეა და მისი ოციანი წლები. აღარაა დრო, როდესაც ბავშვებთან შევდიოდით შუბლშეჭმუხნული. გახსენით შუბლი, გაიხარეთ თქვენც და გაახარეთ ბავშვებიც. მიუტანეთ ბავშვებს სიცოცხლე. ​ბავშვები კი არ სწავლობენ, ცხოვრობენ. ასწავლეთ ცხოვრება სკოლაში. როგორ უნდა იცხოვრონ მომავალში, ახლა უნდა ისწავლონ თქვენი ხელშეწყობით. ამას ვურჩევდი მასწავლებლებს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე შალვა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად