Baby Bag

„ჩვენ სხვანაირი ბავშვობა გვქონდა, სხვისას არ ჰგავდა“ - გიორგი კეკელიძე საზაფხულო არდადეგებზე

„ჩვენ სხვანაირი ბავშვობა გვქონდა, სხვისას არ ჰგავდა“ - გიორგი კეკელიძე საზაფხულო არდადეგებზე
„ჩვენ სხვანაირი ბავშვობა გვქონდა. სხვისას არ ჰგავდა. არც გამხმარ პურს ვჭამდით და არც შოკოლადის კარაქიანს. არ იყო ეს უკიდურესი სიღარიბე და რა გასაკვირია, რომ არც სიმდიდრე არ იყო. არც მწუხარება და არც სიხარული. არც ტყვეობა და არც თავისუფლება. სადღაც შუაში გაჩხერილები ვიდექით მამიდაშვილების გამონაცვალი შარვლებით, შარვლებში ნაკლეიკებით და რუმინეთიდან, ბიცოლაჩვენის ჩამოტანილ რეზინებს ვღეჭავდით. და ვბერავდით. მაგრამ, ერთი დიდი და მნიშვნელოვანი ამოვარდნა გვეგულობოდა იმ დროს - საზაფხულო არდადეგები. განა რამე იცვლებოდა კალენდარში რიცხვების გარდა. იგივე ხიდი იდგა და მდინარეში იგივე ხიდიდან ვხტებოდით. იგივე მდინარე ჩამოდიოდა. იგივე ღობეები და იგივე ლოგინები და იგივე სიზმრები. და წვიმის ხმა ოჭვათოში - ძალიან იგივე. მაგრამ ზაფხულის არდადეგებს მაინც საგანგებო სუნთქვით ვხვდებოდით, რადგან ეს შეუმჩნეველი ოცნება იყო ნამდვილ არდადეგებზე. მოგზაურობებით და თავგადასავლებით სავსე არდადეგებზე. სიახლეებით და გაკვირვებით სავსე არდადეგებზე. და გვიხაროდა, რადგან ვიცოდით ან უფრო ზუსტად: ვგრძნობდით, რომ ზაფხულის არდადეგები გულისხმობდა სხვა ამბებს, რომელიც შეიძლება მომხდარიყო, მაგრამ ვერასოდეს მომხდებოდა. ამ უცხო ტვირთით მოვედით ჩვენ. სხვა ვერ გაიგებს ამ სიმძიმეს და სიმსუბუქეს. გაუგებარ სიხარულს. შეიძლება ბოლომდე ჩვენც ვერ გავიგოთ ჩვენი ნელ-თბილი ბავშვობა, დიდი ამოვარდნით, დიდი სიცხით - საზაფხულო არდადეგებით.“

გიორგი კეკელიძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ორივე ბავშვი იუთუბმა დააინვალიდა და ორივე მკურნალობს“

„ორივე ბავშვი იუთუბმა დააინვალიდა და ორივე მკურნალობს“

„თუ იცნობთ ვინმეს, ვინც რვა წლამდე ბავშვს დღეში საათზე მეტს ატარებინებს ეკრანთან, განსაკუთრებით ეტლით მგზავრობისას, ჭამისას, ბანაობისას, ა.შ., შეაჩვენეთ და გააგებინეთ.

დღეს ჩემი ორი მეგობარი მოვიდა ვორქშოფში, ბავშვებთან ერთად. ოთხი წლის გოგო და ხუთი წლის ბიჭი. ხუთი წლის - დეპრესიაშია, ოთხის - ჰიპერაქტიურია. გოგომ ათ წუთში სამი ნივთი დაამტვრია და სამი ტანტრუმი დააგდო. არც ერთმა არ იცის წესიერად თამაში, არ ესმით იუმორი, არ აინტერესებთ ურთიერთობა.

ისინი დამოკიდებულები არიან მდგომარეობაზე, სადაც სხეული უმოძრაოდ დევს და ტვინი მუდმივად სტიმულირებულია. ორივე ბავშვი იუთუბმა დააინვალიდა და ორივე მკურნალობს.

ბიჭს საშინელი კოშმარები აწუხებს. სამის რომ იყო, აიპედთან დაუტოვებიათ მარტო, ერთი საათით, ჩართული აუტოფლეით. მულტფილმებიდან ავტომატურად გადასულა ძალადობის ვიდეოებზე (მერე გაარკვიეს). იმ დღიდან მოყოლებული დღემდე იფსამს და ებმის ენა.

იმ მომენტში, როცა თქვენი შვილი მათვალყურეობის გარეშე ხსნის ბრაუზერს, აბიჯებს ველურ ჯუნგლებში, სრულიად დაუცველი.“

პოსტი მუსიკოსმა კოკა ნიკოლაძემ სოციალურ ქსელში 5 იანვარს გამოაქვეყნა. როგორც თავად აღნიშნავს, პოსტს პერიოდულად აზიარებს. ამჯერად მან პოსტს გაზიარებისას ახალი ტექსტი დაურთო:

„მამებისთვის და დედებისთვის:

ამ პოსტს პერიოდულად გავაზიარებ და ახალ დეტალებს დავამატებ. ამ თემაზე ვკითხულობ ლიტერატურას და ვცდილობ მოვემზადო, ვაკეთებ ჩანაწერებს, ჩემთვის, მაინტერესებს საპირისპირო აზრი:

1. მიმაჩნია, რომ თექვსმეტ წლამდე მოზარდს არ უნდა ჰქონდეს ინტერნეტთან თავისუფალი წვდომა, სასურველია არ ჰქონდეს სმარტფონი, არ უნდა ხმარობდეს ფეისბუქს, ინსტაგტამს, ტვიტერს, ა.შ. გუგლი, იუთუბი, ა.შ. მოსულა, ოღონდ ღიად, ისე რომ მშობელს ხელი მიუწვდებოდეს ისტორიაზე (პირადი სივრცის თემა ამ ასაკში იდიოტობა მგონია).

შეუძლია ულიმიტოდ იხმაროს კომპიუტერი, მაგრამ ინტერნეტი უნდა იყოს კურირებული მშობლის მიერ.

კვლევებს თუ დავუჯერებთ, მოზარდი ბიჭების მთავარი ინტერესი თამაში და პორნოგრაფიაა, გოგოების - ერთმანეთის მეთვალყურეობა.

2. პორნოგრაფია უნდა იყოს კურირებული მშობლების მიერ. ტაბუ უნდა მოიხსნას. ანუ რაღაც მომენტში მოზარდს შეუძლია იპოვოს გადამალული ფოლდერი 10gb offline პორნოგრაფიით, ოღონდ არანაირი გაუპატიურება, bdsm, ა.შ.

3. მშობელს პირდაპირ თუ ირიბად უნდა მიუწვდებოდეს ხელი ყველა მიმოწერაზე. უნდა იცნობდეს ონლაინ მეგობრებს, აკვირდებოდეს დინამიკას.

იდეა რაშია: მშობელი ერევა მხოლოდ მაშინ, როცა თემა ეხება ძალადობას, ბულინგს ან/და მანიპულაციას. დანარჩენი ყველაფერი მოსულა.“

წაიკითხეთ სრულად