Baby Bag

„არ დაიბაროთ მშობელი იმის გამო, რომ თქვენ ვერ უმკლავდებით ბავშვს!“

„არ დაიბაროთ მშობელი იმის გამო, რომ თქვენ ვერ უმკლავდებით ბავშვს!“
„ახალი ბავშვები ძველ პედაგოგიკაში არ უნდა მოათავსო. როგორც ქრისტემ თქვა - ახალი ღვინო ძველ ტიკებში. რა დაემართება ღვინოს და ტიკს? ​ახალი ბავშვი მოვიდა სულ სხვა ცნობიერებით და თავისი მისიით, ენერგიით. ვერ ვიმორჩილებთ ბავშვებს და ეს რომ ვიღაცას შევჩივლოთ, ჰიპერაქტიურები დავარქვით მათ. ბავშვები ჰიპერაქტიურები კი არ არიან, ჩვენ ვართ ჰიპერპასიურები. როცა ჰიპერპასიურობას ხედავს ბავშვი, ის ჰიპერაქტიური იქნება და შეაწუხებს მასწავლებელს - წამოიკივლებს, წამოხტება, იმას არ გააკეთებს, რასაც მასწავლებელი ეუბნება, არ დაუჯერებს, არ მოუსმენს... მე კიდევ სულ ვყვირი და ეს ჩემი ყვირილი აქტივობაა? მშობელს რომ ვეძახი მიშველეთ-მეთქი - აქტივობაა? ჰუმანური მასწავლებელი მშობელს არასდროს არ დაიბარებს, არ ეტყვის, რომ მე ვერ აღვზარდე შენი შვილი და შენ მომიყვანე აღზრდილი. იმას დიპლომი არა აქვს, შენ დიპლომი გაქვს. რატომ ეძახი მშობელს შენი საქმის გასაკეთებლად? - ეს ჰუმანური პედაგოგიკის დარღვევაა.“

აკადემიკოსი შალვა ამონაშვილი 

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყარო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მაშინ, როცა თქვენ თქვენი შვილების გვერდზე ხართ, სამყაროც მათ მხარეზე დგება...'' - დედის საქციელი, რომელმაც შვილის ცხოვრება სამუდამოდ შეცვალა

,,მაშინ, როცა თქვენ თქვენი შვილების გვერდზე ხართ, სამყაროც მათ მხარეზე დგება...'' - დედის საქციელი, რომელმაც შვილის ცხოვრება სამუდამოდ შეცვალა

,,​მე-7- მე-8 კლასში ვიქნებოდი, როცა ერთ-ერთ მასწავლებელთან სიტყვიერი შელაპარაკების გამო, მან პირობა მომცა რომ ორიანს დამიწერდა და საშემოდგომოს გამომაყოლებდა, მთელი თავისი თანმდევი უსიამოვნო რიტუალებით...

კორიდორში სადაც შემხვდებოდა, მიმეორებდა:

- მუზაშვილი, ამ ორიანს არ გამოგასწორებინებ...

მან ეს პირობა შეასრულა...

ეს იყო ჩემი პირველი შეხება სიტუაციასთან, როცა რაიმე ,,ცუდს" არა მარტო გპირდებიან, არამედ გისრულებენ კიდეც და თავს ზევით ძალა არ არის...

ზაფხულის დაწყების წინ, როცა ყველას არდადეგები უხარია, მე კუდამოძებული ვბრუნდებოდი სახლში და მეგონა რომ ვირზე უკუღმა შესასმელი ვიყავი....

უმძიმესი განცდებით, ნამუსის ქენჯნით და სირცხვილის გრძნობით გადავაგორე ზაფხული...

ჩუმად ვმეცადინებობდი და ვნატრობდი ოჯახის წევრებს არაფერი გაეგოთ.

დადგა საშემოდგომოს გადაბარების დღეც...


წაიკითხეთ სრულად