Baby Bag

„ჩემი კლასელები არაფრად მაგდებენ, არავის ესმის ჩემი,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები ბავშვებს, რომლებსაც სკოლაში მეგობრების შეძენა უჭირთ

„ჩემი კლასელები არაფრად მაგდებენ, არავის ესმის ჩემი,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები ბავშვებს, რომლებსაც სკოლაში მეგობრების შეძენა უჭირთ

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა 12 წლის გოგოს შეკითხვას უპასუხა, რომელსაც კლასში ბავშვებთან დამეგობრების პრობლემა აქვს:

„ვარ 12 წლის გოგო. არავის ესმის ჩემი. ასე გამოდის, რომ ჩემი კლასელები არაფრად მაგდებენ. ერთი კვირა რომ არ მივიდე კლასში, ვერავინ შეამჩნევს. ნუ გწყინსო, რომ მეუბნებიან, ესეც მწყინს. არ მინდა, რომ მწყინდეს. როგორ დავიმეგობრო ბავშვები?“

შალვა ამონაშვილმა 12 წლის მოსწავლეს ურჩია, რომ კლასელებთან ინიციატივა მან თავად გამოიჩინოს და მათ მეგობრობა დაუმტკიცოს:

„ჩემო ძვირფასო, შეუძლებელია, რომ არავინ არ გამჩნევდეს. ვიღაც კიდეც გამჩნევს, თვალს გადევნებს, მოსწონხარ. ხანდახან ასეა, რომ გამჩნევენ, უნდათ, რომ მოვიდნენ, მაგრამ თავმოყვარეობა ხელს უშლით. ეს გულში არ ჩაიდო, რომ ვერ გამჩნევენ, პატივს არ გცემენ. თუ ამას გულში ჩაიდებ, შენვე ჩაკეტავ გზას მეგობრობისკენ. შენს თავს უთხარი: „ყველა მიცნობს, ყველას ვუყვარვარ, მეც მიყვარს ყველა, ყველასთან უნდა ვიმეგობრო.“ ​არ შეიძლება, რომ შენს კლასში ერთი ვიღაც მაინც შენთან არ მეგობრობდეს. დაუმტკიცე იმას შენი კარგი მეგობრობა.“

„არ უცადო, როდის დაგიმტკიცებს სხვა მეგობრობას. შენ დაუმტკიცე ერთგულებით, იმით, რომ არაფერი გშურს მისი, შეეშველო, მოუსმინო, მისი საიდუმლო შეინახო. იმ ერთის მეშვეობით მეორე გაგიჩნდება, მესამე, მეხუთე და მთელი კლასი შენი მეგობარი გახდება. მოთმინება იქონიე. მოუთმენლობას თუ გამოვიჩენთ, შეიძლება მომავალი შეგვეზღუდოს და რაც კარგი უნდა მომხდარიყო, არ მოხდეს. შენი სიყვარული, შენი კეთილი დამოკიდებულება არავის არ მოაკლო კლასში. არ ელოდო, რომ შენ მოგექცნენ კარგად, რომ მერე შენ მოექცე. ეს არის, რაც შენ გაგხდის მაგნიტს და თანდათანობით უფრო მოგიზიდავს მეგობრებს. აბა შენ იცი, როგორ გამოიყენებ ამ რჩევებს,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„თუ მასწავლებელს რწმენა არ აქვს, მას ყოველთვის შეეშლება ბავშვთან ურთიერთობაში და გადავა ძა...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის ქრისტიანული საფუძვლების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, კლასიკური პედაგოგიკა მთლიანად ქრისტიანობას ეფუძნება:„ჰუმანური პედაგოგიკა ქრისტიანობიდან გამოდი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს საზღვრები თუ არ დაიცავი, ყველაფერი დაგანგრევს: სხვისი ცუდი ამბავიც და წუწუნიც,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ხშირად მოწუწუნე ადამიანების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ წუწუნი გარკვეული როლია, რომელსაც ადამიანი ირგებს:

„ეს წუწუნი არის როლი. ​ჩვენ ხომ სოციალური როლები გვაქვს. ვთქვათ ბრძენის როლში ვარ და მინდა, რომ ყველამ მე მკითხოს ჭკუა, ვთქვათ დედა ტერეზასავით საყოველთაო დედა ვარ ან რაღაცის დირექტორი ვარ და ამიტომ, ყველას დირექტორი ვხდები. ეს როლი თეატრალური როლი კი არ არის, სოციალური როლია. ეს წუწუნი არის გაყინული გრიმასა სახეზე. ადამიანი რომ გხვდება და სულ მოწყენილი სახით რომ არის. ეს გაეყინა სახეზე და ამ როლიდან ვერ გამოდის. ტანჯულია, ბედი არ აქვს, მას არაფერი არ გამოსდის. ადამიანი საკუთარ თავს უკეთებს ამ სათაურებს.“

მარინა კაჭარავამ აღნიშნა, რომ ადამიანი, რომელიც საკუთარ ცხოვრებას ნეგატიურად უყურებს, სიხარულს კარგავს:

„რომ იფიქრებ, რომ ხარ უბედური, არაფერი არ გამოგდის, ფული არ გაქვს, საჭმელი არ გაქვს, ამ შემთხვევაში სიხარული საიდან იქნება?! ​ბუნებრივია, სიხარულსაც კარგავს ადამიანი. ადამიანს სჭირდება, რომ სიტყვებს შორის დაიჭიროს, რომ ცოცხალია, რომ ჯანმრთელია, რომ ხელები და ფეხები აქვს, სახლი აქვს და კარი აქვს. აქედან რომ შეხედოს თავის ცხოვრებას, ნამდვილად სიხარული გაუჩნდება, მადლიერება მაინც, რომ თურმე არც ისე ცუდად არის საქმე.“

მარინა კაჭარავას თქმით, მთავარია, რომ ურთიერთობაში ადამიანებმა საზღვრები დაიცვან და ერთმანეთის სივრცეში არ შეიჭრან:

​წუწუნა ადამიანი ჩემს გარშემოც ბევრია. მე პირადად არ მაწუხებს, რომ ის წუწუნებს. მგონი, თვითონ წუხდება. ჩვენ უნდა ვეცადოთ, რომ ჩვენი საზღვრები დავიცვათ. ეს საზღვრები თუ არ დაიცავი, ყველაფერი დაგანგრევს: სხვისი ცუდი ამბავიც და წუწუნიც. არც მე უნდა შევიჭრა სხვის საზღვრებში და არც სხვა უნდა შემოიჭრას ჩემს საზღვრებში. როგორც მე არ უნდა მოვიდე და არ უნდა დაგილაგოთ სახლი და ცხოვრება, ასევე მე არ უნდა მოგცეთ ამის საშუალება.“

„შეიძლება ზოგს კარგად აქვს წუწუნი დაცდილი. არის ეს მომენტიც: რომ ვწუწუნებ, მერე კარგად გამომდის საქმე. რამდენი ვთქვი, რომ კარგად არის, იმდენი ცუდად მოხდა." ესეც კოგნიტური შეცდომაა. ორ ერთმანეთთან დაუკავშირებელ მოვლენას შორის ხიდი გავდე. ​როდესაც ადამიანი წუწუნებს, მას რაღაც აკლია და ამის კომპენსაციას ახდენს. ჩვენ არ მოგვეთხოვება ფსიქოთერაპევტობა ურთიერთობებში,“ - აღნიშნა მარინა კაჭარავამ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად