Baby Bag

„მუდმივ ცინიზმში დარჩენა მიუთითებს, რომ თქვენ ვერ გაიზარდეთ, ვერ გახდით ზრდასრული,“ - ფსიქოლოგი მარინე ჩიტაშვილი

„მუდმივ ცინიზმში დარჩენა მიუთითებს, რომ თქვენ ვერ გაიზარდეთ, ვერ გახდით ზრდასრული,“ - ფსიქოლოგი მარინე ჩიტაშვილი

ფსიქოლოგმა მარინე ჩიტაშვილმა ცინიზმის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ცინიზმი ადამიანისთვის დაცვითი მექანიზმია:

„ფსიქოლოგები ცინიზმს აღვიქვამთ, როგორც დაცვით მექანიზმს. ეს არის სუფთა დაცვითი მექანიზმი იმ თვალსაზრისით, რომ მე ვერ ვუმკლავდები რეალობას და ამ რეალობას უნდა შევუცვალო სტატუსი და უნდა გავაუფასურო. ასეთ შემთხვევაში ჩემი ინტელექტი მშველის, რომ ავაწყო კარგი ლოგიკური სისტემა. ის, ვისთვისაც ეს დაცვითი მექანიზმია, ატყუებს ადამიანებს, რომ ის ისვრის. სინამდვილეში, ის ძალიან მშიშარა ადამიანია.“

„ცინიკოსი საკუთარ თავსაც არ უმხელს, რომ საერთოდ არავინ და არაფერი არ არის. არის ჭკვიანი ადამიანი, რომელსაც აქვს თავისი ხედვა, პერპექტივა, რომელსაც შესაძლოა არ აღიარებდნენ. მუდმივ ცინიზმში დარჩენა ემოციური ზრდასრულობის თვალსაზრისით მხოლოდ ერთ რამეზე მიუთითებს, რომ თქვენ ვერ გაიზარდეთ, ვერ გახდით ზრდასრული. ცინიზმი ხშირ შემთხვევაში დეპრესიის მაჩვენებელია. ერთ-ერთი სიმპტომი, რომელსაც ადამიანს დეპრესიის დროს ეკითხებიან, არის რისი ჭამა უყვარს. თუ ის ამბობს, რომ არ აქვს მნიშვნელობა, ეს ნიშნავს, რომ რეალობასთან მან დაკარგა კონტაქტი,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა ჩიტაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის კოდი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

მშობლები შვილებთან ხმას ხშირად იმაღლებენ, რასაც თავადაც ძალიან განიცდიან. თუ ემოციების კონტროლი გიჭირთ და ბავშვს უყვირით, შეგიძლიათ თქვენს ქცევაში გარკვეული ცვილებები შეიტანოთ, რაც არც ისე რთულია, როგორც ერთი შეხედვით გეჩვენებათ.

1. გააცნობიერეთ ზიანი, რომელსაც ყვირილით ბავშვს აყენებთ

ყვირილის დამაზიანებელი გავლენა ჩვენი ხმის ხმამაღალი ტემბრით არ არის გამოწვეული. შესაძლოა, ადამიანს ყვირილით ვუთხრათ, რომ გვიყვარს, რაც მშვენიერია, თუმცა, როდესაც ბავშვებს ვუყვირით, უმეტესად გაბრაზებულები და განრისხებულები ვართ. ყვირილით ბავშვს ვასწავლით, რომ როდესაც ვბრაზდებით, საკუთარ თავზე კონტროლის დაკარგვა ნორმალური მოვლენაა. არცერთ მშობელს არ სურს, რომ შვილს მსგავი რამ ასწავლოს.

2. გააცნობიერეთ, რომ დასახული მიზნის მისაღწევად ყვირილს აზრი არ აქვს

ყვირილი მანიპულაციაა. ჩვენ ბავშვისგან გარკვეული ქმედების მიღება გვსურს, რისთვისაც ყვირილს ვიყენებთ. ემოციის ინტენსივობა ჩვენს ნათქვამს შინაარსს უკარგავს. სიტყვებს თავისი ძალა აქვს, ყვირილი კი მათ ამ ძალას უკარგავს. ჩვენ გვსურს ყვირილით შვილები დავარწმუნოთ: „გაიგონე, რასაც გეუბნები!“ თუმცა საპირისპირო შედეგს ვიღებთ.

3. გაიხსენეთ, რა როლი გაკისრიათ შვილებთან ურთიერთობაში

მშობელი შვილს სიმშვიდის, რაციონალიზმისა და ზრდასრულობის მაგალითს უნდა აძლევდეს. თუ გსურთ, რომ ბავშვებთან ყვირილი შეწყვიტოთ, როდესაც დაყვირებას გადაწყვეტთ, თქვენი და თქვენი შვილების ტემპერამენტი ერთმანეთს შეადარეთ. ნუ იყვირებთ ისე, როგორც ბავშვები ყვირიან. თქვენგან მათ სიმშვიდისა და გაწონასწორებულობის მაგალითი სჭირდებათ.

4. ნუ მიიყვანთ საქმეს გაბრაზებამდე

როდესაც ბავშვებს საშუალებას აძლევთ, რომ კამათში აგიყოლიოთ, მათ ვითარების ესკალაციის საშუალებას აძლევთ. მას შემდეგ, რაც ბავშვს ეტყვით, რომ მას შეუძლია დასვას კითხვები და გამოთქვას თავისი მოსაზრებები პრობლემურ საკითხზე, რომელზეც კამათობთ, ყურადღებით მოუსმინეთ და თუ გრძნობთ, რომ ემოციებს ჰყვებით, უთხარით, რომ დისკუსია დასრულებულია. თუ კამათს განაგრძობთ, არსებობს რისკი, რომ ბავშვს დაუყვიროთ.

5. ყოველთვის გქონდეთ ალტერნატიული გეგმა, რომელიც ყვირილის თავიდან აცილებაში დაგეხმარებათ

თუ თავს ცუდად გრძნობთ, მძიმე დღე გაქვთ და ყვირილისგან თავის შეკავებას ვერ ახერხებთ, ბავშვები მამასთან დატოვეთ და ცოტა ხნით სუფთა ჰაერზე გაისეირნეთ. თუ სეირნობისთვის დრო არ გყოფნით, ცოტა ხნით ოთახში განმარტოვდით, შეგიძლიათ შხაპი მიიღოთ, მუსიკას მოუსმინოთ. ეცადეთ, დამშვიდდეთ და ბავშვებთან დაბრუნებისას თავს უკეთ გრძნობდეთ, რათა ყვირილისგან თავის შეკავება შეძლოთ.

წყარო:​ imom.com

წაიკითხეთ სრულად